De Oranje voetbalsters verzuimden zaterdagavond in het Kyocera Stadion zichzelf te belonen voor hun goede spel in de eerste van het tweeluik tegen Italië. Een karrenvracht aan kansen bleef onbenut. De 1–1 eindstand biedt weliswaar nog steeds mogelijkheden zich in de return aanstaande donderdag in het Italiaanse Verona – voor het eerst in de geschiedenis – te plaatsen voor een WK eindronde.
Tekst: Marlon Kampie
Foto’s: Sander de Hollander
Het ticket voor Canada lag nu reeds in de eerste tweestrijd van de play-off binnen handbereik. Het begin van deze confrontatie, vooral de eerste tien minuten, oogde nerveus bij beide ploegen, die elkaar op de FIFA-wereldranglijst niet veel ontlopen. Italië staat op de lijst op een 13e plek en Oranje twee plaatsen hoger op de 15e. Italië heeft in het verleden reeds twee keer aan een WK deelgenomen. Dat was bij de allereerste WK voor vrouwen in 1991 (China) en 1999 in de Verenigde Staten.
Teenlengte
De Oranje Leeuwinnen kregen de eerste mogelijkheden. Een schot van Daniëlle van de Donk werd vanaf randje zestienmeterlijn geblokt door centrumverdedigster Roberta D’Adda. Na een teruggelegde indirecte vrije trap haalde de Italiaanse doelvrouwe Laura Giuliani de knal van Sherida Spitse over de vijfmansmuur goed uit de korte hoek. Aan de overkant kwam de Azzurri gevaarlijk voor het doel van goalie Loes Geurts. Valentina Cernoia trok vanaf de linkerkant voor, maar spits Patrizia Panico kwam een teenlengte te kort om af te werken. Cernoia zette hierna met een handige actie Stefanie van der Gracht op het verkeerde been en bereikte Melania Gabbiadini in het centrum. Oranje sluitpost Loes Geurts had geen antwoord op de uithaal van Gabbiadini van ongeveer achttien meter: 0–1.
De ‘Leeuwinnen’, die voor het Italiaanse doelpunt veel meer in de aanval waren, moesten nu in de achtervolging. Oranje trok het initiatief naar zich toe en er dienden zich enkele mogelijkheden aan. Manon Melis trok vanaf de rechterkant voor, maar geen enkel Oranje gekleurd shirt was in het doelgebied van de Italianen aanwezig en kon de defensie eenvoudig opruimen. Een kopbal van Vivianne Miedema uit een hoekschop werd ternauwernood van de lijn gehaald door Cecilia Salvai. De Italiaanse goalie Laura Giuliani lag reeds in verslagen positie.
Slordiger
Het spel bij de Oranje-speelsters werd wat slordiger, wat tot veel balverlies leidde. Zelfs een lange wave waar het met meer dan 13.000 – een record bij het Oranje vrouwenvoet – aanhangers gevulde ADO Den Haag stadion aan meedeed, kon de speelsters niet motiveren tot beter spel. De Italianen deden ook niet onder voor de Leeuwinnen en kwamen weinig aan aanvallen toe. Het bekende Catenaccio-spelletje, waar de Italianen om bekend zijn, was ook waar te nemen bij de speelsters.
Speelstijl
Bij Oranje konden moeilijk de spitsen bereikt worden, mede omdat de speelstijl bij de Italianen zich meer concentreerde op verdedigen. Met vier speelsters op één lijn, die allen wel mandekkers waren, was het moeilijk om er door te komen. Toch lukte het kort voor het ingaan van de rust tot twee keer toe de voorhoede in stelling te brengen. De Italiaanse doelvrouw Giuliani kwam op tijd haar doel uit bij een opgezette aanval tussen Lieke Martens en Manon Melis in het centrum naar Vivianne Miedema, die tegen de rechteras van het veld de bal voortrok.
In het tweede bedrijf werd het spel bij de Oranje-speelsters beter. De druk werd opgevoerd en er kwamen meteen kansen. Vivian Miedema en Daniëlle van de Donk schoten in kansrijke positie over. In de 53e minuut was het wel raak. Manon Melis kwam via de rechterkant op snelheid door de Italiaanse verdediging naar binnen en trok voor. Vivian Miedema werkte tussen Cecilia Salvai en Roberta D’Adda bij de eerste paal met hangen en wurgen de gelijkmaker binnen: 1–1.
Druk
Na de gelijkmaker bleef Nederland Italië onder druk zetten. Bondscoach Roger Reijners bracht Kirsten van de Ven in het veld voor Manon Melis, die last had van een eerder opgelopen blessure. De aanvallen liepen iets geconcentreerder, maar de ploeg verzuimde uit de vele kansen die er kwamen op zoek naar de bevrijding, zichzelf te belonen. Vaak genoeg hielden de Oranje-speelsters de bal ook onnodig te lang vast, terwijl er aanspeelmogelijkheden richting doel waren. Veel voorzetten van vooral de rechterkant gingen ook over en naast.
Vivian Miedema ging op slag van het laatste kwart via het centrum langs alles en iedereen die er wit met een tipje blauw uitzag, maar werd op het moment dat zij probeerde uit te halen goed verdedigd door de ingevallen Alessia Tuttino. Lieke Martens die in de tweede helft een behoorlijke meerwaarde had binnen de selectie, zorgde vooral via de linkerkant vaker voor gevaar in het Italiaanse doelgebied. Bij een voorzet van Martens had Daniëlle van de Donk bijna de bal voor het intikken, maar Cecilia Salvai stak er middels een hoekschop een stokje voor. Weer werd een inzet van Vivian Miedema na een voorzet van Daniëlle van de Donk van de lijn gehaald.
Italië had geen antwoord op het door de Oranje Leeuwinnen geleverde spel in de tweede helft. Aan meer dan een kopbal van Melania Gabbiadini in handen van goalie Loes Geurts kwamen de Azzurri niet. Dat was hun enige kans in de gehele tweede bedrijf. Lieke Martens had in de toegevoegde tijd de voorsprong op haar schoenen. Na kappen en draaien werd haar uithaal ternauwernood uit het doel gehouden door de Italiaanse sluitpost.
Return
Oranje wacht donderdag in Verona een gepeperde return van het tweeluik. Als de Oranje voetbalsters zich willen kwalificeren voor het WK volgend jaar juni in Canada, biedt de manier zoals gespeeld in de tweede helft hoop. Maar dan zal wel aan het scorend vermogen gewerkt moeten worden.
© Haaglanden Voetbal
