Voor de achtste wedstrijd van het seizoen kwam Vlissingen op bezoek aan Het Kleine Loo. Ergens in het seizoen 1965-1966 speelde VUC eerder tegen deze club, maar in de jaren hierna kwamen zij elkaar niet meer tegen. Vlissingen kon verheugd terug naar Zeeland met een 1-2 winst op zak.
Foto’s: Franca Dobbe
Dat Vlissingen afgelopen seizoen degradeerde uit de hoofdklasse was de eerste helft niet te zien. VUC controleerde de wedstrijd en drong de gasten al snel terug. Na een eerste speldenprik was het in de dertiende minuut raak. Donny Paats zette met een mooie steekbal Alexis Koutsis diep richting het strafschopgebied. Koutsis kapte naar binnen en haalde hard uit. Via de verdediger verdween de bal over de Zeeuwse doelman in de korte hoek: 1-0.
VUC was de bovenliggende partij de eerste helft, maar vergat enkele keren de trekker over te halen en voerde enkele acties te ver door, waardoor Vlissingen opgelucht adem kon halen. Na 37 minuten spelen kreeg Vlissingen pas een eerste kans. Doelman Steven Verstraten stond op de goede plek om zijn doel schoon te houden. VUC dacht te kunnen gaan rusten met een voorsprong, maar dat bleek te vroeg ‘gejuich’ voor de pinguïns. Een minuut voordat er aan de thee gegaan kon worden gaf Vlissingen nog een bal voor. Guy Muller maakte een sliding, maar de bal raakte ook de arm van de kilometervreter op het middenveld van VUC. De scheidsrechter vond het voldoende om de bal op de stip te leggen en Vlissingen maakte dankbaar gebruik van dit buitenkansje door de 1-1 langs Verstraten te schieten.
De tweede helft gaf een ander spelbeeld. Waar VUC de eerste helft de betere ploeg was, waren de teams na de doelwisseling meer aan elkaar gewaagd. Vlissingen bracht enkele gevaarlijke en snelle buitenspelers in en er ontstond meer dreiging. De thuisploeg was wel twee keer dichtbij een doelpunt. Danny De Jel zette Dennis van der Poel diep weg en zijn schot ging via de binnenkant van de paal over de doellijn weer het veld in en uit een hoekschop kopte Burak Sarican net voorlangs.
Iedereen dacht dat deze voor het publiek matige wedstrijd ging eindigen in een gelijkspel. Dat bleek niet het geval. Vlissingen mocht in de 92e minuut nog een vrije trap nemen rond de middenlijn. De hoge bal werd doorgekopt en viel plots voor de voeten van de invaller, die zijn ploeg aan de winst hielp: 1-2. De scheidsrechter vond het direct welletjes en floot gelijk af voor het einde van de wedstrijd. Niet geweldig spelen, weinig kansen weggeven, zelf enkele goede kansen creëren, maar toch twee doelpunten om de oren krijgen, waarvan de laatste in blessuretijd. De druiven waren logisch heel zuur voor VUC. Komend weekend kan VUC de batterij opladen en daarna de mouwen opstropen voor de volgende (thuis)wedstrijd tegen DOSKO.
© Haaglanden Voetbal
(Klik HIER voor meer foto’s van VUC – Vlissingen)
