HVC’10 heeft ongeslagen de knock-outfase bereikt van de strijd om de KNVB districtsbeker. Ook het laatste duel, op sportpark De Rondgang, tegen VELO uit Wateringen leverde een winst op. De ploeg van trainer Piet Boon trok met 4-2 aan het langste eind.
Tekst: Cees van der Pol | Foto’s: Ron Heinen
In slechts vijftien minuten voor rust liet VELO zien dat het een klasse hoger speelt dan HVC’10. In die periode maakte linksachter Reinier Maartense met een prachtige volley via de paal de openingstreffer (0-1). Daarna moest de thuisclub op zijn tellen passen. Het was stormachtig begonnen met grote kansen voor Dave Kram (doelpunt al of niet terecht afgekeurd door een vlaggende assistent scheidsrechter voor achterbal), een bal steenhard op de paal van de door Kyrill Slutskyy vrijgespeelde Rick Voskamp en een schot van Thomas van der Bogt na weer zo’n vloeiende Hoekse aanval, knap gered door doelman Deniz Pamuk.
Daarna trok opnieuw een ‘clubgrensrechter’ de aandacht met het onterecht terugvlaggen voor diverse Hoekse aanvallers. In de 29e minuut had scheidsrechter De Witte er ook genoeg van en liet doorspelen toen Slutskky Dave Kram vrij zette en die laatste legde de bal breed op Jorno Reurink die de bal in het doel kon lopen. Zo kwam Boontje om zijn Loontje, want aan dat doelpunt zat wel degelijk een buitenspelluchtje. Toch werd het daarmee 1-1. HVC’10 verloor voor rust nog linksachter Luuk Doorewaard (hamstring) en die maakte plaats voor jonkie Tom van Anraad. Die deed het met hulp van zijn medespelers op een voor hem onbekende plaats niet gek. Piet Boon na afloop: ,,Van de week tegen Westlandia ging dat niet zo goed. Zo’n jongen moet geholpen worden en dat deden zijn medespelers vandaag erg goed. Dan krijg je zelfvertrouwen. Het spelplezier spatte er vanmiddag toch weer af. Mooie doelpunten. Lekker uitspelen van de tegenstanders.”
In de tweede helft leek VELO geen schim meer van de ploeg van voor rust. Vooral Reurink en Slutskyy konden zich naar hartenlust uitleven en samen met Thomas van der Bogt (als vervanger voor Daniël Storm met een weekendje weg) sneden ze keer op keer door de zwak ogende defensie van de Wateringers. Binnen tien minuten kwam HVC’10 op een 3-1 voorsprong. Eerst stuurde Voskamp Reurink weg, die in zo’n situatie er altijd plezier in schept om een doelman te passeren. Dat lukt niet altijd, maar deze keer wel en al een paar minuten later mocht Mitchell Bouwhuis (ingevallen voor Dave Kram) na een pass van Van der Bogt een wonderbaarlijk doelpunt maken. Pamuk werd verrast door een prachtige lob: 3-1.
Toen al leek VELO het hoofd in de schoot te leggen. Dat was eigenlijk schrikbarend om te zien. Edwin Vurens na afloop: ,,Ik heb gezegd dat ze na het douchen meteen eens in de spiegel moesten kijken en zich dan moesten afvragen waarom hun directe tegenstanders steeds beter waren dan zijzelf. HVC’10 wilde winnen, wij hebben geen moment die indruk gewekt. Maar ik heb een brede selectie en volgende week kunnen er net zo goed zes andere spelers in de basis staan. Nee, klaar voor de competitie zijn we echt niet. HVC’10 lijkt een stuk verder.”
Intussen had Rick Voskamp na een afgeketst schot van Bouwhuis ook al de 4-1 binnengetikt. VELO kon alleen nog een doelpunt maken uit een strafschop die terecht werd toegekend toen Roderick Meinema door Bram Leerdam (ook al ingevallen voor de geblesseerde Glenn Boon) werd neergelegd. Invaller Mick van Elswijk (voor Ramon Ripson) had geen moeite om doelman Vincent Madern te passeren. Zodoende werd 4-2 de eindstand. HVC’10 vond het wel best zo en speelde enkele frivole combinaties uit op het middenveld en haalde de derde overwinning in de poulefase. Het werd dus terecht poulewinnaar. VELO oogde vooral moe, heel erg moe…!
De onopvallend leidende scheidsrechter Martin de Witte, die de wedstrijd leek te beëindigen zonder kaarten, gaf er in de slotfase toch twee aan de thuisclub. Naast Leerdam was dat aan Kay van den Bos, die voor de volgende ronde een weekendjeweg kan boeken, want het was zijn tweede in de poulefase. Als de lichte blessures volgende week genezen zijn, is HVC’10 klaar voor de competitie. Dat kan Edwin Vurens helaas niet zeggen. Wat ook wel eens gezegd mag worden, dat ondanks enkele pittige overtredingen de sfeer op het veld uitstekend bleef. Daarvoor kennen de spelers elkaar te goed.
© Haaglanden Voetbal
