Na de oorwassing van vorige week tegen FC Binnenmaas was er voor HVC’10 maar één doel: winnen tegen het sterke VFC. De thuisploeg was nog niet volledig, omdat de nog niet 100% fitte Jorno Reurink en Kay van den Bos nog slechts op de bank zaten. Mogelijk konden ze een half uurtje spelen. Middenvelder Thomas van der Bogt heeft nog een langere weg te gaan.
Tekst: Cees van der Pol
In de eerste tien minuten was de Vlaardingse ploeg feitelijk te slap: het keek toe hoe HVC’10 met veel inzet aan de wedstrijd begon en de gasten eigenlijk een beetje afblufte. In de tiende minuut kreeg het al een beloning: een ingestudeerde vrije trap op de rand van het strafschopgebied werd door Ethem Arslan verlengd en aanvoerder Michael van den Bos (foto) knalde daarna de bal achter Max Verkade: 1-0. “Ja”, grapte John de Ronde na afloop, ”het was een ingestudeerd concept van oud-speler Glenn Boon. Het lukte perfect.” Na het eerste kwartier kwam VFC terug in de wedstrijd. Een aantal gevaarlijke corners was het resultaat. Daarbij ging het voor de thuisclub af en toe maar net goed: net over, net naast.
Middenveldvoetbal
In die fase was er ook sprake van langdurig middenveldvoetbal, totdat Arslam in de 22e minuut Mitchell Bouwhuis vond, die helemaal vrij gespeeld had moeten scoren, maar Max Verkade redde op zijn schuiver. Het werd daardoor geen 2-0, maar in de volgende minuut wel 1-1. Nick Ruigrok glipte op links te gemakkelijk langs Boy de Soomer en zijn strakke voorzet werd door spits Bram van Rij simpel tot doelpunt gepromoveerd: 1-1. Gewoon een lekker doelpunt na een mooie aanval.
VFC sterker
In de eerste tien minuten daarna was VFC veel sterker, terwijl HVC’10 ook weer door te veel balverlies het zichzelf moeilijk maakte. In de 36e minuut hadden de gasten een voorsprong moeten nemen. De altijd gevaarlijke Bram van Rij knalde keihard in, maar Kenny Lipman had deze middag weer zijn gebruikelijke vorm. De terugkomende bal had Joep Pranger echter wel moeten benutten. Ook nu redde Lipman, terwijl hij bijna verslagen op de grond lag.
Geel of geen geel?
In de laatste zeven minuten voor rust gebeurde er op het veld van alles. Eerst ontsnapte de gevaarlijke Bram van Rij aan zeker één gele kaart, toen hij met opzet een snelle counter van HVC’10 onderbrak. Maar een paar minuten later kreeg HVC’10-aanvoerder Michael van den Bos er wel één, toen hij ongeveer hetzelfde deed bij een Vlaardingse aanval . Een inconsequente beslissing van scheidsrechter Wouter van der Geest (Gouda). Toen Bram van Rij daarna nog een keer met opzet op doelman Lipman botste, was er opnieuw een mogelijkheid om geel te geven. Maar weer was Van der Geest (te) coulant. De spits gaf het na afloop gemakkelijk toe: “Ja, dat had zeker gekund, maar ik speel nu eenmaal altijd op het randje.” Hij had ook twee keer geel kunnen krijgen.
Op dat moment had VFC dubbel geluk, want in de laatste minuut voor rust ontsnapte de snelle Kram aan bewaker Brent van Berge, maar zijn harde schot spatte op de lat buiten bereik van doelman Verkade.
Bart van Rij in doel
Het was ook meteen de laatste actie van Max Verkade, die geblesseerd het veld moest verlaten. Bart van Rij, de jongere broer van Bram, verving hem na rust. Hij is de jonge, reguliere doelman van VFC O23, die net in Wateringen van VELO O23 had gewonnen. Aan HVC’10-kant verving De Ronde spits Wagemakers door valse spits Jorno Reurink. Nu kreeg de thuisclub iets meer greep op het spel.
Owen Jasper liep al snel na rust nu wel meteen een gele kaart op na een stevige overtreding. Het spel golfde daarna heen en weer, maar het werd echter nooit een hoogstaande wedstrijd. Sieme Zijm na afloop: “Het was de eerste keer dit seizoen dat we op gewoon gras speelden en dat ging ons niet gemakkelijk af.” Het werd daarna een partijtje lange-ballen-snel-thuis en dat lag VFC allerminst. HVC’10 knokte met drie keer zo veel energie als de week ervoor in Maasdam. Op het middenveld was Badr ben Mohammed de bepalende speler en hij lijkt voorlopig ook zijn mond te kunnen houden.
Hoekse revanche
Bovendien stond de verdediging veel beter opgesteld dan tegen FC Binnenmaas. Met name centrumverdediger Luke Kerman revancheerde zich in die linie voor zijn off-dag een week ervoor. Er werd daarna door beide trainers volop gewisseld en de nog niet honderd procent fitte Kay van den Bos werd de vervanger van Jasper van der Meer en Len van Ooijen kwam voor Jorn Groothuizen. Dat betekende bij de blauwzwarte formatie meer rust. Bij VFC kwam Thijs Hoogstrate in het veld voor Nordin van Mil.
Ongelukkige invalbeurt
Het werd voor de Vlaardingse invaller echter geen succes. Een vrije trap van Jorno Reurink werd twintig minuten voor tijd door doelman Bram van Rij net over de lat getikt. (“Was ik er maar vanaf gebleven”, zei hij na afloop). Want uit de toegekende corner van Bouwhuis kwam de bal ongelukkigerwijze op de voeten van Thijs Hoogstrate, die Van Rij passeerde. De bal rolde langzaam over de doellijn en dat werd daarom een Hoeks doelpunt: 2-1. Dat was een Vlaardingse tegenvaller.
Smit in de spits
Sieme Zijm stuurde Daan Smith naar de spitspositie en hij haalde Bram van Rij eruit. Sven Groeneveld vulde zijn plaats op. De gasten gingen dus va-banque spelen. Zijm: ”Ik wil altijd winnen, maar HVC’10 bleef opportunistisch voetballen. Van die lange ballen moeten we het eigenlijk nooit hebben.”
HVC’10 kreeg daardoor op de counter toch nog de beste kansen. Kram knalde na weer een snelle solo de bal vlak over het doel van Van Rij en de doelman zelf plukte de bal van de voeten van de doorgebroken Bouwhuis. (“Ik was gewoon helemaal verrot”.)
Aan de andere kant bleef Kenny Lipman heel attent opereren. Het frustreerde VFC en Daan Smit liep in de slotfase nog een gele prent op na opmerkingen op de leiding, die volgens hem niet attent reageerde op (de volgens hem) namaakblessures van de thuisclub.
De Ronde blij
Na de afgang van vorige week toonde John de Ronde zich opgelucht. “Vorige week was één grote teleurstelling, zo weinig inzet en energie. Dat was vanmiddag gelukkig wel het geval. Drie punten zijn voorlopig binnen.”
