Het prille voetbalseizoen werd voor Giorgio Achterberg op dinsdag 16 september bruut verstoord. Tijdens een training breekt hij in een duel met een teamgenoot zijn kuitbeen. Prognose: zes weken toekijken. Een week later bezoekt Haaglanden Voetbal de exponent van de jeugdopleiding van ADO Den Haag om te praten over zijn carrière tot nu toe en zijn ambities bij Haaglandia/Winston.
Tekst: Laurens de Wit
Foto’s o.a.: Ton Beije & Orange Pictures
Bemoedigend nieuws is dat de hoofdrolspeler zelf de deur open doet. ,,Sinds vandaag (23 september – red.) is het gips er af. Het is een rechte breuk waarbij ik juist mijn been een beetje moet belasten, zodat de banden weer naar elkaar kunnen groeien. Vanaf nu is het gelukkig alleen maar naar boven kijken,” aldus Achterberg.
De behendige flankspeler begon met voetballen bij VCS en werd al op jonge leeftijd op een talentendag gescout door Ajax. Zijn verblijf in Amsterdam bleef vanwege praktische problemen beperkt tot één seizoen. ,,De afstand tussen Den Haag en Amsterdam was te groot, het viel niet aan te rijden. Ook moest ik eerder weg van de basisschool om te gaan trainen. Daar kwam bij dat in die tijd reiskosten nog niet werden vergoed en wij dus zelf de benzine moesten betalen,” vertelt Achterberg.
Spits
Aan het einde van dat seizoen mocht Achterberg van Ajax zelf een club kiezen waar hij wilde gaan spelen. Die keuze was snel gemaakt voor de geboren Hagenees: ADO Den Haag. Bij de residentieclub doorliep Achterberg de gehele jeugdopleiding: van het laagste jeugdelftal tot uiteindelijk het eerste elftal. In zijn beginjaren stond Achterberg in de spits gepositioneerd. ,,Ik heb in de jeugd onwijs veel doelpunten gescoord. Ik was één van de eersten die een groeispurt kreeg en werd vaak een team doorgeschoven,” vertelt Achterberg met een glimlach op zijn gezicht. Later, toen ook zijn leeftijdsgenoten fysiek gegroeid waren, verschoof Achterberg naar de linker- en rechterflank en speelde hij ook de nodige wedstrijden als nummer tien.
Tot zijn zestiende ging het crescendo met de voetbalcarrière van Achterberg en werd hij ook geregeld opgeroepen voor de verschillende jeugdselecties van het Nederlands Elftal. Daarin speelde hij samen met WK-gangers Georginio Wijnaldum, Leroy Fer en Daley Blind. Maar rond zijn zestiende kreeg de buitenspeler een dip die zo’n twee jaar zou duren: ,,Het liep gewoon niet en vervolgens ging ik er zelf alleen maar over nadenken waarom het niet liep. Op het moment dat je dat gaat doen, wordt het er niet beter van, maar uiteindelijk ben ik daar uit gekomen,” licht Achterberg toe.
Doorbraak
Op 12 november 2009 maakte Achterberg, net als overigens Jens Toornstra, zijn debuut in het eerste van ADO Den Haag. In de oefenwedstrijd tegen Derby County was de buitenspeler meteen betrokken bij de enige treffer van de wedstrijd. Zijn Eredivisiedebuut volgt een klein jaar later: in Limburg vervangt hij in de 78e minuut Dmitry Bulykin in de wedstrijd tegen VVV Venlo, die ADO Den Haag met 2-3 weet te winnen. Later dat seizoen volgt een invalbeurt in de thuiswedstrijd tegen NAC Breda (3-0 winst).
De doorbraak van Achterberg is in het voor ADO Den Haag memorabele seizoen 2010-2011, waarin de ploeg onder leiding van John van den Brom zich via de play-offs weet te kwalificeren voor Europees voetbal. Achterberg kijkt vol trots terug op dat seizoen. ,,Het was het mooiste seizoen wat je mee kunt maken. De huldiging was onwijs gaaf, ik geloof dat wel 20.000 mensen ons ‘you never walk alone’ stonden toe te zingen. Daar kreeg ik echt kippenvel van. Het was een geweldig jaar, we versloegen Ajax twee keer en wonnen ook de uitwedstrijd tegen PSV.”
Maar doordat het zo goed ging met ADO Den Haag, was er voor trainer Van den Brom weinig reden om wijzigingen aan te brengen in zijn opstelling. En met basisspelers als Frantisek Kubik en Wesley Verhoek, die bijna elke wedstrijd wel een doelpunt maakten of een assist verzorgden, was de concurrentie voor Achterberg groot. Daar kwam bij dat hij tijdens zijn debuut tegen VVV Venlo een verkeerde stap maakte waarbij een stuk kraakbeen in zijn knie losschoot, waardoor hij drie maanden niet kon spelen.
Hersenschudding
Aan het eind van het seizoen besloot ADO Den Haag om de jonge aanvaller voor een jaar te verhuren aan FC Dordrecht, destijds uitkomend in de Jupiler League. Het idee hierbij was dat Achterberg veel speelminuten zou maken, ervaring op zou doen en als basisspeler van ADO Den Haag in de Hofstad terug zou keren. Het liep uiteindelijk anders en wederom was het een blessure die roet in het eten gooide. ,,In het begin ging het heel goed en heb ik ook een aantal wedstrijden gespeeld. Maar in de winterstop kreeg ik tijdens een oefenwedstrijd een zacht tikje op mijn hoofd. Ik dacht dat er niet veel aan de hand was, maar omdat ik het hele weekend hoofdpijn bleef houden ben ik toch maar naar het ziekenhuis gegaan. Daar bleek dat ik een zware hersenschudding had. Ik heb daar lang mee rond gelopen en ben daarna niet meer echt de oude geworden,” vertelt Achterberg. Gevolg hiervan was dat ADO Den Haag besloot de optie in zijn aflopende contract niet te lichten.
In die laatste maanden raakte Achterberg ook het plezier in het voetballen kwijt. ,,Ik wist dat ik vroeger beter voetbalde en dat het er door die blessure niet meer uit kwam. Uiteindelijk ging ik met tegenzin naar voetbal toe en af en toe wilde ik het liefst een smoesje verzinnen om niet te hoeven voetballen. Toen dacht ik bij mijzelf : zo hoort het niet. Ik vind dat in alles wat je doet je plezier moet hebben, of je nu bij de Albert Heijn werkt of profvoetballer bent,” aldus Achterberg.
Ondanks dat er wel interesse was van een andere ploeg uit de Jupiler League, besloot Achterberg het betaald voetbal vaarwel te zeggen. Voor hem was dat niet iets heftigs: ,,Ik heb er altijd alles aan gedaan en heb op wat ongelukkige momenten blessures gehad. Ik ben trots en blij dat ik het mee heb mogen maken, het is niet voor iedereen weggelegd om zo lang als voetballer bij ADO Den Haag rond te lopen.”
Scheveningen
Nadat hij alles op een rijtje had gezet, bracht de zoektocht naar het plezier in het voetbal Achterberg in september 2012 bij Scheveningen, waar een aantal van zijn vrienden voetbalde. Waar hij in zijn eerste seizoen nog regelmatig op speeltijd kon rekenen bij de Topklasser, werden zijn speelminuten in het tweede seizoen steeds spaarzamer. En dat terwijl de voorbereiding op het seizoen 2013-2014 nog zo hoopvol was. ,,Vorig seizoen heb ik een onwijs goede voorbereiding gehad en de eerste vijf wedstrijden begon ik in de basis. Maar in één keer werd ik eruit gehaald en daarna ben ik er eigenlijk nooit meer in gekomen,” licht Achterberg toe.
Hij typeert de gang van zaken als ‘een beetje apart’, mede omdat een duidelijke reden voor zijn verplaatsing naar de bank hem nooit is gegeven. ,,Ik heb vaak gevraagd wat de reden was dat ik niet speelde, maar een duidelijk antwoord heb ik nooit gekregen. Soms werd het op tactiek gegooid, maar daar kan ik zelf weinig aan doen. Medespelers vroegen of ik ruzie had gehad met de trainer of dat ik iets had gezegd, maar dat was niet het geval. Het is uiteindelijk de keuze van de trainer wie hij opstelt en dan is het aan mij om het tegendeel te bewijzen. Dat is niet altijd even goed gegaan in de invalbeurten die ik kreeg, maar ik vind het gewoon jammer hoe het in het begin van afgelopen seizoen is gelopen.”
Toch kijkt Achterberg niet met een vervelend gevoel terug op zijn periode bij Scheveningen. ,,Ik was het plezier in voetballen kwijt en dat heb ik daar weer gekregen en ik heb ook onwijs veel leuke gasten leren kennen.”
Kampioen
Dit seizoen speelt Achterberg voor de zaterdagtak van Haaglandia, uitkomend in de eerste klasse. De Rijswijkers benaderden Achterberg en zorgden er ook voor, dat hij naast het voetballen een baan kreeg bij het Vitalizee Casino op Scheveningen. Ook bij Haaglandia begon Achterberg goed, zo scoorde hij in drie wedstrijden op rij. ,,Het voetballen gaat wat makkelijker, het is toch een niveau lager. Ik voel me weer zoals ik me in mijn jeugd voelde en heb elke keer onwijs veel zin om te gaan voetballen. Ik heb weer plezier in het voetballen en dat is voor mij het allerbelangrijkste,” aldus de flankspeler.
Over de doelstellingen voor dit seizoen is Achterberg helder. ,,We willen kampioen worden. Ik denk dat we een onwijs goed team hebben. De club wil zo snel mogelijk omhoog en daar doen wij als spelersgroep alles voor.” Kenmerkend voor de sfeer in de spelersgroep is dat zijn teamgenoten, toen zij van zijn beenbreuk hoorden, wat geld verzamelden om een trainingspak van FC Barcelona voor hun geblesseerde teamgenoot aan te schaffen.
Zijn persoonlijke doel is als eerste de komende weken te herstellen van zijn beenbreuk en vervolgens zo snel mogelijk wedstrijdfit te raken, zodat hij zijn bijdrage aan het team kan leveren. ,,Verder wil ik zo hoog mogelijk voetballen met Haaglandia en verder zie ik het wel. Plezier is voor mij het allerbelangrijkste. Als ik plezier heb in het voetbal, ga ik beter voetballen. En of dat in de toekomst is bij Haaglandia, op een hoger niveau of op een lager niveau, maakt mij in principe niet zo veel uit. Zolang ik plezier heb zit ik op de goede plek”, sluit Achterberg af.
© Haaglanden Voetbal
