Wedstrijden tussen Quick en DHC staan al jaren garant voor het nodige vuurwerk, want saai is het voor de toeschouwers nimmer. Niet verwonderlijk dus dat er redelijk wat toeschouwers afgekomen waren op deze regioderby, die ook nog eens gespeeld werd in een prachtig lentezonnetje. Alleen de harde wind maakte het af en toe nog wat guur, maar om te voetballen was het heerlijk. In Den Haag trok Quick aan het langste eind (4-3), dus waren de Delftenaren op zoek sportieve wraak.
Tekst: Marcel de Kler
Foto’s: Aad van der Knaap
Vanaf het begin van de wedstrijd ontstond het gevecht op het middenveld en was het vooral nog aftasten voor beide ploegen. Tony Bergsma kreeg na vijf minuten de eerste kans van de wedstrijd, maar zag zijn schot over het doel van Mark Smith vliegen. Hierna was het de beurt aan DHC, dat ook voor de nodige dreiging wist te zorgen en wel een gat in de Quick-defensie wist te slaan. Casper Spaan werd goed vrijgespeeld en schoot uit een lastige hoek onberispelijk hard in het dak van het doel achter de kansloze Sander van der Toorn: 1-0.
De Haantjes leken wakker geschud, kwamen beter in het spel en zetten DHC-doelman Mark Smith enkele malen voorzichtig aan het werk. De dreiging nam dus toe, maar echte kansen bleven nog uit. Quick bleek niet in staat het befaamde laatste zetje te geven. Goede pogingen van Jevon Blijd, Raymond Baten en Joost de Gelder werden nog net geblokt door de taaie defensie van de Prinsenstad-bewoners. Na ruim twintig minuten spelen kwam DHC er weer even gevaarlijk uit en leek Spaan op weg naar zijn tweede treffer. Ditmaal had Van der Toorn wel het juiste antwoord en kon de bal onschadelijk maken.
Zoals vaker dit seizoen kwam de meeste dreiging over de flanken van de Haagse ploeg. De keihard werkende Tony Bergsma, die na zeer lang blessureleed zijn draai lijkt te vinden, kwam na 28 minuten spelen goed door. Zijn voorzet werd nog onschadelijk gemaakt door Joey Emmerink, maar Bergsma stond meteen weer op en gaf de bal nu ineens hard voor het doel. Dezelfde Emmerink was nog half uit balans en kon de voorzet niet meer ontwijken en tikte de bal zo onbedoeld in eigen doel, waardoor de stand weer gelijk was: 1-1.
Dreiging
Hierna drukte Quick door en ging het nadrukkelijker op zoek naar de voorsprong. Ondanks de dreiging bleef het lastig om uitgespeelde kansen te creëren en bleef het bij gestrande acties en schoten uit de tweede lijn. Totdat Tony Bergsma na 36 minuten spelen op de goede plek stond bij een vrije trap en de bal hard tegen de touwen wist te schieten en zo de 1-2 aantekende. Kort hierop hard Jevon Blijd een grote kans om te scoren, maar doelman Mark Smith was nog wel bij de les bij de thuisploeg.
Lang kon Quick niet genieten van de voorsprong, want DHC maakte vijf minuten voor rust weer gelijk. Een lange bal van achteruit werd verlengd door de kopsterke Romano Denneboom en Joren Tromp mocht vogelvrij doorlopen naar het Haagse doel. Hier had hij echter geen zin in en schoot de nog stuitende bal van zo’n 25 meter schitterend en snoeihard over Sander van der Toorn in het doel. De rust werd tevens met deze 2-2 stand behaald en de toeschouwers hadden het duidelijk naar hun zin gehad de eerste helft.
Onvriendelijker
In de tweede helft werd het al snel onvriendelijker in het veld. De eerste helft waren er ook al enkele momenten geweest dat de jonge scheidsrechter Van Herk het moeilijk had gehad, maar vijf minuten na de rust werd hij wederom op de proef gesteld. Een diepe bal leek een eenvoudige prooi te worden voor Quick-doelman Sander van der Toorn, mede omdat de bal afgeschermd werd door Teun Mulder en Kevin van der Geest. René de Graaff kon er niet meer bij en gaf Van der Geest een duw, waardoor hij over zijn medespelers Mulder (die geblesseerd eraf moest) en doelman Van der Toorn viel. Van der Geest stond boos op en ging verhaal halen. De Graaff reageerde met een kopstoot onder de ogen van de scheidsrechter, die hem vervolgens de rode kaart toonde.
Gezeur
Het vervolg van de tweede helft werd er hierdoor niet vriendelijker op en het gemekker en gezeur om kaarten van beide kanten voerden de druk op de scheidsrechter verder op, die er merkbaar onzekerder van werd en af en toe rare beslissingen nam en zeker niet zijn beste wedstrijd floot. Quick probeerde toch zoveel mogelijk te voetballen op hoog tempo om de man meer uit te kunnen buiten. Langzaamaan werd de druk weer opgevoerd en Tony Bergsma was met een schot na 57 minuten spelen het dichtst bij een treffer. Kort hierop had dezelfde Bergsma een strafschop moeten krijgen, toen hij opzichtig door Joren Tromp gevloerd werd. Tot verbazing van velen wuifde Van Herk het weg.
Quick bleef op zoek naar de nieuwe voorsprong en was middels Jevon Blijd, Tony Bergsma en Bright Ampong ook erg gevaarlijk, maar het vizier van de Haantjes stond nog niet op scherp. Aan de andere kant was DHC na 66 minuten ook gevaarlijk uit een counter, maar een venijnig schot kon door Van der Toorn nog knap uit het doel gehouden worden. Kort hierop had Quick in één actie van Jevon Blijd tot tweemaal toe een strafschop verdiend. Eerst kwam Mark Smith zeer wild uitglijden en raakte Blijd hierbij, die ternauwernood overeind kon blijven. Hierna kwam Anthony Piqué hard in en raakte Blijd op zijn bovenbeen, maar wederom weigerde Van Herk de bal op de stip te leggen en gaf slechts een onterechte hoekschop.
Rood
Joost de Gelder maakte zich hier erg boos om en kreeg een gele kaart als beloning. Bij het weglopen voegde hij er waarschijnlijk nog iets aan toe en kreeg zelfs een directe rode kaart met nog twintig minuten op de klok, tot woede van de bank van Quick. Woede die vooral op de eigen speler was gekeerd, want kon DHC met 10 tegen 10 dan nog terug in de wedstrijd komen? Uit de toegekende hoekschop kopte de ingevallen Frank van der Heiden de bal goed in, maar met een uitstekende redding kon Smith zijn doel nog schoon houden. In de rebound schoot Sijbren Bartlema van dichtbij tegen de paal, waardoor DHC nog in leven bleef.
Ook hierna bleef Quick de bovenliggende partij en leek DHC niet op te veren door de rode kaart van Quick, want de Haantjes kregen nog enkele mogelijkheden. Na 80 minuten spelen deelde Marc Boshoff de genadeklap uit. Na een goede aanval schoot hij op doel, maar zag zijn inzet geblokt worden door twee verdedigers. De rebound viel echter weer voor zijn voeten en van vijftien meter schoot hij de bal met een bekeken schuiver in de lange hoek, achter de kansloze doelman Smith: 2-3.
Stip
DHC-trainer Rob de Lange reageerde meteen en schoof een extra speler door. Toch bleef de Quick-defensie redelijk eenvoudig op de been, want DHC bleek niet in staat om tot echte kansen te komen. Quick speelde de bal eenvoudig rond en voorkwam met het balbezit, dat DHC een slotoffensief kon gaan spelen. Een Quick-doelpunt hing eerder nog in de lucht en die leek er na negentig minuten ook nog te komen. De uitblinkende Tony Bergsma werd licht aangetikt door DHC-aanvoerder Tidde Tromp en ditmaal wees Van Herk wel naar de stip. Steven de Kruijf schoot de bal echter over het DHC-doel, waardoor het nog niet was beslist.
Vuist
In de slotminuten wist DHC echter ook geen vuist meer te maken, waardoor het voor het eerst deze competitie op eigen veld verloor. De nederlaag was verdiend op basis van het spel, maar het meest werd er na afloop toch over de scheidsrechter nagepraat. Het deerde Quick niet, want dat was vooral blij dat er weer gewonnen was en het spel ook beter was dan vorige week. Voor DHC zijn de druiven echter zuur en lijkt het seizoen van de Delftse ploeg nu al verloren.
© Haaglanden Voetbal
