HOOG OF LAAG, MAAKT MIJ NIET UIT
Als je naast RVC Celeritas woont en een keurige aankondiging annex uitnodiging in je brievenbox aantreft om toch vooral naar de kampioenswedstrijd te komen kijken, dan kun je dat niet voorbij laten gaan.
En wie kent Cees Kouwenhoven nou niet, de in 2022 bekroonde winnaar van de “Oud is Goud Award”? Ik wel; hij was er ook net als ik, maar ik verkoos om anoniem te kijken naar het voetbal in de kelder van de KNVB de 5e klasse C, met een kampioenschap naderend. Het werd uiteindelijk 8-0 tegen HDV, dat nogal laag stond, maar niet onaardig voetbalde. Ook viel mij de onderlinge sfeer en wederzijdse acceptatie op. Kort na de rust was het 2-0 en toog ik huiswaarts in afwachting van nog meer (letterlijk) vuurwerk.
De start was sfeervol met de jeugd voorzien van clubvlag als erehaag bij de opkomst op het veld, vanuit de portocabins als tijdelijke huisvesting/kleedruimte geplaatst op de zandbak met omheining. Dat heeft zijn achtergrond-redenen, mij zeer wel bekend, omdat wij als H.S.V. een hele tijde bij RVC Celeritas hebben mogen inwonen, totdat de externe factoren ons noopten om terug te gaan inwonen bij SVH, alwaar afgelopen donderdagavond onze 91e ALV werd gehouden.
Terug naar “langs de lijn”, waar je altijd wel bekenden ziet en spreekt, zoals Jacob Schot, ex-voorzitter van KRSV Vredenburch en thans onder meer voorzitter van de B.O. De Strijp; een gedreven man, die ik maandelijks zie en spreek tijdens ons buurtoverleg. Hij deelde met mij het aanvangsvuurwerk ter ondersteuning van de thuisclub, dat daarna nog vele malen klonk, zoals ook aangekondigd.
In de rust maakte ik een rondje over de accommodatie, nog steeds groot en fraai qua potentie en in het zonnetje goed te doen, ondanks de forse wind in de lengte over het veld, waar de tweede helft alle kansen gaf om te schieten (en met succes).
Ik wilde al naar huis lopen, toen ik good-old Rob Pronk sprak, net terug van een welverdiende vakantie, zeker na wat lichamelijk ongemak voordien. Een gedreven man die het – net als ik – moeilijk vindt om afstand te nemen van sommige zaken en ook desgevraagd eens “nee” te zeggen.
Ongetwijfeld is er een verslag en zijn er foto’s. Ik heb er ook een paar gemaakt, wetende dat ik niet zo vaak “in de kelder” kom kijken. Mijn plaatjes gaan over het randgebeuren en niet over de wedstrijd. RVC Celeritas mag mijn gelukwensen ontvangen. Over het gehele seizoen gesproken volgens mij de sterkste ploeg die succes verdient in een hogere klasse!
