Column van Simon Taal

Lichaam en geest

Hoewel ik er niet aan toe wens te geven, moet ik toch af en toe een stapje terugnemen met betrekking tot mijn fysieke belasting! Afgelopen zaterdag mocht ik op het gezellige sportpark Woudestein in Rotterdam de wedstrijd Excelsior beloftes – PEC Zwolle leiden (of was het lijden? ).. Met enorm veel zin ging ik richting Woudestein en kwam daar na een tram-trein-tramreisje van een uur aan met de tram die voor het sportpark stopt. Ik stapte uit de tram en voel een vlammende pijn in mijn kuit! Ik probeer te rekken en te strekken om de pijn eruit te krijgen, maar dat lukt niet echt. Ik strompel richting bestuurskamer en heb even iets minder last, dus ik besluit om mede gezien de afstand die de bezoeksters hebben moeten afleggen vanuit Zwolle om de wedstrijd toch te beginnen.

Niet echter zonder nog wat irritatie van mijn kant over het feit dat ‘de dametjes” hun warming-up tot op de oorspronkelijk geplande aanvangstijd van de wedstrijd, de kleedkamer ingingen. Het ging hier om de vrouwen van Excelsior aan wie ik ook vroeg of ze de kleedkamers niet hadden kunnen vinden? Lijkt me vreemd als je thuis speelt, maar toch…!  Ongeveer een kwartier later dan de planning, kon de wedstrijd dan toch beginnen. Ik moet zeggen dat het een goed niveau was wat deze vrouwen van vooral PEC lieten zien, met goed lopende combinaties spelverplaatsingen en technische hoogstandjes. Helemaal niet het beeld dat veel mensen hebben van vrouwenvoetbal. Excelsior kwam tegen de spelverhouding in op een 2-0 voorsprong en alles verliep, buiten een gele kaart voor de aanvoerster van PEC, voor een lompe overtreding, op rolletjes!

In de tweede helft een ongewijzigd beeld met een veel beter PEC, maar met een absoluut onvermogen om doeltreffend te zijn. Tien minuten voor het einde van de wedstrijd kwam de bal in het zestienmetergebied van PEC en werd naar mijn mening op legale wijze het derde doelpunt van Excelsior gescoord. Niet in de ogen van de assistent van PEC echter, hij gooide zijn vlag omhoog ten teken van een door hem waargenomen strafbare buitenspelsituatie. Ik stond al op de middenstip toen de vrouwen van PEC mij op hun assistent-scheidsrechter wezen. Ik ben voor het fatsoen naar hem toegelopen en hij repte over een door hem waargenomen buitenspelsituatie! Daar ging ik in de fout voor wat betreft ‘weten waar Goochem woont’, ik had hem ondanks dat ik 99 % zeker was van het tegendeel, gelijk moeten geven. Ik besloot, mede als gevolg van zijn helemaal bijzondere mededeling dat er ook nog hands gemaakt zou zijn door de aanvalster…, die mededeling maakte dat ik er 100 % van overtuigd was dat hij zijn team weer in de wedstrijd wilde helpen en ging niet mee in zijn verhaal! Doelpunt dus…, tot groot ongenoegen van de speelsters en de staf van PEC, die opeens alle (gif) pijlen op mij hadden gericht!

Overtuigd van mijn eigen gelijk heb ik de wedstrijd met een 3-0 eindstand en tien minuten extra tijd als gevolg van de praatgroepsessie, van een eindsignaal voorzien. Hierbij kreeg de praatgroep van PEC eigenlijk extra tijd die ze niet verdienden, maar dit had geen gevolgen meer voor de einduitslag. Ondanks de verhitte discussies op het einde had ik toch een goed gevoel over de wedstrijd die ik ondanks mijn opgelopen blessure tot een goed einde had weten te brengen, al zal daar in Zwolle anders over gedacht worden…

Les die ik trek uit deze wedstrijd is wel, doe nooit iets uit medelijden of medeleven, maar volg je eigen gevoel! Ik had het derde doelpunt in verband met de eerdergenoemde Goochem dus af moeten keuren en überhaupt nooit aan deze wedstrijd moeten beginnen! Voor de komende vier weken lig ik er minimaal uit op grond van de spierblessure.

Feyenoord en PSV

Wat een enerverende wedstrijd was dat, alles erop en eraan, met uiteindelijk een misschien wel terechte 2-2- einduitslag. Wat me wel weer opviel was het zeurende gedrag van Arne Slot, die ik als trainer wel heel hoog heb zitten! Natuurlijk hoef je het niet altijd eens te zijn met de scheidsrechter die best fouten maakte, maar hij deed dit zowel voor als tegen Feyenoord. De bijgetelde negen minuten leverde Feyenoord alsnog een punt op! De veerkracht van Feyenoord was bewonderenswaardig en het verdiende uiteindelijk deze remise! Als we nou wekelijks zo’n wedstrijd voorgeschoteld zouden krijgen, dan overweeg ik zelfs een abonnement op ESPN!

Wat lijkt het me overigens heerlijk om in de Kuip te mogen spelen, negentig minuten lang volle support van je fans en geen kritische noten over schwalbes en irritant gedrag van de eigen spelers of staf!

Lees verder