Wim Schild, 24 uur per dag een halve sigarenpeuk tussen de lippen, verzorgde al het voetbalnieuws voor de Haagsche Courant, Het Binnenhof, Het Vaderland, Het Vrije Volk en de Haagse pagina’s van een aantal landelijke media. En, niet-onbelangrijk, hij gaf al jaren bij thuiswedstrijden van ADO en SHS De Sportgids uit. Voor originele Hagenaars van vroegah: : “De Spȏggits here, opstellinge der bèhde elluftalle!” ik hoor het ome Wim Doorschodt nog roepen in het Zuiderpark en op Houtrust.
Bij de foto: Wim Schild senior, rechts in zijn huis aan de Escamplaan 689, met links zijn zoon Wim Schild junior.
Een hele grote meneer dus, Wim Schild, die decennialang respect afdwong in de gehele Haagse voetbalwereld. Hij had een exemplaar van Voetbal Parade in handen gekregen en wilde graag kennismaken met Ton en mij. Niet lang later hadden we onze eerste echte baan: op de zondagmiddag redacteur bij de Haagse Sport Nieuwsdienst op de Korte Poten, schuin tegenover de Wiener Konditorei. Daar kwamen grote trainers als Franz Fuchs, Elek Schwartz en Ernst Happel dagelijks een koffietje drinken en samen met Wim Schild op de achterkant van een servetje de opstellingen van ADO en het Nederlands elftal maken.
Bij de foto’s: Wim Schild (rechts) schudt op zijn eigen bruiloft in de jaren ’60 de handen van Guus Haak en bondscoach Elek Schwartz.
Later verhuisde de Haagse Sport Nieuwsdienst naar het gebouw van de Haagsche Courant in de Wagenstraat, en weer later naar de Plaspoelpolder waar zo’n beetje de hele Sijthoff Pers z’n intrek had genomen. Niet alleen wij tweeën werkten voor Wim Schild. Een greep uit de namen van andere krachten die hij in de loop der jaren aantrok: Ron Mangelmans (de zoon van Wim), Jan en Janneke de Roos, André Buurman, Jan Vos (de broer van Harry), Jan Huisman en zijn zonen Hans, Ron en Peter en ik ben er vast nog een heleboel vergeten. Zoals Rinus Smits, de man met de wijnvlek in z’n gezicht en de kokette hoedjes. Daarvan liet hij er per ongeluk nog weleens eentje ergens liggen. Dan kwam de betreffende mevrouw het hoedje brengen op de redactie en wist Rinus zich even geen raad.
Illustratie: (kop De Sportgids)
KSD’er Cees van der Luijtgaarden speelde ook een belangrijke rol in het proces, want hij moest al ons typewerk persklaar maken, wat tot midden in de nacht nog een behoorlijk gecompliceerde technische job was. En uiteraard werkten we constant samen met Haagsche Courant redacteuren en Chefs Sport zoals Fred Racké, Peter Dijkgraaf, Wim de Lange, Wim Schild junior en anderen.
Waaruit bestond dat werken voor Wim Schild seniors Haagse Sport Nieuwsdienst? Simpel: ervoor zorgen dat heel kranten lezend Den Haag op maandagochtend kon zien wat de voetbaluitslagen en nieuwe standen waren, van de hoogste klasse van de KNVB tot en met de laagste van de HVB. Schild had alles perfect voorbereid en van alle eerste elftallen per klasse het wedstrijdprogramma en de stand op papier gezet. Handgeschreven en inclusief achter elke wedstrijd het telefoonnummer van de kantine. Die moesten wij bellen en vragen naar de uitslagen, ook van de lagere elftallen. Want in de kranten moesten op maandag ook de resultaten vermeld worden van krakers als HMSH 8-Kranenburg 9, HBS 13-Oranjeplein 6 en BMT 4-Duindorp SV 5. Van veel clubs weet ik nu nog het telefoonnummer: RVC 940 917, ADO 88 74 27, Wilhelmus 866 595, VIOS 67 09 94, VUC 85 80 18. Je ging die nummers automatisch uit je hoofd kennen, driemaal twee cijfers of tweemaal drie cijfers, zo had Schild het ons geleerd. Cromvliet, schiet me nu opeens te binnen, 888 352. Laakkwartier, ook zo’n lekker nummer: 988 655. (Wordt vervolgd).
Chris Willemsen is schrijver van onder meer het standaardwerk Blikkie Terug, Haagse voetbalcultuur van toen, zie de Webshop van Uitgeverij NSC (www.nscboeken.nl).
© Haaglanden Voetbal
