Hoofdklasser Quick veroverde in de zesde editie van het Haaglanden Voetbal Toernooi voor de tweede keer in drie jaar de “Sir Winston Cup”. Op een sfeervol Sportpark Irene, de thuishaven van Haaglandia, werd het naar de derde klasse gepromoveerde Te Werve – de verrassing van het toernooi – in een doelpuntrijke wedstrijd met 6–3 verslagen.
Tekst: Marlon Kampie
Foto’s: Marcel de Kler & Sander de Hollander
In de 36-jarige geschiedenis van de voorlopers van dit toernooi, de Haagsche Courant Cup en AD/Haagsche Courant Cup, bereikte Quick voor de vijfde keer de finale. In 1992 verloren de Haantjes op het terrein van Verburch met 3–1 van het Delftse DHC. Drie jaar later was ADO op het DHC complex in Delft, eveneens met 3–1 de meerdere. In 1997 op Sportpark De Hoge Bomen in Naaldwijk, op het veld van Westlandia, lukte het weer niet. Scheveningen won toen met 4–1. Achttien jaar na de laatste finalenederlaag lukte het Quick in 2012 voor de eerste keer in de clubhistorie de regiobeker (nu de ‘Sir Winston Cup’ in het Haaglanden Voetbal Toernooi) te winnen na een 3–1 overwinning op RAS. Ook toen op het veld van Haaglandia.
Voor Te Werve was het de eerste keer in haar toch rijke Haagse voetbalgeschiedenis, dat het in een finale mocht aantreden. In voorlopers van dit meest in de regio aansprekende en prestigieuze voetbaltoernooi werd in het verleden ooit de laatste acht behaald. Toch bleef Te Werve trainer Huib van Oostrom Soede voorafgaand aan deze finale geloven in mogelijkheden voor zijn selectie om deze finale winnend af te sluiten. ,,Ik heb Quick natuurlijk uitvoerig geanalyseerd en ik denk dat we toch een kans maken. Wij hebben niks te verliezen en dat hebben we ook tegen andere hoofdklassers, onder andere DHC en Westlandia laten zien. Quick zal het meeste in balbezit zijn, maar wij kunnen daar op reageren met onze vaardige voetballers”, verklaarde de Te Werve oefenmeester in de aanloop naar deze finale.
Deze jaargang waren de Haantjes bij voorbaat de torenhoge favorieten. Het niveauverschil tussen de hoofd- en vierdeklasser, weliswaar gepromoveerd naar de derde klasse, navigeerde Te Werve reeds in een vroeg stadium tot outsider. Het siert van Oostrom Soede dat hij toch te kennen gaf erop gebrand te zijn voor de eerste keer in zijn trainersloopbaan de Cup op zijn naam te schrijven. Ook scheidend Quick-trainer Frans Danen gaf te kennen het toernooi voor de tweede keer in zijn carrière te willen winnen.
Als speler heeft Frans Danen ook reeds twee keer in de finale mogen staan bij voorlopers van dit toernooi. Als speler van Scheveningen kon de Quick-oefenmeester in 1996 en 1997 ook pronken met de Cup. In 1996 werd gewonnen van RVC op Nieuw Hanenburg, het complex van Quick, met 3–0. Het jaar daarop werd Quick op Sportpark De Hoge Bomen (Westlandia-terrein) eveneens door Scheveningen verslagen met 3–1.
Brutaal
Aan het begin van de wedstrijd was er aanvankelijk niets te merken van enig niveauverschil. De op de tweede plaats in de zaterdag vierde klasse B achter Verburch geëindigde en middels nacompetitie naar de derde klasse gepromoveerde Te Werve, spelend in een soort van Celtic Glasgow-outfit, ging brutaal mee met het spel van de Haantjes. De eerste mogelijkheid van de wedstrijd was dan ook voor Te Werve. Na een aanval via de rechterflank, opgezet door Appie Demir en Farid Overman, knalde Emiliano Gentle in handen van Quick-doelman Sander van der Toorn. Bij Quick hadden de spelers in de beginfase moeite goede aanvallen op te zetten, mede door de aan de dag gelegde werklust en getoonde onverzettelijkheid van de Te Werve-spelers.
Pas na ongeveer iets meer dan twintig minuten op de klok kropen de Haantjes uit hun schulp. Het verschil in vier klasse niveaus begon, zoals vooraf verwacht, de doorslag te geven. De nummer zes uit de hoofdklasse A begon vol op het gaspedaal te trappen. Aanvankelijk werd de ook eerste periodewinnaar uit de op één na hoogste amateurcompetitie gevaarlijk voor het Te Werve-doel met standaardsituaties. Te Werve-doelman Neptherry Kwdama werd twee keer in korte tijd op de proef gesteld. De voormalige Haaglandia-zaterdag-doelman voorkwam in beide gevallen een voorsprong voor Quick. Eerst pakte hij een vrije trap van Kevin van der Geest vanaf de strafschophoek aan de rechterkant klemvast, om kort daarna met een fabelachtige redding een inzet van Frank van der Heiden te keren. Linkerflank-verdediger Jurgen Winter moest bij Te Werve geblesseerd het veld verlaten en Ilkay Yonyul kwam voor hem binnen de lijnen.
De nummer twee uit de vierde klasse B liet zich niet afschrikken. Er dienden zich toch nog twee mogelijkheden voor. Een vrije trap verdween via het been van Tim Oosterheert net naast, waarna doelman Sander van der Toorn prachtig redding bracht op een boogbal van Kaz van Oostrom Soede. Op slag van het eerste half uur stelden de Haantjes orde op zaken. De pijp bleek leeg bij Te Werve en het kon ook de tempowisselingen Bij Quick niet meer bijbenen. In het laatste kwart voor het ingaan van de rust scoorden de Haantjes driemaal. Eerst was het Marc Boshof die een afgeslagen bal recht voor het doel laag en droog inschoot: 1-0. Dezelfde Boshof verdubbelde de marge door van ongeveer 35 meter de bal hoog net onder de lat het doel in te jagen. Doelman Neptherry Kwidame, de kleinste man op het veld, kon er niet bij. In de toegevoegde tijd van de eerste helft legde Frank van der Heiden een voorzet vanaf de linkerkant met zijn hoofd terug op de randje buitenspel staande Tony Bergsma, die Kwidame voor de derde keer verschalkte.
Na een kwartier spelen leek de zaterdagvierdeklasser de rug te rechten. Een inzet van Geraldo Reijntjes ging net voorlangs in plaats van in het doel. Aan de overkant werd een vrije trap van Kevin van der Geest weg gebokst door doelman Neptherry Kwidame. Te Werve-spits Mounir Madroni had enkele mooie bewegingen in huis en schoot via het been van een Quick-verdediger via de buitenkant van de paal naast. Het leek voor de Haantjes een gelopen zaak toen Stefan de Kruijff met een lage droge uithaal dwars door het centrum de 4–0 maakte. Madroni liep op trekkebenen, kende een aantal blessurebehandelingen tijdens de wedstrijd en kon nauwelijks meer lopen. Trainer Huib van Oostrom Soede verloste hem uit zijn lijden en liet de 38-jarige Kosse Ruward opdraven.
Wissel
Dat was blijkbaar de wissel die Te Werve nodig had om er weer een wedstrijd van te maken. Even zat het de Rijswijkse ploeg niet mee toen een schot van Kaz van Oostrom Soede net naast het doel vloog. Later werd het spel van de Te Werve-spelbepaler wel beloond. Hij knalde een vrije trap nabij de linker strafschophoek buiten bereik van doelman Sander van der Toorn binnen: 4–1. Te Werve beleefde in deze fase een behoorlijke opleving. Binnen zes minuten werd de score op wilskracht gereduceerd naar 4–3. De ploeg van Huib van Oostrom Soede maakte handig gebruik van kapitale missers in de Quick-verdediging. Eerst was het de ingevallen ‘veteraan’ Kosse Ruward die goed de geboden ruimte inliep op aangeven van Kaz van Oostrom Soede. Koel plaatste hij de 4–2 langs de Quick-goalie. Kaz van Oostrom Soede reduceerde persoonlijk, na wederom een fout in de Quick- verdediging, naar 4–3.
De stabiele hoofdklasser uit de afgelopen competitie werd hierna wakker geschud. Javon Blijd deed nu ook een duit in het zakje en bracht met een puntertje in een druk bevolkt doelgebied de marge weer op twee doelpunten. Tenslotte knalde Marc Boshoff van afstand weer raak en tekende vijf minuten voor tijd de 6–3 einduitslag aan. Voor hoofdklasser Quick de tweede keer de ‘Sir Winston Cup’, maar alle lof komt het naar de derde klasse gepromoveerde Te Werve toe.
Het aantal gescoorde doelpunten van negen in deze finale is een evenaring van Scheveningen – VELO uit 2003. Toen kende de finale op het DSO-sportcomplex in Zoetermeer een einduitslag van 7–2.
© Haaglanden Voetbal
Hoofdsponsor van het Haaglanden Voetbal Toernooi:
