Van tevoren was is in voorbeschouwingen al aangegeven dat wedstrijden tussen DHC en Quick nimmer saai zijn. Zo ook nu niet, op een grauwe en natte zondagmiddag. Ondanks de milde temperatuur, was het gewoon nat en speelde de storm ongetwijfeld ook mee, dat er minder toeschouwers dan gebruikelijk waren in het DHC-stadion. Degenen die er wel waren, zagen DHC in de blessuretijd een punt binnen halen.
Tekst & foto’s: Marcel de Kler
Aan het begin van de wedstrijd ging Quick furieus van start en mocht DHC-doelman Mark Smith danken dat hij bij de les was en twee doelpunten wist te voorkomen. De tweede minuut kreeg Max Hudepohl de bal en zag de DHC-goalie te ver voor zijn doel staan en had een strakke lob van dertig meter in gedachten. Smith was net op tijd terug om de bal over de dwarsligger te tikken. Kort hierop kreeg Virgil Tjin-Asjoe een ernorme kopkans en kopte hard naar de grond. Zo hard dat de bal met een stuit over de doelman leek te gaan, maar wederom kon hij zich nog net lang genoeg maken om ook deze inzet onschadelijk te maken.
Hierna kwam de wedstrijd meer in evenwicht en was het vooral zoeken naar de opening voor beide teams, hetgeen resulteerde in een strijd om het middenveld, dat lange tijd onbeslist bleef. Voor de kijker was er in deze lange fase weinig om warm van te worden, want kansen leverde het al helemaal niet op. Van Quick-zijde wellicht nog het meest logisch, vanwege het ontbreken van liefst acht basisspelers (Baten, De Kruijf, Van der Kolk, Bergsma, Zuurmond, Ampong, Boshoff en El Baouchi), terwijl aan DHC kant alleen Wadie ontbrak.
Druk
Na een klein half uur werd Quick wat sterker en voerde het de druk wat op. Bij een voorzet kwam de bal bij Frank van der Heiden, die het speeltuig breed wilde leggen op de vrijstaande Joost de Gelder, maar de bal kwam tegen de uitgestoken arm van Ferrani Florencia en scheidsrechter Schul kon weinig anders doen dan de bal op de stip leggen. Kai van Hese schoot de bal onberispelijk binnen en Quick kwam zo op een 0-1 voorsprong in de Prinsenstad.
Smaak
Meteen hierna had Quick de score al kunnen uitbreiden, want een breedtepass werd eenvoudig onderschept door Max Hudepohl. Hij kon richting DHC-doel en legde breed. Hierop volgde een aantal schietkansen, maar telkens werd een schot geblokt. Uiteindelijk was Frank van der Heiden de laatste die schoot en zijn inzet van de lijn gehaald zag worden door verdediger Emmerink. Quick leek de smaak te pakken, want een voorzet van Teun Mulder was maar net te hard voor de inlopende Virgil Tjin-Asjoe, waardoor de stand nog 0-1 bleef.
De Haantjes bleven aanvallen en de voorhoede van DHC kon hier weinig tegenover stellen. Een vrije trap van Jordy Brouwer werd gestopt door doelman Sander van der Toorn en een lob van Joren Tromp, die op het dak van het doel kwam. De defensie hield echter wel stand tegen de Haagse dadendrang, al piepte en kraakte het in zijn voegen. Uiteindelijk was het dan ook niet verrassend dat na 44 minuten spelen de 0-2 alsnog viel. Een voorzet van Max Hudepohl kwam perfect op het hoofd van Frank van der Heiden, die tegendraads de bal tegen de touwen kopte en doelman Smith andermaal kansloos liet: 0-2.
Redding
Na de rust was het weer Mark Smith die het scherpst uit de kleedkamer was gekomen. Bij een hoekschop leek de bal, gedragen door de storm, er ineens in te vliegen, maar hij wist toch nog redding te brengen. Ook nu kwamen de Haantjes dus dreigend door vanaf het begin en was de volgende inzet van Max Hudepohl, maar die plofte in het zijnet. Overige aanvallen leverden nog geen grote kansen op.
Quick leek de wedstrijd te controleren, maar het spel van de Haagse ploeg werd wat slordiger. DHC leek hierdoor weer wat meer grip op de wedstrijd te krijgen en kon wat vaker de weg naar voren vinden. De eerste grote test voor doelman Van der Toorn was het moment waarop Mostava Frederik op hem afkwam, maar de Haagse doelman plukte de bal tijdig voor de voeten van de DHC-aanvaller weg. Na een dik uur spelen was ook de volgende mogelijkheid niet aan DHC besteed, want dezelfde Frederik schoot de bal naast.
Verkeerd
De Quick-defensie leek stand te houden en kon telkens tijdig het gevaar neutraliseren. Aanvallend kwam Quick er ook nog gevaarlijk uit en na 65 minuten leek het 0-3 te worden. Een voorzet van Max Hudepohl werd helemaal verkeerd geraakt door DHC-verdediger Levi Schipper, maar tot zijn opluchting kwam de bal via de paal weer terug het veld in. De aanvallen erop waren dreigend, maar de laatste bal was telkens net niet goed om tot scoren te komen.
Forceren
Met aanvallende wissels (Muntslag en De Lange erin, Joren Tromp en Frederik eruit) probeerde trainer Rob de Lange een beslissing te forceren na zeventig minuten spelen. Het leek snel uit te betalen, maar uit een hoekschop kopte Joey Emmerink naast het Quick-doel. Na 76 minuten was het wel raak. Een vlotte aanval over rechts werd hard over de grond voorgelegd, waar Jordy Brouwer voor zijn man kwam en van dichtbij de 1-2 binnenschoot. Een doelpunt dat al een tijdje in de lucht hing.
Quick leek wakker geschrokken en werd weer wat feller in de duels. Hierdoor kreeg het ook weer wat meer drang naar voren en kon het de opportunistische Delftse speelstijl tegenwicht bieden. De ingevallen Bright Ampong kreeg de grootste kans om de wedstrijd definitief in het slot te gooien. Hij werd de ruimte ingestuurd en kon alleen naar goalie Smith lopen, maar zag geen mogelijkheid de bal langs de doelman te krijgen, zodat Smith van onschatbare waarde bleek voor zijn ploeg.
Hierna dacht Quick nog even aan een tweede strafschop, toen de ingevallen A1-speler Nabil Hadui na een lichte duw ging liggen, maar de jonge Quicker had er beter voor kunnen kiezen de bal voor te geven op de twee vrijstaande medespelers. Waar het dus 1-3 leek te gaan worden, werd dit geen realiteit en konden de voetbalwetten weer afgestoft worden. In de 93e minuut kreeg DHC een vrije trap op twintig meter van het doel. De zoon van de trainer, Frank de Lange, nam plaats achter de bal zag zijn schot van richting veranderen, waarna deze langs de kansloze doelman Van der Toorn tegen de touwen plofte voor de 2-2.
Doodziek
Zo eindigde de wedstrijd met een gelijkspel, dat voor de Haantjes als een nederlaag voelde en voor DHC als een overwinning. Assistent Patrick de Poorter sprak na afloop van geluk, want Quick had de wedstrijd al eerder kunnen en moeten beslissen. Bij Quick baalde men, want met name de eerste helft was voor Quick, terwijl in het tweede bedrijf DHC wat dreigender was, zonder echt te overtuigen. Trainer Paul van der Zwaan was dan ook doodziek na afloop, want hij vond zijn ploeg veel beter en weet het puntenverlies aan eigen schuld door het slappere optreden na de rust.
Volgende week mogen beide teams proberen de laatste zestien in de beker te halen. Op zaterdag speelt DHC uit bij Hoofdklasser XerxesDZB en mag Quick op bezoek bij tweedeklasser DCV. Het tweede team van Quick zit ook nog in dezelfde beker en mag op bezoek bij Hoofdklasser Heinenoord.
© Haaglanden Voetbal
