In de tweede jaargang, op de donderdag om de veertien dagen, laat Haaglanden Voetbal-redacteur Carel Goseling zijn licht schijnen over voetbalzaken. Dat kunnen onderwerpen zijn uit zowel het betaalde- als amateurvoetbal.
Bizar
Haico Herbert is al enige tijd trainer van zondag tweedeklasser vv Wilhelmus. Als middenvelder – en soms verdediger – verzamelde hij de nodige voetbalervaring. Onder meer bij de VSV Tonegido.
Kort voor de winterstop – onzinnig met dit weer, maar goed – speelde zijn team thuis tegen laagvlieger Voorschoten’97. De ontmoeting stond onder leiding van Jos Straver.
Niet om het één of ander, maar ‘iedereen’ in de regio Haaglanden kent Jos Straver. En dat niet alleen vanwege het feit dat hij voorzitter is van de Haagse Scheidsrechters Vereniging (HSV).
Straver is berucht. Berucht voor zijn ‘invallen’.
Rood
In een huis-aan-huisblad dat in Voorburg wordt verspreid, wordt Haico Herbert geciteerd: ,,Mijn elftalleider zei nog dat Straver nog niks geks had gedaan. Prompt krijgt Jake Smart voor een botsing met een tegenstander die hem uitkapt rood.’’ Zelfs bij Voorschoten’97 keken ze daar vanop. Hoogstens geel of helemaal geen kaart, luidde het oordeel.
Herbert gaat echter verder. Terug naar zijn Tonegido-tijd. ,,Mijn eerste kennismaking met hem (Straver – red.) was tijdens een wedstrijd waar hij grensrechter was en een schwalbe maakte om een speler erbij te lappen.’’
Kunt u zich dat voorstellen? Straver die langs de lijn meeholt met een speler om zich dan te laten vallen. En vervolgens bij de scheidsrechter te claimen dat de speler hem onderuit schoffelde?
In Haico’s Tonegido-tijd was ik daar ook actief. Ik kan de trainer van de vv Wilhelmus helemaal volgen. Ik herinner mij menig duel in de toenmalige hoofdklasse, dat door Straver werd ‘verpest’ vanwege zijn fluiten.
Auto
Ooit verloren wij op eigen veld door toedoen van Straver, die tien minuten ‘na’ liet spelen waarin hij alleen vóór de tegenstander floot. En toen die scoorde was de wedstrijd ook ineens afgelopen. De opponent weet ik niet meer. Ik gok op Turkiyemspor, Kranenburg of ADO’20. Het was in elk geval een prestigeduel. De emoties liepen hoog op.
Een uur na affluiten denderde Straver de bestuurskamer binnen. Naar zijn zeggen was zijn auto ‘bewerkt’ en dat waren, volgens de leidsman, mensen van Tonegido geweest. Straver eiste op hoge poten – en zonder acht te slaan op de rest van het gezelschap in de betrokken ruimte – schadevergoeding of hij zou de politie inschakelen.
Aanhang
Zo ver kwam het niet. De vsv Tonegido kreeg later een rekening van meneer Straver. En die werd prompt betaald. Om de lieve vrede te bewaren. Want Jos was tenslotte wel voorzitter van de HSV. En had contacten. En de VSV stond er toch al niet zo best op bij de arbiters c.q. de KNVB.
Of de schade aan meneers auto inderdaad ontstaan is na afloop van dat duel, is tot op de dag van vandaag onbewezen. Idem daar waar het gaat om de beschuldiging dat het Tonegido-supporters waren geweest, die Stravers auto van enkele ‘herinneringen’ hadden voorzien. De aanhang van de bezoekers van destijds bestond ook niet uit lieverdjes.
Op een Voorburgse website raakte Herbert de kern van ‘het probleem-Straver’. ,,Deze man wordt opgewonden van zichzelf en zoekt daarvoor de bevrediging door op zondagmiddag een wedstrijd kapot te fluiten. Straver is al jarenlang op deze wijze actief.’’
Meneer Straver fluit nu dus tweede klasse. Destijds hoofdklasse, het hoogste niveau op dat moment in het amateurvoetbal. De geachte man is dus gedegradeerd. En dat door zijn eigen KNVB. Maar hij fluit wel nog steeds hetgeen Herbert tot de verzuchting brengt: ,,Ik begrijp niet dat iedereen bij de bond dit allemaal maar laat gebeuren.’’
Wending
Misschien moet meneer Straver zich eens afvragen hoe zijn ‘achteruitgang’ te verklaren is. En of het wellicht iets te maken heeft (gehad) met de manier waarop hij meent een wedstrijd te moeten leiden. Jammer genoeg doet de man dat kennelijk niet, want in zijn fluitgedrag is geen positieve wending te ontdekken.
Helaas reageren dit soort mensen hun frustraties altijd af op anderen. Op mensen en verenigingen die onwetend zijn. Het is hier waar ‘meneer de scheids’ zijn autoriteit meent te moeten tonen. Om niet te zeggen: botvieren. Ter meerdere eer en glorie van zichzelf en niemand anders, zoals ook Herbert constateert. Want het optreden is – om het hard te formuleren – ‘een schande voor het voetbal’.
Ik wens u allen desalniettemin goede feestdagen. Neem even afstand van de ‘crazy world’ die voetbal heet. Hoe betrokken ook; het zal u goed doen! Tot aan de andere kant van de 31ste.
© Haaglanden Voetbal
