Goochem
Rituelen
Na ruim 25 jaar als scheidsrechter bij de senioren ben ik vanaf dit seizoen actief als scheidsrechter bij de jeugd en dat levert wat mij betreft wel wat aardige inzichten op!
Zo dacht ik bij de jeugd verlost te zijn van professionele overtredingen en tijdrektrucjes,… mis dus! Het begint al bij de aanvangstijd van wedstrijden…!
In Sportlink staan de wedstrijden keurig met aanvangstijd vermeld maar ik maak het weer wekelijks mee dat op het moment dat ik naar buiten kom om de passencontrole op het veld uit te voeren, en arriveer bij het voorbestemde veld ik spelers rustig zie terug wandelen naar de kleedkamers? Zou er iets ernstigs gebeurd zijn, vroeg ik me eerst af? Misschien is er een speler ernstig geblesseerd geraakt bij de warming-up? Maar nee, het blijkt die rare gewoonte te zijn om voor aanvang nog even terug naar de kleedkamer te gaan om de boel op scherp te zetten…
Twaalf- en dertienjarige jochies lopen met strakke koppies richting kleedkamers om de laatste instructies van de trainer met UEFA A t/m E in ontvangst te nemen. Waarom dit ritueel plaatsvindt op het moment van beginnen…? Ik weet het niet! Gevolg is wel dat elke wedstrijd dus steevast zo’n 5 minuten te laat begint als gevolg van deze (zinloze) fratsen! Ergeren is een te groot woord misschien, maar ik raak er toch lichtelijk geïrriteerd door! Zo is het hele gedoe een verstoring van een ordentelijk verloop van een ontspannen zaterdagwedstrijdje bij de jeugd. Ik neem me voor om bij een volgende voorstelling van dergelijk professioneel gedrag de KNVB in te lichten! Het kan toch niet zo zijn dat trainers bepalen hoe laat wedstrijden beginnen?
Naast deze rituelen is de pascontrole ook iedere week weer een hele opgaaf voor de scheidsrechter van dienst; pasjes die niet aanwezig zijn en wisselspelers die zich niet ter hoogte van de middellijn opstellen maar zich op grote afstand bevinden en de taferelen gadeslaan alsof ze geen deel zijn van de dit toneelspel.
Jonge scheidsrechters
De kritiek op het nationale scheidsrechtersgilde was weer niet mals! Hans Kraay jr. geeft de scheidsrechters weer eens onder uit de zak, de termen ‘aanvoelen’, ‘sfeer van de wedstrijd’, en ‘mannelijk’ voetbal kwamen weer eens aan de orde. Johan Derksen blies ook weer eens in de bus en meldde weer ten overvloede dat de scheidsrechters geen persoonlijkheid hebben en bang zijn voor de rapporteurs! Vergeten wordt dat de jonge scheidsrechters afhankelijk zijn van de mening van deze mensen om überhaupt verder te komen in het scheidsrechtervak. Kortom, je kunt nog zo’n goede scheidsrechter zijn maar als je je kunsten verder niet kunt vertonen omdat je niet verder komt dan veld 18 van bal op dak 24, dan heb je er niks aan! Er zijn op dit moment echt scheidsrechters die heel goed zijn maar die de ervaring nog missen die zo broodnodig is om te kunnen stralen!
Afgelopen zondag (tweede helft) en vorige week zondag zag ik Peter Oskam, oud-Betaald voetbalscheidsrechter en nu nog steeds actief op hoofdklasseniveau; hij straalde uit er plezier in te hebben en niet gehinderd te worden door regels en voorschriften! Op het oog veel te zwaar en met de uitstraling van een geslaagde 50-er, maar wat heb ik genoten van hem. Laverend tussen regels en aanvoelen en geen kaartenmachine, bijna on-2014! Hopelijk blijft de KNVB ex-betaald voetbalscheidsrechters en topmensen op leeftijd waarderen op hun kwaliteiten. Ervaring kun je niet leren en ook persoonlijkheid heb je of heb je niet! Het is precies dat stukje wat jonge scheidsrechters niet hebben en nog niet kunnen hebben!
In het dierenrijk hebben ouderen een functie en dit dient in het mensenrijk ook zo te zijn. Scheidsrechters als Louis Wagner, Ron Karremans en Peter Oskam zijn misschien niet onmisbaar op basis van hun loopvermogen of snelheid, maar wel als bron van scheidsrechters kennis maar vooral ‘weten waar Goochem woont!’ Een onbetaalbare eigenschap in het vak van scheidsrechter.
Simon Taal
© Haaglanden Voetbal
