Haaglandia/Winston aast op de tweede periodetitel. Winst in het thuisduel tegen DSO was dus geboden. Maar de Zoetermeerders hadden iets recht te zetten van de thuisnederlaag van een week eerder tegen Voorschoten’97. Het werd aan de Rijswijkse Schaapweg geen hoogstaande partij voetbal, maar onderhoudend en spannend bleef het duel tot het laatste fluitsignaal van arbiter Annegarn.
Tekst: Ton Beije
Foto’s: Bert Tielemans
Het duel begon met een minuut stilte in verband met het overlijden van Haaglandia-lid en oud-bestuurder van het toenmalige vv Rijswijk, Chris Redeman.
Haaglandia/Winston had al na vijf minuten spelen de score kunnen, of eigenlijk moeten, openbreken. Djamel Leeflang stuurde met een sluw passje Mourad Mghizrat alleen richting doelman Michael Verhoef. De routinier (40 jaar inmiddels) faalde, want hij schoof de bal naast het Zoetermeerse doel. Vijf minuten later leek Kevin Tabi door te breken, maar werd sluw even ‘geblokkeerd’ door een DSO-verdediger, waardoor doelman Verhoef snel zijn doel uitkomend de bal kon oppakken.
Daarna verzorgd voetbal, vooral op het middenveld, van beide partijen, maar voor de doelen vooralsnog geen spektakel. Halverwege het eerste bedrijf ging Karam Boukhari – die één van zijn mindere wedstrijden speelde – goed door op rechts. Zijn voorzet richting tweede paal was net iets te hoog, waardoor Mourad Mghizrat zijn kopbal niet genoeg kracht kon meegeven en ook naast knikte. Twee minuten later uit een hoekschop van André Rumampuk een scrimmage voor het Zoetermeerse doel waar goalie Verhoef als winnaar uit tevoorschijn kwam. Captain Roeland van Vliet, een rots in de branding bij DSO, raakte daarbij even geblesseerd, maar kon verder spelen.
Knullig
Vlak voor rust mocht Haaglandia een vrije trap nemen zo’n tien meter buiten het strafschopgebied van DSO. In plaats van de bal in het volle doelgebied te plaatsen, gaf Ivailo Staal een tikje op Kevin Tabi. Die leed knullig balverlies en in de razendsnelle tegenstoot tikte Kevin Cameron de bal langs doelman Steven Verstraten: 0-1. Op slag van rust liep Kevin Tabi nog tegen een – terechte – gele kaart aan van arbiter Annegarn.
Op maat
Na de thee was de eerste grote mogelijkheid weer voor de bezoekers. De jonge Jurdany Koster ging goed door op links, haalde de achterlijn en legde de bal op maat terug op de inkomende James Dhanai, die echter hard naast en over schoot. Na verloop van tijd wilde trainer Maurizio Ceccucci van de thuisploeg aanvallend meer gaan brengen. Hij haalde Tabi naar de kant en bracht Fransesco Fens in de ploeg. En inderdaad kwam Haaglandia op gelijke hoogte. André Rumanpuk ging goed door in de zestien van DSO, doelman Michael Verhoef leek de bal te pakken, maar Mourad Mghizrat zag nog net kans de bal het laatste tikje te geven en de 1-1 op het scorebord te zetten. Assistent-scheidsrechter Goede van DSO stond vlak voor die treffer nog te vlaggen (voor buitenspel), maar arbiter Annegarn wuifde zijn signaal weg.
DSO was door die gelijkmaker zeker niet aangeslagen. Hoewel het duel nimmer hoogstaand was, bleef het op het koude sportpark Irene zeer vermakelijk om te aanschouwen. Op aangeven van James Dhanai kreeg Kevin Cameron een prima schietkans, maar hij zocht het Rijswijkse doel veel te hoog. Een vrije trap van invaller Brandon Richardson werd fraai door doelman Verstraten van Haaglandia uit de benedenhoek gehaald.
Vuur
DSO kreeg meer mogelijkheden. Een uitstekend schot van James Dhanai van grote afstand belandde buiten bereik van doelman Verstraten tegen de binnenkant van de paal. Waar zo’n bal normaliter binnenvliegt, ging de bal nu voor de lijn, achter doelman Verstraten langs voorbij de andere paal. Even later nam Brandon Richardson het Rijswijkse doel nog een keer onder vuur, maar doelman Verstraten redde bekwaam ten koste van een hoekschop. Aam de andere kant verschenen de gastheren in de slotfase ook nog enkele malen voor het doel van DSO, maar in de stand kwam – terecht – geen wijziging meer. Beide teams kregen waar ze recht op hadden: één punt.
© Haaglanden Voetbal
