EN TOEN WAS HET DONKER
Eerst was het nog licht: de wandeling naar het verzamelhuis voor degenen die naar ADO Den Haag – Jong PSV gingen en aldaar verwend door de gastvrouw en gastheer, met jammie-jammie hap en snap. Toen de taxi in en stipt 18.00 uur bij het stadion, ff inchecken en met de lift (die het toen nog deed) naar de 3e etage. De bar in de skybox was net geopend en we werden voorzien van drankjes naar wens door een attente jonkvrouw (laten we haar “J” noemen). Lampen in het stadion waren aan het voorgloeien, de bar liep vol en het buffet werd geopend en met smaak van genuttigd. Midden in vrolijke kout en smak-smak opeens al het licht uit, sterker nog geen elektriciteit meer. De mobieltjes brachten (deels) uitkomst en de muziek ging op een accu vrolijk verder (in de skybox) en later op het gereserveerde tribunedeel met verwarming – maar later pas en ook nog tijdelijk.
EN TOEN WAS HET LICHT
Praten kun je altijd, ook in het donker, bovendien viel er ook geen kat te knijpen, dus interessante babbels met interessante mensen, zoals “R”, “M”, “C”(2st.) en “P”. Een refill was geen probleem voor “J” en plots was daar weer licht. Nog niet voor het eggie, maar middels een noodvoorziening. Dus spelers balletje trappen in afwachting van de start. Aangezien de grootste bulk aan toeschouwers nog buiten stond (controlepoortjes werkten ook niet), vergde dat tot 21.10 uur (ver na geplande start van 20.00 uur). Eenmaal gezeten in de tribune-fauteuil van de sponsor, zagen we toch nog enig goed verlicht voetbal, met Jong PSV als betere ploeg, die verdiend scoorde binnen een klein halfuurtje.
EN TOEN WAS HET WEER DONKER
Na de generale repetitie tijdens het diner, viel de elektriciteit weer uit en ik gaf “P” die naast mij zat te kennen dat ik zo’n donkerbruin vermoeden had dat referee Blank voorwaar niet meer op de pitch zou wederkeren met de manschappen. Kennelijk ook van noodstroom voorzien, gaf de speaker aan dat het tijd werd om rustig naar huis te gaan, wel voorzien van excuses. Met kaarsjes en mobieltjes aan bleef het vervolgens immens gezellig in de box, iets was kennelijk aangeboren is, want als baby vond ik dat ook al prettig. Het is toch jouw domein op zo’n moment! Borrelpraat met “R”, “P”. “C” (2x) en “M” deden de tijd vliegen, ook al omdat “J” attent bleef in de voorzieningen.
HET LICHT KEERDE TERUG
In de vorm van de koplampen van onze retour-taxi, die ons kort na middernacht huiswaarts bracht, niet nadat we disgenoot “C” (nr. 2) samen met een beveiliger op alle trappen naar beneden hadden begeleid, want – zie de vooraankondiging – de lift “deed” het dus ook niet (meer). Het was me het avondje wel en raar maar waar: toch genoten, met hartelijke dank aan de gastheren! De foto’s bespaar ik jullie. Het was DONKER………
WIM VAN DEN BERG
© Haaglanden Voetbal
