13 oktober 1968. Ik stond stijf van de spanning. Zoals wel vaker op zondag als ik met mijn vader op De Eerensplein in bus 4 stapte met als einddoel Houtrust; een thuiswedstrijd van Holland Sport. Deze keer was echter nog specialer. Ajax kwam op bezoek. We zaten weer onoverdekt, op kleine houten banken direct achter de reclameborden aan de lange zijde, voor de houten hoofdtribune. Onze ‘vaste’ plek.
Tekst: Carel Goseling
Het was het eerste seizoen van Holland Sport in de eredivisie. Ajax won met 0-3 door goals van Cruijff, Swart en Suurendonk. Beide op assist van Cruijff. Ik zat stijf van de spanning in ons vak te wachten op het laatste fluitsignaal. Hoe weet ik niet, maar direct daarna vloog ik over het reclamebord het veld op. Recht op Johan Cruijff af.
Die liep ergens bij de middencirkel. Toen hij mij zag komen aanstuiven gingen zijn handen afwerend omhoog. ‘Nee, nee’ hoorde ik hem zeggen. Ik stopte nog geen halve meter voor hem en stak mijn hand uit. Hij gaf me een hand en gelukzalig draaide ik me om, om terug te lopen naar mijn vader. Achter mijn rug werd Cruijff door tientallen jongeren besprongen. Ik heb mijn hand zeker 24 uur niet gewassen. Ik was zo trots als een pauw. Ik had mijn held een hand gegeven.
Cruijff ontmoette ik later ooit nog eens in Nieuwspoort bij een boekpresentatie. Hij leek ineens veel kleiner. ‘Cruijff’ stelde hij zich voor. De handdruk was nog dezelfde.
Nu is hij overleden. De wedstrijd tegen longkanker heeft hij verloren. Onvoorstelbaar. ‘Mijn’ Johan. 13 oktober 1968; nu een datum met een uitroepteken.
Hieronder beelden van Holland Sport-Ajax uit die tijd
© Haaglanden Voetbal
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=q2dfZaJ32ng[/youtube]
