“HET GROGGY-SYNDROOM” (een gewetensvol sprookje)
De neuroloog van het Erasmus begroette de man met een koele handdruk. Hij was midden vijftig en torste zichtbare overblijfselen van een versleten voetballoopbaan: de bierbuik. Hij was vorige week zaterdagavond binnengebracht op de SEH: ademnood. Na een gedegen onderzoek en een MRI-scan was hij weer naar huis gestuurd, de afspraak met specialist Grootscholten was gemaakt.
De neuroloog droeg een mondkapje voor, waardoor alleen zijn ogen zichtbaar waren. Fel zwart waren ze, zag Janssen.
,,Mijnheer Janssen, hoe is het u de afgelopen week gegaan?”
,,Ik mag eigenlijk niet mopperen, dokter. Is er nog iets uitgekomen bij de scan?”
,,Ja, toch wel, gaat u maar even rustig zitten. De scan laat zien dat u lijdt aan een nood-syndroom?”
,,Een nood-syndroom, is dat heel erg?”
,,Nou ja, het is maar van welke kant je het bekijkt. Het nood-syndroom waaraan u lijdt heeft wel nare gevolgen. Er zijn mensen die lijden aan hongersnood, woningnood, geldnood, barensnood. U lijdt aan gewetensnood en bovendien aan een ernstige variant ervan.”
,,Gewetensnood, dat heb ik niet hoor, een geweten. Ik heb mijn vrouw nog nooit bedrogen.”
De zwarte, vorsende ogen van de neuroloog keken hem nu doordringend aan.
,,Oké dan, die ene keer met die buurvrouw. Ik heb mijn kinderen nog nooit geslagen, behalve als ze een correctieve tik moesten krijgen, ik heb nog nooit wat van mijn werkgever gestolen, behalve wat toiletrollen.”
,,Ah, ook het hoge nood-syndroom. Dat komt vaker voor bij uw type syndroom en vooral bij de variant die u heeft.”
,,Welke?“, vroeg de nu weer ineens naar adem happende man.
,,U lijdt volgens de scan aan het Groggy-syndroom.”
,,Brobbey? ik heb helemaal niks met Ajax.
,,Nee, ik zei Groggy. Indische doofheid is trouwens een bijverschijnsel van het syndroom en bijziendheid ook. Bent u van het voetbal?”
,,Ja nou en of ”, zei de man, ,,maar wat heeft dat met Groggie te maken?
,,Alles. GROGGY staat hier bij de Erasmus voor Grensrechter Overschrijdend Gedrag. En u heeft het in ernstige mate. Bent u inderdaad grensrechter?”
,,Het heet tegenwoordig assistent-scheidsrechter, dokter.”
,,Een onterechte aanduiding, Janssen”, klonk het ineens geïrriteerd uit de mond van Grootscholten..
,,Grensrechters zijn geen assistenten meer van de scheidsrechters.”
Hij wachtte even om zijn woorden tot Janssen te laten doordringen.
,,Maar ik kan u hulp aanbieden. Hier bij de faculteit hebben we ontdekt dat het Groggy-gedrag in het DNA zit. We hebben daarom een speciaal gen ontwikkeld dat onzichtbaar achter een oor kan worden geplaatst. Binnen een maand kunt u daardoor genezen zijn.”
,,Is het een dure grap, dokter en wat betreft bijwerkingen?”
,,De KNVB heeft hier een potje voor. Maar er is hier een lange wachtlijst: 1 op de 3 grensjagers lijdt eraan. Als u het gen wilt, moet u vandaag beslissen!”
De stem van de neuroloog kwam nogal dwingend over.
,,Maar de bijwerkingen ….?
,,Als u bij een wedstrijd een corner als achterbal aangeeft, wordt uw oor roodgloeiend. Dat is slechts een klein vergrijp. Na een uur is het nare gevoel wel over.”
,,En buitenspel …, dokter.”
,,Dat is ernstiger. Als het onterecht is dat u vlagt, wordt uw neus vijf centimeter langer. Hier op de Erasmus noemen we het daarom gemakshalve het Pinokkio-gen. Als dat vijf keer gebeurt, wordt uw neus zwart en valt hij er gewoon af. Iedereen op en naast het veld kan zien dat uw een GROGGY-lijder bent.”
Hij zette wat meer dwang op de nu hijgende man. ,,En, wat doen we?”
,,Ik denk er nog even over na.”
,,Het is nu of nooit. Later mag ik u deze behandeling niet aanbieden, dan kan ik u niet verder helpen, helaas.”
,,Maar, u bent toch verplicht volgens de eed van Hippocrates mij te …”
,,Hippocrates, ammehoela. Ik werk alleen volgens de eed van Socrates.”
,,Wie is dat nou weer?”
,,Ooit de beroemde middenvelder van Brazilië, voorstander van mooi en eerlijk voetbal… bijnaam O doutor, de dokter. Hij is mijn leidraad hier…”
De neuroloog keek opzichtig op zijn horloge en zei kortaf: ,,Nou wat wilt u?”
,,Ik denk niet dat ik het op mijn geweten wil hebben dat mijn club meer wedstrijden gaat verliezen. Dan redden ze het niet.”
,,U heeft geen geweten, zei u net. Goedemiddag.”
Hij deed zijn mondkapje af en bij Janssen ging een lichtje branden.
,,Dokter, u bent…..”..
,,Inderdaad, Janssen, ik ben Grootscholten, die spits van vv HEENWEG, de man van wie u toen wij in degradatienood verkeerden twee zuivere doelpunten afvlagde. We degradeerden door uw gedrag. Ik ben het nooit meer vergeten.”
En tegen zijn aantrekkelijke assistente die jarenlang in (of achter) het doel bij ADO had gestaan: ,,Laat jij mijnheer Janssen even uit. Hij wil het Pinokkio-gen niet.”
,,Dokter, u bent erg uitgelopen, de wachtkamer zit weer vol. Eén GROGGY-patiënt zit steeds met een vlaggetje te zwaaien. Een ander gilt om de haverklap offside.”
En omdat alle sprookjes altijd goed eindigen.
De dikbuikige assistent vlagde nog jaren op zijn eigen bekende wijze.
Hij was erg gezien bij zijn club, maar stierf eenzaam, want hij hield geen enkele vriend over, de relatie met zijn vrouw èn zijn buurvrouw werd verbroken, zijn kinderen vochten om de erfenis. Grootscholten las later de ‘algemene kennisgeving’ in het ‘lokale sufferdje’.
Postuum maakte de KNVB Janssen erelid.
