Na vier nederlagen en een gelijkspel tegen TAC’90 pakte de ploeg van trainer Albert van der Dussen (foto) afgelopen zondag op eigen veld ook een punt tegen SVDPW. Met de VELO-trainer blikken we kort terug op dat duel en vooruit naar de ontmoeting in Capelle met CVV Zwervers en informeren naar de ‘vermeende’ belangstelling van zondag hoofdklasser RKAVV voor Van der Dussen.
Tekst: Rob Blankenstein
Na vier nederlagen op rij nu een punt tegen SVDPW. Kun je daarmee leven?
,,Even voor de duidelijkheid, twee weken geleden speelden we tegen TAC’ 90 2-2 gelijk toen zij in de 98e minuut door een blunder de gelijkmaker scoorden. Ik baal ook van dit gelijkspel, want het begint een repeterend verhaal te worden. Wij verzuimden om de score uit te breiden en dan krijg je de bekende deksel op je neus. Bij een marge van één doelpunt, kan de bal altijd een keer verkeerd vallen en dat gebeurde ook. In een ogenschijnlijk kansloze positie schiet de spits van SVPDW vanaf de achterlijn op doel, die via een verdediger in ons doel beland. Tja,..”
Je hebt een jong team, dat veelal tegen ploegen speelt die over meer routine bezitten. Wanneer komt dat vooral tot uitdrukking?
,,Voornamelijk in balbezit. Bij een voorsprong kan het onrustig worden en verliezen we soms het overzicht en dus onnodig vaak de bal. Zeker tegen een ploeg zoals afgelopen zondag kun je met een simpele bal een counter plaatsen en mogelijk tot scoren komen. Dat verzuimden we en werd de score niet verder uitgebouwd. De keeper van SVDPW was voortreffelijk moet ik wel zeggen. Ik kan de jongens niets verwijten, want ze hebben heel hard gewerkt en dan mag het nu wel een keertje mee gaan zitten. Zoveel pech als de jongens hebben gehad is nu wel voldoende. Het is Karma ten voeten uit.”
Zondag gaan jullie op bezoek bij CVV Zwervers in Capelle. Wat weet jij van deze tegenstander?
,,Niet zo veel, maar die informatie zal ik komende dagen wel ontvangen. Ze zitten in hetzelfde schuitje als wij en elk punt is er op dit moment één. We zullen onze huid duur verkopen.”
De maand november is weer aangebroken en dus gaat de trainerscarrousel weer draaien, Wetzel stopt bij HBS, Steffens verlaat RKAVV en jouw naam wordt genoemd als opvolger bij de Leidschendammers. Opmerkelijk, want je bent pas vier maanden bezig in Wateringen. Wat is er waar van deze ‘vrijage’ en hoe is er binnen VELO op gereageerd?
,,Ik ben blij dat je deze vraag stelt, want ik ga altijd principieel als eerste met mijn huidige werkgever in gesprek. Ik ben niet benaderd door RKAVV en zij hebben een profiel en sollicitatieprocedure opgesteld. RKAVV is wel een fijne club. Ik kom er eens per twee weken, want de thuiswedstrijden van mijn dochter (speelt in Jong ADO) worden daar gespeeld. Het gesprek met VELO gaat binnenkort plaatsvinden. Ik ben nog lang niet klaar bij VELO en ik heb het erg naar mijn zin. Ik ben dan ook voornemens om mijn contract te verlengen. Vooralsnog voert de zondag de boventoon en wil ik helpen VELO hoofdklasse-bestendig maken. Ik ga dus eerst in gesprek met VELO en dan zal pas duidelijk worden hoe het plaatje er volgend jaar en verder komt uit te zien.”
Hoe staat het met de blessures en schorsingen?
,,Daar beginnen wij ook last van te krijgen. Veldvoetbal begint op zaalvoetbal te lijken. De meeste scheidsrechters die wij hebben gehad zijn warrig en onsamenhangend in hun beslissingen. Mitchel Weissenberg kreeg tegen SVDPW zijn 3e en 4e (onterecht ) kaart en is geschorst. Tel daar de schorsingen en langdurige blessures van Van Rossum, Puister, Biesheuvel, Meinema, Kaffa en Van de Zande bij op en de puzzel is compleet.”
© Haaglanden Voetbal
