Opvallend bericht afgelopen mei na het kampioensfeest van vierdeklasser FC Zoetermeer: vaste basiskracht Bhodi Streekstra, een type speler die iedere trainer maar al te graag in zijn selectie zou willen hebben, hangt zijn kicks voorgoed aan de wilgen.
Tekst: Peter Petit
De jonge speler, 22, een box-to-box speler met een geweldig loopvermogen, die op meerdere posities inzetbaar was, volgt zijn ploeggenoten niet bij de club waar hij is opgeleid, naar de derde klasse. Haaglanden Voetbal ging op onderzoek naar het waarom van deze voor de voetbalkenners toch opzienbarende boodschap.
Uitdaging
Bhodi Streekstra: “De reden dat ik ben gestopt is omdat ik een nieuwe uitdaging wilde voor mezelf. Ik heb vanaf mijn vijftiende of zestiende jaar voor mezelf het doel gesteld om te voetballen op een zo hoog mogelijk niveau. Ik was op die leeftijd alleen maar bezig met voetbal, de rest was bijzaak. Ik trainde zoveel mogelijk, lette op mijn voeding en slaap. Ik werkte aan mijn kracht en explosiviteit in de sportschool, deed alles met als doel dus zo hoog mogelijk spelen. Toen ik van Forum Sport die overstap maakte naar Wilhelmus om daar voor het eerst in een eerste elftal te spelen, ging dat niet helemaal zoals verwacht. We hebben met de groep en staf een lastig seizoen gehad, met name omdat we de eerste periode maar één punt pakten. Uiteindelijk leidde dat helaas tot degradatie naar de derde klasse.”
,,Op dat punt vroeg ik mezelf af of ik nog steeds dat doel voor ogen had. Tegelijkertijd werd in een beetje ‘verliefd’ op de sportschool en was ik ook aardig wat kilo’s spiermassa aangekomen. Toen had ik voor mezelf twee opties: of stoppen, of nog een jaar afsluiten bij FC Zoetermeer. Na wat gesprekken te hebben gevoerd en wetende dat Martijn de Zoete (samen op de kopfoto), mijn oude trainer, zou gaan coachen, nam ik het besluit om nog een jaar te gaan spelen. Na het behalen van het kampioenschap leek het mij geen mooiere afsluiting dan dit en heb ik dus besloten om te stoppen met voetbal om een nieuwe uitdaging aan te gaan, namelijk powerliften, waar ik in september mijn eerste wedstrijd voor heb.”
Vriendenteam
,,Ik kijk echt met een heel blij gezicht terug op het afgelopen seizoen. Het voelde alsof je in een vriendenteam speelde met wel allemaal jongens op niveau. De trainingen waren altijd hard tegen hard en dat zag je ook terug in de wedstrijden. Ik kan denk ik wel met zekerheid zeggen dat dit inderdaad mijn leukste seizoen was. Sowieso was alles top geregeld en dan ook nog die spelersbus! Daarnaast had ik dit seizoen ook niet zoveel druk op mijzelf, omdat het niveau wat lager was en omdat ik niet meer die drive had om de top te halen. Ik speelde gewoon mijn eigen spelletje en dat werkte goed. Zoals ik al zei, ik denk dat we met z’n allen een hele hechte groep waren wat in grote mate bijdroeg aan het succes van ons team, naast de kwaliteiten van de jongens en de goede mix tussen jong en oud.
,,Martijn, onze trainer, zorgde ervoor dat niemand op de training de kantjes eraf liep en dat we gefocust bleven als groep. Je gaat natuurlijk sneller wat minder leveren als je elke wedstrijd wint. Daarnaast luisterde hij heel goed naar de groep en vroeg hij ook naar onze mening, wat goed werkte. Ik verwacht dat ze het dit seizoen, in de derde klasse, niet zo makkelijk gaan krijgen als afgelopen seizoen, maar dat ze zeker weer gaan meespelen voor de titel. Mijn oud-clubgenoot Björn van Heist is een collega van mij en wij zijn afgelopen seizoen echt maatjes geworden, dus die spreek ik dagelijks. Daarnaast heb ik gezegd dat ik zeker geregeld kom kijken, aangezien ik lopend naar het complex kan gaan en het leuk is om de jongens weer te zien spelen.”
