‘De lachende trainer’, de titel van weer een boek van De Nederlandse Sportboeken Club. De hoofdpersoon is oud-voetballer en trainer Pierre van Zinnen. Hij tekende ook zelf voor de inhoud. Oud-ploeggenoten, spelers die onder hem getraind hadden, oud-trainers die hij zelf had gehad, bestuursleden en sponsors, Van Zinnen had ze allemaal uitgenodigd.
Foto’s: Aad van der Knaap & Alex Pronk
Dan is het toch altijd even afwachten hoeveel mensen gehoor geven aan je uitnodiging om op donderdagavond naar de kantine van DVV Delft te komen. DVV Delft, de club waar Pierre van Zinnen zijn loopbaan als trainer begon, maar ook afsloot. ,,Let op, het wordt echt druk vanavond”, liet een lachende Pierre van Zinnen bij binnenkomst, vroeg op de avond, al weten. Bij DVV Delft gokte men aanvankelijk op zo’n zestig man en vrouw. Men zat er naast, Pierre had gelijk. Heel veel voetbalvrienden hadden de weg naar Delft gevonden. Velen uit Delft zelf, maar ook uit het Westland, waar Pierre als trainer werkte bij ‘s-Gravenzandse vv (‘Rood-Wit’) en Verburch. Maar ook was hij als trainer actief bij het reeds genoemde Delft, Schipluiden, DHL en Full Speed.
Het zal lang geleden zijn dat er zulke rijen voor de ingang van de kantine van DVV Delft stonden om naar binnen te gaan, toen het officiële gedeelte ging beginnen. Toen iedereen binnen was, kon het feest van Pierre beginnen. Ton Beije van de Nederlandse Sportboeken Club heette iedereen welkom, noemde het een geweldige reünie van het Delftse en Westlandse voetbal en gaf het woord aan de voorzitter van gastheer DVV Delft, Ries van Dam. Hij schetste de waarde van Pierre van Zinnen voor zijn club. Oud-voorzitter Nico van Rijn van Verburch had meer tijd nodig, zoals van hem verwacht mocht worden. Maar hij hield zich toch redelijk goed aan de tijd, die Ton Beije hem gegeven had. Van Rijn zette Pierre van Zinnen niet alleen neer als trainer, maar vooral ook als vriend, als mens, met wie je heel goede gesprekken kon voeren.
Broer Wim van Zinnen, stond aanvankelijk niet op het lijstje van sprekers, maar wilde toch wel graag het één en ander namens de familie kwijt. Mooie woorden voor broer Pierre. En wat Pierre al liet weten in een interview in het AD van die dag, gaf Wim ook eerlijk toe. Het boek gaat mee op vakantie, maar dan om het nog eens te lezen, want hij ging er nog dezelfde avond aan beginnen en wist zeker dat hij het in één keer zou uitlezen!
Dan was het tijd voor het uitreiken van het eerste exemplaar. Chris Willemsen, die uit de doeken deed hoe het werken was met Pierre om het boek in deze vorm uit te geven, moest Pierre niet één, maar vier exemplaren uitreiken. De schrijver en hoofdpersoon wilde het eerste exemplaar inderdaad aan vier personen uitreken, o.a. aan zijn moeder, inmiddels 94 jaar!
Natuurlijk kwam Pierre zelf daarna nog aan het woord, bedankte een ieder voor zijn komst, hij wist dat het druk zou worden, maar zo’n opkomst daar had hij alleen van gedroomd. ,,Ik kan niet garanderen dat jullie allemaal in het boek voorkomen, maar veel van jullie zeker. En als je wilt weten of je erin voorkomt, dan gewoon het boek kopen….”. En: ,,Mijn vrouw is nu ook blij, kan alles dat ik bewaard had ook een keer opgeruimd worden.”
Voordat hij kon starten met signeren, moest hij nog even terug naar het podium. Hij kreeg een fraai poloshirt uitgereikt, met een afbeelding van de cover van zijn boek. Op die manier mocht hij aan de slag om vervolgens te signeren en persoonlijke boodschappen aan het papier toe te vertrouwen. De avond vorderde inmiddels, maar Pierre was nog steeds bezig met signeren…..! Alle boeken vlogen eruit! En er werd wat teruggekeken op die mooie lang vervlogen of ook wel recente voetbaltijden!
Ook interesse in ‘De lachende trainer’? Klik HIER en je kunt het bestellen en dan heb je het binnen enkele dagen in huis. De moeite waard!
© Haaglanden Voetbal
x
