Column van Wim van den Berg

AANTREKKINGSKRACHT

Vooraf in de pers en op Haaglanden Voetbal: de DERBY komt er aan en wel als de zon al onder is, de families elkaar ontmoeten, het vuurwerk grandioos bleek!

en het parkeren wat lastig, want……grote drukte, zoals ook Jean Nederlof in zijn prima verslag op Haaglanden Voetbal heeft verwoord. De bestuurskamer vol en de pupil van de week bleek de zoon van. Prachtig allemaal en je hoefde geen brood mee te nemen, want zowel de hap als de snap waren goed voorzien. En dat allemaal met een wedstrijdstart om 18.00 uur. We hebben genoten!

Circa tweeduizend bezoekers, waaronder – en dat is toch wel bijzonder – tenminste zes medewerkers van Haaglanden Voetbal en tenminste acht leden van de Vereniging van Gedecoreerden en de familie Steffens met verledens bij zowel RKAVV als Forum Sport.

Vanuit Amstelveen gekomen moet arbiter Dave de Vries de aantrekkingskracht gevoeld hebben en samen met zijn  assistenten Jeffrey Adu Boahen en Matthijs Zut, gaf hij perfect leiding aan deze bewogen wedstrijd. Een man naar mijn hart, die de spelers lekker liet “gaan” en maar één gele kaart nodig had. Die was terecht en de speler was “een beetje dom”.

Mensen observeren is een leuk vak en ik mag dat graag doen. De wedstrijd is één ding, maar het randgebeuren voer voor psychologen en schrijvers, al miste ik André B. wel. Namen noem ik niet, maar wel weer eens een uitzondering voor hoffotograaf Ap de Heus, die alles heeft vastgelegd, maar bijzondere momenten goed in het snotje heeft en dus voor RKAVV de gaande en inmiddels gekomen preses vastlegde, maar ook de nu functionerende voorzitters van beide clubs.

Ter plaatse werden mobieltjes geraadpleegd en bleek dat Feyenoord tegen AZ speelde en Ajax tegen PSV. Dat werd door elkaar gehaald, maar twee keer 3-2 bleef staan en dat geeft voor de Eredivisie meer aantrekkingskracht.

Het was kil (maar zeker niet stil) langs de lijn en de coachjas van sponsor Sportiff van Haaglanden Voetbal was een welkome noodzaak om het warm te houden.

Een stukje historie van stadsomroeper Frans, dat nu op mijn bureau mag staan. Heb dank en blijf lachen!

Wim van den Berg

 

Lees verder