Tussen 1974 en 1995 speelde hij er. In 1997 werd hij bestuurslid. Tot 2000. In 2004 keerde hij terug in het bestuur. Frank Nihof heeft er nu tien jaar voorzitterschap op zitten. Begin dit jaar gaf hij aan dar hij ermee ophield: 1 juli was de gekozen vertrekdatum. Maar Frank Nihof zit er nog steeds. Een kandidaat opvolger haakte op het laatste moment af. ,,Frank Nihof is over de datum’’, zegt hij zelf. Een zoektocht loopt.
Tekst: Carel Goseling
,,Ik werk bij ABNAmro. Na een reorganisatie moet ik nu vanuit Amsterdam het hele land door. Ik maak enorm veel uren. Bovendien was ik al zo lang voorzitter dat ik in maart, april aangaf ermee op te willen houden. Toen zijn we kandidaten gaan zoeken. Er diende zich iemand aan, een gepensioneerde, ex-eerste elftalspeler. Die heeft een maand of drie meegelopen. Een paar weken geleden liet hij weten er vanaf te zien. Wegens persoonlijke redenen. Verder wil ik er niet op ingaan’’, schetst Nihof de situatie.
,,Iedereen weet dat ik op 1 juli ben gestopt. Heb ook een lintje gehad. Heel mooi allemaal. Het gaat ook om je geloofwaardigheid. De koek was op. Nihof was over de datum. Er waren nieuwe bestuursleden nodig. Mensen met nieuw elan, enthousiasme, ideeën. Ik ben nu ad interim zoals dat zo mooi heet. Ik doe af en toe wat dingetjes. Verleen hand- en spandiensten. Formeel ben ik ook geen spreekbuis meer van de vereniging. Ik ben tien jaar lang de algemene deler geweest. Behalve Joop van der Linden heeft niemand zo’n periode overleefd. Ik vertegenwoordig de club nu op bepaalde momenten. Ik ben ook niet meer bij de bestuursvergaderingen. Ik word geïnformeerd, gevraagd of ergens bij betrokken.’’
Herinneringen
Frank Nihof wekt de indruk het wel best te vinden zo, ook al is dat niet zo. ,,Het is zoals het is’’, klinkt het. Er komen herinneringen boven. Het dieptepunt in 2001 met nog maar twintig elftallen. De tijd dat de club een veld teruggaf aan de gemeente. ,,Om twaalf uur waren we uitgevoetbald’’, herinnert Nihof zich. Onder zijn voorzitterschap werd de weg naar herstel gezocht. Nihof: ,,Je hebt massa nodig om te overleven. We hadden in 2004 maar 350 leden. Dat ben ik dus gaan zoeken. We hebben gepraat met Sparta, Te Werve, ADO Den Haag. Is allemaal op niks uitgelopen. De komst van 200 expats van PGS/Vogel was de doorbraak. De gemeente vond dat ook prachtig, die expats. We kregen twee kunstgrasvelden en een nieuw kleedkamergebouw. De zaak ging weer leven. We kregen uitstraling.’’
Wat hielp was de bouw van Leidschenveen. De jeugd die daar woonde en wilde voetballen trok naar Wilhelmus. Het einde van de VSV Tonegido leverde de club nog eens vier elftallen op. ,,Ineens hadden we zestien senioren- en meer dan 50 jeugdteams. Nu zijn dat er al zo’n 70. Er is als het ware een nieuwe vereniging ontstaan. We zitten nu op 1200 leden. De vereniging staat als een huis. Een enorm bestaansrecht.’’ Schijnbaar tevreden nipt Frank Nihof aan zijn biertje.
Sponsoring
Schijnbaar, want er zijn nog wel dingen die hem dwars zitten. ,,Sponsoring is een drama. Voetbal heeft in Voorburg nooit echt geleefd. Verder dan een vader die een reclamebord nam omdat zijn zoon er speelde, kwam je niet. Wij hebben destijds enorm geluk gehad met Metterwoon. Zo’n sponsor vind je eens in de dertig jaar.’’
Vanwege uitblijvende sponsoring draait de club op contributies en kantineomzet. ,,De derde helft is erg belangrijk’’, glimlacht Nihof. ,,Daar moet je het mee rooien.’’ Omdat er geen geld is wordt er ook niemand betaald. De zondagselectie, tweede klasse, krijgt geen cent. ‘Doorstroming van de eigen jeugd’ is het motto geworden. Nihof: ,,Tachtig procent van de selectie is eigen jeugd. Dat vergroot je identiteit en de continuïteit. Mensen herkennen zich in de selectie. Het is ook een vriendenclub. Een homogene groep.’’
Met de huidige situatie is de eerste klasse volgens Nihof ,,exploitatie-technisch haalbaar.’’ Tegelijk noemt hij die ook ,,het hoogst haalbare.’’ Hij wil niet terug naar de tijd dat Wilhelmus in de hoofdklasse (destijds het hoogste amateurniveau – red.) uitkwam en spelers vergoedingen kregen. Nihof: ,,Het is aan 700 jeugdleden niet te verkopen dat er heel veel geld naar de selectie gaat.’’
Een promotie van het eerste team naar de eerste klasse, al was het maar via de nacompetitie voor de winnaars van periodetitels, zou de voorman wel ,,heel mooi’’ vinden. Maar niet ten koste van alles. ,,Als ik moest kiezen zou ik alles op alles zetten om de jeugd, met name de bovenbouw (A en B), op een hoger niveau te krijgen. Nu worden talenten weggehaald door clubs die landelijk spelen met hun jeugd.’’
Opvolger
Terug naar het voorzitterschap en de zoektocht naar een opvolger. Nihof zou het niet gek vinden als de vereniging ook buiten de eigen kring rondkeek, mensen zonder Wilhelmus-historie. ,,We moeten het samen opvullen. En we zullen keuzes moeten maken. Is iemand van buiten goed genoeg voor Wilhelmus? We hebben genoeg potentie, maar het is lastig iemand te vinden. Het moet een onwijze hobby van je zijn om er in te stappen. Mensen zijn consumenten geworden. Het is al een wonder dat we het rooien met al die vrijwilligers. Het wordt wel steeds moeilijker.’’
Melkkoe
,,Misschien moet de consument wel gaan betalen. Gaan we naar een situatie waarin wij als vereniging een betaalde voorzitter of verenigingsmanager hebben? Die lasten zullen de leden dan moeten dragen. Wat mensen niet beseffen is dat alle faciliteiten ook geld kosten. Onze lasten zijn in mijn periode meer dan verdubbeld. Kunstgrasvelden zijn bijvoorbeeld veel duurder dan gewone velden. Bovendien gelden die velden voor de WOZ als ‘bebouwing’. Kost ons 10.000 euro per jaar. Belachelijk. Tegelijk worden subsidies afgebouwd. Je bent als voetbalclub gewoon een melkkoe geworden.’’
Kader
Frank Nihof zucht. ,,Ik ben meer dan 40 jaar lid. Het is wel ‘mijn cluppie’. Bij heel veel verenigingen is het kader smal. Mensen hebben zoveel andere dingen te doen. Op een gegeven moment krijg je het gevoel, dat jij alle ballen zo ongeveer in je eentje in de lucht moet houden, ook al is dat niet zo en doe je het met een handvol anderen. Dat gaat je opbreken. Je incasseringsvermogen wordt ook minder. Je kunt slechter met kritiek omgaan. Dat gaat overal zo. Dan moet je er een punt achter zetten.’’
Op 10 november zal dat uiteindelijk gaan gebeuren. Bij de algemene ledenvergadering zal Nihof laten weten ook niet meer als ad interim te zullen optreden. En dan? ,,Als er dan geen geschikte kandidaat is, zullen de resterende bestuursleden de taken iets anders moeten verdelen. Het staat wel slordig, een vereniging van 1200 leden zonder echte voorzitter, maar het is geen unicum.’’
© Haaglanden Voetbal
