Column van Wim van den Berg

DEEL 1 van het Slotakkoord: VUURWERK EN HONDJES

Is de wedstrijd gedaan (20.05.23 Forum Sport-DHC, 7-0), zijn de huldigingen door Gertjan (niet te verstaan helaas) gepleegd, tijgen we de bestuurskamer in en treffen daar Wicher, vanouds bekend, André B. en de altoos verzorgende Dineke, maar ook Jean en André S. Gelukkig waren “onze” plaatsen nog niet bezet, maar we (André en ik) werden ook – en terecht – belast met een dappere melding van een buurtbewoonster met hond(je), die zich beklaagde over de ontstane vuurwerk-angst, waaraan FS overigens niet debet bleek, want de bezoekende club (ik dacht Spirit) was de kennelijke veroorzaker.

De score werd trouwens bekwaam geopend door Imra Salmi, de pupil van de week, die later (en wederom) een bescheiden en dankbaar manneke bleek toen Frans Smits hem de versierselen uitreikte behorend bij het zijn van “p.v.d.w”. Dat deed mij denken aan het gesprek met Peter Grötzinger en gade toen wij het hadden over bestuursleden en vrijwilligers, beleefdheid, waarden en normen en komen we wel of niet binnen bij de tegenstander-bestuurders? Nauwelijks meer, dus en helaas.

Toppie was dat DHC werd vertegenwoordigd door good-old Wicher Schreuders, door Frans Smits gewaardeerd toegesproken en wederkerige repliek van Wicher, ondanks dat broeder Dik net weer even een terugval moest meemaken. Joost fêteerde arbiter Lindhout (jong talent) op de bekende fles en we maakten ons op voor:

DEEL 2 van het Slotakkoord: DE DIEPPUT IN DE ZON

HVV – Forum Sport 2-1 (27.05.23) als laatste wedstrijd in deze enorm leuke klasse. Demonstraties op het Malieveld, A12 dicht, dus ruim op tijd weg, omrijden en in drie kwartier richting Van Hogenhoucklaan, alwaar cricket de macht had overgenomen op het hoofdveld, de zon fel scheen, er redelijk wat publiek was en de wedstrijd bar slecht. De 2-1 winst voor de Kroonleeuwen betekent nog drie wedstrijden met dertien verenigingen om twee plaatsen in de eerste klasse, die regionaal gesproken dit seizoen buitengewoon leuk te noemen was.

Na afloop afscheid van secretaris Flora van Laer (deze keer vergezeld door zoon Chris) en preses Alex Jongebreur, die een aantal jaren perfecte gastvrijheid verleenden aan ons als sprekende (Hans Slootmaker en zijn pupil Benjamin voor Sportsignaal) en schrijvende (ondergetekende) pers, maar aan ook Kees Wenneker als KNVB-ambassadeur en bestuurslid van de VvG.

Alex huldigde een paar jarenlang trouwe en verdienstelijke leden en het arbitrale trio heb ik niet meer gezien. Zij hadden het niet makkelijk op de Diepput, met in mijn herinnering het hoofdveld van maximale afmetingen, waar ik immer zwaar zwetend vanaf ben gekomen en waar (toen) de douche niet altijd werkte. Jakkie! Als herinnering een natte broek, toegebracht door de twee lebberende schetige Golden Retrievers van Frank Bijloos, die ik nog even kon spreken (Frank dus, niet de honden). Zo ook Rob Groos, die wat sukkelt met zijn heup, maar nog fit genoeg oogt om heel erg oud te worden.

Even kort, maar wel belangrijk, was het weerzien met Ruud Paardekooper en Wim Moningka, mannen die ik nog steeds hoogacht en typisch bij HVV horen. En loopt daar opeens Peter Grötzinger voorzien van een vette hap achter ons en het doel langs en steekt ons de ogen uit met een dure consumptie.

Waar Jean en André vorige week mijn gastheren waren, nu als gast aan de fraaie bestuurstafel met de door mij nog steeds geambieerde fraaie fauteuils. Historie is belangrijk en met een geborduurde leeuw in je rug voel ik mij immer buitengewoon prettig. HVV veel succes (2 uit 13, nou, nou….) en wie weet……..tot ziens na dit slotakkoord.

Wim van den Berg

Lees verder