STATUS TIJDENS CORONA
Nou, nou, wat was ik sceptisch ten opzichte van de aanstaande mogelijke prik(ken). Nou, nou, wat kletste mijn huisarts mij uit die impasse. Ik was uit op “wachten, want Janssen komt” en toen gaf hij aan dat ik ook sociaal kon denken, me laten vaccineren zodat ik niet alleen zelf beschermd zou (kunnen) zijn, maar ook nauwelijks anderen meer zou kunnen infecteren. Aan alle werkwoorden kun je dus afleiden dat het (nog steeds) alle kanten uit kan. Dus togen Thea en ik na een uur overleg met de GGD om toch vooral samen te kunnen komen naar de Sportlaan (ik ben haar mantelzorger) naar de prikplaats waar – ik moet het eerlijk toegeven – alles pico-bello was georganiseerd met een keur aan personeel, gratis parkeren, 2 artsen (Thea kreeg extra en verdiende aandacht) en een goed gesprek na afloop met een dienstdoende maagd die ook op Welgelegen tennist en met good old Nico Goedhart (94 inmiddels) waar men ook een naald had ingejast. Nico staat er nog goed op, loopt wat moeilijker, maar is nog steeds messcherp en vol humor. Moordvent! Wenst allen die dit lezen (tienduizenden) gegroet van hem.
STATUS 2: HOE NU VERDER?
Dus op naar the place to be na de vaccinatie: Simonis op Scheveningen “op de hoek”, alwaar de broodjes tonijnsalade een lust voor oog en maag zijn en dus werden ingekocht, meegenomen en met zicht op de haven in de zon in de auto werden verorberd. Een compleet “uitje” dus. Zoveel maken wij nou ook weer niet mee, kijkend naar mijn autokilometers in de coronaperiode. Maar dan ……. evenementen, wellicht zelfs voetbalwedstrijden, terrasjes (valse hoop, vergeet het maar), wie weet in draf eropaf maar…….wel even laten testen. MAAR IK HEB NU TOCH EEN OFFICEEL VACCINATIEBEWIJS….!!!!???? Denk je nou echt dat ik van de ratten besnuffeld ben om telkenmale tevoren de nodige staven richting mijn hersenpan te laten gaan? MOOI niet!! Dan maar de hap en snap op ons fraaie terras, in de luie stoel met uitzicht op onze mooie omgeving (mits niet verziekt door hondengeblaf en ballonnetjes-blazende- mafkezen). Met af en toe beperkte familievisite en dus de regels handhavend.
OVERLEG
Heb ik regelmatig met bevriende relaties of een buurman (ik noem geen namen) overleg. Merendeels zijn wij het eens: dit is een tijd die helemaal van-de-gekken is en wij kijken uit naar de neut over en weer (het liefst weer, dat scheelt) of bij een bij ons bekend aantal voetbalclubs waar de Ketel 1 al maanden koud staat en zelfs de Vereniging van Gedecoreerden niet meer aan de fles mag komen tullen. Wij wenen! Doen het thuis en mochten wij iemand ontmoeten (zoals vanmorgen op Welgelegen bij het tennissen) dan stellen wij ons netjes voor: de ellebogen (achterlijk gedoe) tegen elkaar klotsend of een “box”. Nou daar heb ik ooit wel in gezeten, maar inmiddels echt geen behoefte meer aan. Over Ajax is geen overleg meer nodig. Wel beter, maar niet scoren en helaas, daar gaat het spelletje om. Nog twee pijlen op de boog.
EXIT
Ooit arbiter, nimmer lid van de HSV, kreeg wel een HVB-speld, was fan van HBS (met wijlen zijn echtgenote), rookte sigaren zo lang en intensief dat hij zelfs in zijn blote kont in de sauna nog naar sigaren rook (Sjaak Oosterlaken en ik weten dat maar al te goed): ik heb het over Rob van Vliet, waarnemer sinds de zeventiger jaren en ooit een humorvol man, zelfs een beetje eigenwijs. Tot het laatst toe – Rob ging ietwat over de tachtig recent ter ziele – heeft vriend Peter den Breejen, Westlander, maatje van Rob en secretaris van de HSV, hem terzijde gestaan en hem ook met mooie bewoordingen uitgeleide gedaan richting Johan Cruijff. En zo gaan er helaas velen naarmate je ouder wordt. Indien mogelijk laat ik ze u herinneren. Bij deze.
Makkelie zond zijn jarenlange assistent Diks heen. Exit. Geeft bij mij een bittere smaak in de mond, gevuld met Ketel 1…….
Wat voor de rups het einde van de wereld is, is voor de vlinder het begin.
Wim van den Berg
© Haaglanden Voetbal
