Eens beginnen met het einde. Het is de 90ste minuut, plus vijf minuten extra tijd. Vriend en vijand hadden zich al neergelegd bij een terecht gelijkspel. De thuisploeg gooide nog één keer de bal hoog in het zestienmetergebied. Ongevaarlijk, zo leek het.
Tekst & foto’s: Rik Driessen
Maar toch ontstond er een kluts waarbij SEV-verdediger Rik Orta de bal vol in het gezicht kreeg. Tand door de lip en een bloedneus. Tot verbazing van iedereen in en buiten het veld legde scheidsrechter Merkesteijn de bal op de stip. Uit de gebaren van de leidsman werd duidelijk, dat hij een handsbal had geconstateerd. Het bloed op het gezicht van de verdediger vertelde een heel ander verhaal, maar de tot dat moment goed fluitende leidsman was deze middag voor de thuisploeg in een gulle bui. Het ongeloof straalde zelfs bij het thuispubliek achter het doel van de gezichten af. Strafschop: 1–0 en daarna werd er direct afgefloten.
Het was een spannende wedstrijd. VDL opende de eerste tien minuten met de stevige wind in de rug en even moesten de Leidschendammers terug. Na het eerste kwartier nam SEV het initiatief over en creëerde het een handvol goede mogelijkheden. Deze fase werd ingeluid door een wespensteek die Robert de Groot moest verwerken. De snelle vleugelspitsen Valentijn Ebbers en Randy de Witt bezorgden hun directe tegenstanders een benauwde middag. Met de afronding wilde het echter niet vlotten. Doelman Teerlink van VDL moest alle zeilen bijzetten om met 0–0 de rust te halen. Het lukte hem maar net.
In de tweede helft had SEV letterlijk de wind in de rug, maar toch zochten de groen-witten waar mogelijk de aanval over de grond. Een andere optie was er in feite niet, want centrale verdediger Donover Bot van VDL was met zijn dikke twee meter net zo lang als de gehele SEV-aanval bij elkaar. Grote kansen kreeg SEV niet, maar verdedigend had het de organisatie goed op orde en ook VDL kreeg nauwelijks kansen. Zo had iedereen vrede met een gelijkspel. Tot de vijfde minuut van de extra tijd!
© Haaglanden Voetbal
