HBS speelde zondag thuis op Sportpark Craeyenhout meer tegen zichzelf dan tegen de tegenstander. Een door EVV uitgedeelde mokerslag op slag van rust, kwam de ploeg niet meer te boven en daardoor vonden de Kraaien de poort naar de hel. EVV vertrok met een 0-1 zege.
Tekst: Marlon Kampie
De ploeg van trainer André Wetzel, die in een op dit moment zo sterkst mogelijke bezetting de wedstrijd begon, bouwde aan het begin een licht veldoverwicht op. De gasten begonnen meteen al met een psychologisch detailtje en oorlogsvoering de wedstrijd naar hun hand te zetten. Bij het winnen van de toss kozen zij om te beginnen richting Noordzee, de kant waar HBS altijd bij thuiswedstrijden eerst naar toe speelt. Er werden in de beginfase, die rommelig oogde met heel veel overtredingen aan beide kanten, wel wat speldenprikjes van Tjeerd Westdijk, Willem Six en Sami Aoulad Said uitgedeeld, maar echte grote kansen waren dat niet. Aan de overkant was dat ook hetzelfde bij Yaël Heatubun en Stan Rullenraad.
Saai
De eerste echte grote kans deed zich namens HBS rond de 20e minuut voor. Dominique Broekhuizen knalde geheel vrijstaand tegen de rechteras in het strafschopgebied in combinatie met Willem Six hard voorlangs, in plaats van in het doel. Hierna gebeurde er weinig opwindends. De ongeveer 600 man op Craeyenhout aanwezige aanhang zag een saaie wedstrijd. Als de wedstrijd voor spektakel geprogrammeerd stond, vanwege belangen om zich wat lucht te verschaffen in de strijd uit de onderste regionen weg te kruipen, dan was daar in de Bosjes van Pex weinig van te merken.
Achterhoede
Het middenveld en de voorhoede bij de Kraaien ontbeerden de creativiteit om de compacte, vaak goed georganiseerde en stugge Limburgse verdediging voetballend uit haar verband te spelen. Het enige positieve bij de thuisploeg in de eerste helft was de achterhoede, waar rust heerste onder aanvoering van Jan-Paul Saeijs, één van de weinige HBS-ers die een voldoende haalde.
Laconiek
Nadat een schot van Willem Six vanaf ongeveer de zestienmeterlijn en even later een kopbal van Sami Aoulad Said na een voorzet van Jan-Paul Saeijs in handen van EVV-doelman Michel Vercruysse belandden, kreeg HBS op slag van rust de spreekwoordelijke deksel op de neus. Yaël Heatubun, ongetwijfeld wel de gevaarlijkste man in de EVV-gelederen, strafte laconiek en nonchalant aanvallen voorin bij HBS af. Met een pijlsnel uitgevoerd omschakelmoment, nadat de organisatie op het HBS-middenveld even zoek was, faalde de meest vooruitgeschoven EVV-aanvaller niet. Alleen op snelheid tegenover HBS-doelman Bas Meeuwissen plaatste hij beheerst de 0–1 binnen.
Kopie
Het tweede bedrijf was een kopie van de eerste helft. Weer zat er geen enkele overtuiging in het spel van beide ploegen. Het trilde aan alle kanten. Nadat eerst Yaël Heatubun (bal in zijnet) en later Willem Six (knalde binnen de zestien in kansrijke positie over) aan de overkant aan de deur klopten voor een doelpunt, claimde HBS een doelpunt nadat de bal uit een hoekschop van Ricardo Samoender rechtstreeks het doel dreigde in te gaan. De boomlange EVV-doelman Michel Vercruysse plukte op de lijn de bal uit de lucht. Het leek meer op een probeersel van de HBS-spelers, maar de zeer goed leidende scheidsrechter Bob Grillis trapte daar niet in. De leidsman uit Roosendaal – floot eerder in januari dit jaar ook Leonidas–HBS, met 0–1 door de Kraaien gewonnen – wuifde na oogcontact met zijn assistent langs de lijn de HBS-claim weg.
Op zoek
HBS ging wel op zoek naar de gelijkmaker, maar met ‘hotseknotsbegoniavoetbal’ waar ook nog de kracht en macht ontbrak, kun je geen oorlog winnen. Na drie corners op rij kopte Jan-Paul Saeijs in handen van Vercruysse. Een meer aanvallende wissel, middenvelder Berend Kaster erin voor verdediger Steve van Kesteren, zette ook geen zoden aan de dijk. Kaster leek even te profiteren, maar op aangeven van Willem Six ging zijn knal over het doel. Een tweede wissel bij HBS, Serano van der Hurk voor Sami Aoulad Said, bleek eveneens lood om oud ijzer.
Kapstok
HBS wekte niet de indruk punten nodig te hebben. Spelers, die als kapstok moesten dienen waaraan het spel van HBS werd opgehangen, waren in geen velden of wegen te bekennen. Alleen Jan-Paul Saeijs, Jochem Hendriks, Niels van Pelt (foto) en doelman Bas Meeuwissen haalden een voldoende. De rest bleef ondermaats. Typerend voor het spel van HBS was evenwel een trap van Ricardo Samoender. Die gebruikte de daarachter liggende Noordzee min of meer als ijkpunt om op doel te schieten, met het gevolg dat zijn trap leek op een rugby penalty-kick, en huizenhoog over vloog. Het waren zelfs de gasten, die eerder de voorsprong konden vergroten. HBS-doelman Bas Meeuwissen stond dat met een katachtige reflex onder de lat niet toe. Ook nadat Meeuwissen een hoge bal uit zijn handen liet glippen voor de voeten van Stan Rullenraad, had de HBS-goalie het geluk dat voor open doel naast geschoten werd.
Lijfsbehoud
HBS komt er met deze nederlaag toch nog goed vanaf en zakt slechts één plekje, van de tiende naar de elfde plaats. De concurrerende ploegen die strijden voor lijfsbehoud leden allemaal ook puntverlies. De Kraaien blijven nog steeds met twee punten boven de nacompetitiestreep staan en hebben lijfsbehoud nog steeds in eigen hand. In de resterende drie wedstrijden, waarin HBS de nummers 1, 2 en 3 op de ranglijst nog tegenkomt, moeten – hoe dan ook – de punten gepakt worden, te beginnen uit bij koploper FC Lienden komende zondag. Van de nummers 1 en 2, respectievelijk FC Lienden (thuis 2–1) en UNA (uit 2–4) won HBS overigens reeds in de heenwedstrijd. Waarom zou dat dan in de return niet kunnen? FC Lienden, UNA en VVSB zijn nog verwikkeld in een strijd om het kampioenschap in de zondag Topklasse.
© Haaglanden Voetbal
