Het voorafje voor de beker vorige week smaakte al naar meer, mede ook omdat de twee competitiegenoten strafschoppen nodig hadden om na de 1-1 tot een winnaar te komen. Een ding was zeker vandaag, er zouden geen strafschoppen volgen om tot een winnaar te komen. Ook over aandacht langs de lijn was weer niet te klagen, ondanks de concurrentie van een thuisspelend HBS. Bij een zeer aangename temperatuur (begint haast eentonig te worden dit seizoen) was het dan ook goed toeven langs de lijn. En de toeschouwers zouden na afloop de grote winnaar zijn, met ook genoeg stof tot napraten na een spektakelstuk.
Tekst & foto’s: Marcel de Kler
Quick begon met zes andere basisspelers in vergelijking met vorige week en DHC had slechts één mutatie. Toch nam Quick meteen het initiatief en was er dreiging richting het DHC-doel. Jevon Blijd kwam al snel gevaarlijk door en legde terug op Kevin van der Geest, die de bal vrij over het doel van Mark Smith schoot. Ook een inzet van Marc Boshoff en gevaarlijke voorzetten van Bright Ampong zorgden voor gevaarlijke momenten, maar de trekker kon Quick in een sterk eerste kwartier niet overhalen. DHC-er Casper Spaan merkte dat Quick wat gas terugnam en maakte hier na twintig minuten spelen dankbaar gebruik van. Hij soleerde langs vijf Quickers alsof ze er niet stonden en schoot alleen voor Sander van der Toorn de bal diagonaal in de verre hoek binnen: 0-1.
Al snel na deze treffer kreeg Gino Mulder een kans uit een voorzet van Jevon Blijd, maar hij kon de bal niet langs Smith krijgen. Hierna golfde het spel op en neer, zonder dat het echt wist te boeien. DHC werd wel wat sterker en was vooral feller in de duels en het winnen van de beruchte tweede ballen. Na iets meer dan een half uur spelen werd Casper Spaan onreglementair opgevangen door Sijbren Bartlema, hetgeen DHC een vrije trap op zo’n 23 meter van het doel opleverde. Serhat Köksal legde de bal met veel gevoel over de muur en doelman Van der Toorn zag de bal steeds verder de korte hoek in krullen en tegen de touwen ploffen voor de 0-2. Een uitstekende start dus voor de Prinsestad-bewoners.
Nagenieten
Wellicht waren de mannen van Rob de Lange nog iets teveel aan het nagenieten van de ruime marge, want een minuut later bracht Joost de Gelder de Haantjes weer terug in de wedstrijd. Een steekbal leek gedoemd te mislukken, maar doelman Smith en verdediger Tromp keken elkaar aan zonder in te grijpen. De Gelder was er als de kippen bij om het misverstand af te straffen en de bal met de punt van de schoen in het doel te schuiven: 1-2. Tot de rust bleef het een wat onrustige wedstrijd, waarin arbiter Te Kroeze het letterlijk even zwaar kreeg toen hij omver werd gelopen en hapte naar lucht. Hij kon echter gewoon verder en verder bleven beide defensies overeind en kon de thee met een 1-2 stand worden genuttigd.
Na de rust had Frans Danen Tim Oosterheert in de kleedkamer achter gelaten en mocht Max Smits invallen. Ook waren er waarschijnlijk de nodige woorden gevallen, want Quick kwam veel feller en gretiger uit de kleedkamer voor het tweede bedrijf. DHC liet zich aftroeven en de jacht op de gelijkmaker was duidelijk geopend. Jevon Blijd en Gino Mulder kwamen veelvuldig dreigend over de flanken opzetten en op het middenveld wonnen de Haantjes nu opeens wel alle duels. Na vijftig minuten schreeuwde de Quick-aanhang om een strafschop, toen Jevon Blijd bij het koppen een schoen van Levi Schipper in het gezicht kreeg, maar scheidsrechter Te Kroeze besloot anders.
Geel
Joost de Gelder werd enkele minuten later op twintig meter van het doel neergelegd door Serhat Köksel, die hiervoor geel kreeg. Marc Boshoff zag zijn vrije trap via de muur over het doel verdwijnen. Uit deze hoekschop werd de bal half weggewerkt en schoot Gino Mulder de rebound net naast het DHC-doel. Ook werd in deze fase Bright Ampong steeds gevaarlijker tegen zijn oude ploeg. Regelmatig rukte hij op langs de zijlijn en maakte, samen met Gino Mulder, het een zeer lastige middag voor linksachter Anthony Piqué. Na een uur spelen had Marc Boshoff de uitgelezen mogelijkheid om Quick op gelijke hoogte te brengen. De voorzet van Gino Mulder was op maat, maar de inzet van Boshoff was net te zacht, waardoor Smith met een uitstekende redding de voorsprong voor de Delftse ploeg wist vast te houden.
Even later had Kai van Hese een goede voorzet in huis, maar kopte Kevin van der Geest de bal net naast het Delftse doel. Toch zou de terechte gelijkmaker vallen, want na 67 minuten spelen wist Raymond Baten de trekker wel over te halen. Kevin van der Geest bediende hem en van dichtbij schoot hij de bal langs Smith in de verre hoek voor de 2-2. DHC dacht nog aan buitenspel omdat Baten helemaal vrij stond, maar dit was onterecht, want aan de andere kant hieven de verdedigers buitenspel op. Voor Quick het sein om vooral geen gas terug te nemen en hield DHC bij de strot. De Delftse ploeg werd helemaal overrompeld en kwam niet meer in de buurt van het Quick-doel na de rust.
Avontuur
Na 70 minuten spelen werd Bright Ampong weer eens op avontuur gestuurd en trok het strafschopgebied binnen. Hier werd hij van achteren gehaakt door Anthony Piqué, die met een risicovolle sliding Ampong van de bal wilde glijden. Scheidsrechter Te Kroeze legde de bal terecht op de stip, waarvan Joost de Gelder niet faalde en Quick voor het eerst op een voorsprong zette: 3-2. Het publiek genoot zienderogen van een boeiende come-back van Quick en de verwachting was dat de score nog verder zou kunnen uitlopen. De bezoekers uit Delft echter niet, want middels een snelle uitbraak trokken ze naar voren en moest Quick een hoekschop weggeven. Uit deze hoekschop was de organisatie bij Quick weg en werd de bal naar de vrijstaande Casper Spaan gespeeld, die op de rand van het strafschopgebied stond. Spaan haalde ziedend hard uit en de bal vloog vlak langs de paal in de korte hoek binnen, waar doelman Van der Toorn vergeefs keek naar de plek waar een verdediger hoorde te staan. Een stand van 3-3 dus na 74 minuten spelen.
Quick nam duidelijk geen genoegen met een punt en trok vol passie richting DHC-doel voor een beter resultaat. DHC had echter ook weer hoop gekregen door de treffer. Dat leek de Delftse ploeg ook te kunnen halen, want na 78 minuten spelen werd Joren Tromp licht aangetikt door Sijbren Bartlema binnen de beruchte lijnen, maar Tromp liet zich zo theatraal vallen, dat de scheidsrechter besloot te fluiten voor een schwalbe en geel aan Tromp te geven, tot opluchting van Bartlema. Kort hierop kwam Gino Mulder namens Quick weer goed door, maar kon hij net geen ruimte vinden voor een schot. Hierop werd het even onvriendelijk en kregen Boshoff en Köksal het met elkaar aan de stok. De scheidsrechter sprak beiden vermanend toe, maar liet de kaarten op zak. Dit weer tot opluchting van de DHC-er, die al eerder geel had gekregen.
Na 81 minuten ontplofte de wedstrijd en volgde het moment waar nog lang over werd nagepraat. Bright Ampong soleerde weer het strafschopgebied in, maar liep zich vast op Köksal. Ampong ging met een schreeuw naar de grond, maar stond meteen weer op omdat hij zelf ook wel besefte dat het geen overtreding was. Serhat Köksal was echter zo boos op Ampong, dat hij hem meteen na het opstaan ruw in het gezicht naar de grond duwde. Arbiter Te Kloeze zag het gebeuren, floot en wees meteen naar de stip, omdat de duw binnen de beruchte lijnen was en hij niet voor een schwalbe had gefloten. Hierna liep hij naar Köksal, die de bui al voelde hangen en gaf hem zijn tweede gele prent van de middag en dus moest DHC in de slotfase met tien man verder.
Onvriendelijk
Weer dreigde het even onvriendelijk te worden, toen Köksal verhaal bij Ampong wilde gaan halen, maar die werd verstandig door zijn medespelers op afstand van zijn voormalig ploeggenoten gehouden. Hierdoor was er even wat oponthoud en ging de scheidsrechter bij de vrouwelijke assistent consulteren of er nog andere zaken bestraft dienden te worden. Dit hoefde niet, waarop de scheidsrechter naar de stip liep voor de eerder al toegekende strafschop. Het publiek en veel spelers hadden echter nu pas door dat er een strafschop gegeven was en niet alsnog voor een schwalbe van Ampong, met geel erbij, zoals Tromp even ervoor ook was overkomen. De DHC-ers belaagden de assistent, omdat zij, dus onterecht, dachten dat zij de strafschop had ingefluisterd.
Joost de Gelder bleef echter ijskoud onder alle commotie, waar ook de ingevallen Ricky van den Bergh nog geel kreeg wegens protesteren. Voor de tweede maal deze middag nam hij plaats achter de bal en schoot de strafschop wederom onhoudbaar binnen en bracht Quick op een 4-3 voorsprong. DHC restte niets anders dan de resterende minuten met een man minder opportunistisch een punt te redden. De Quick-defensie gaf echter geen krimp, tot het na 89 minuten spelen nog een vrije trap tegen kreeg op twintig meter, recht voor het doel. Voor de Quick-aanhang dus billenknijpen, want eerder scoorde DHC al uit een vrije trap en ook Ricky van den Bergh beheerst dit kunstje. Ditmaal schoot Van der Bergh de bal echter in de muur en kon Quick de bal wegwerken.
Teleurstelling
Na het laatste fluitsignaal was Quick dus de winnaar en dat was op basis van de tweede helft meer dan terecht, want DHC liet zich volledig overrompelen na de thee. Toch was de teleurstelling bij de Delftenaren enorm, waarbij vooral onbegrip was over de beslissende strafschop. Voor de toeschouwers was het vooral stof tot napraten, hetgeen dan ook massaal nog werd gedaan, met een drankje erbij. Veel toeschouwers moesten dan ook nog even bijkomen van een enerverende wedstrijd, waar bijna alles inzat. Van veel doelpunten tot dubieuze momenten en spanning tot het laatste fluitsignaal.
Koploper
Dankzij deze overwinning mag Quick zich na zeven speelronden nog steeds koploper noemen en houden de Haantjes twee punten voorsprong op FC Chabab en drie op Vlissingen. Volgende week gaat Quick in Utrecht op bezoek bij Magreb ’90 in de laatste ronde van de eerste periode. DHC speelt dan thuis tegen het laaggeplaatste De Zouaven en zal dan moeten winnen om de afstand van de onderste plaatsen te nemen.
© Haaglanden Voetbal
