Niet alleen in Hoek van Holland, maar ook op verreweg de meeste Westlandse voetbalvelden was Henk Sterrenberg een begrip. Wie iets met voetbal te maken heeft gehad, kende de ruwe bolster uit De Hoek. Afgelopen vrijdag overleed hij, tachtig jaar oud, als gevolg van een ernstige en niet meer te overwinnen ziekte.
Tekst: Cees van der Pol
Henk de voetballer
Henk Sterrenberg was vv Hoek van Holland, Hoekse Boys en HVC’10 in één persoon. Hij speelde jarenlang in de hoofdmacht van Hoekse Boys. Als rechtsbuiten had je geen gemakkelijke middag tegen hem. Ik was blij dat ik bij hem speelde en niet tegen hem. Ook op de training was je liever ingedeeld bij hem. Anders kon je nog wel eens pijnlijke schenen oplopen.
Henk als scheids- en grensrechter
Sterrenberg werd na zijn actieve voetballoopbaan grensrechter en scheidsrechter bij de KNVB en de twee Hoekse verenigingen. Hij had geen moeite om wedstrijden te leiden: resoluut en streng als hij was. Tegenspraak werd door hem niet geduld. Een slimme truc van hem was de eerste achterbal meteen als corner aangeven. Dat wekte vertrouwen bij de scheidsrechter. Jarenlang hanteerde hij de fluit of de vlag. Ook de Westlandse commissie schoolvoetval zag hem graag de wedstrijden fluiten.
Henk als Sport en Recreatiemedewerker
Henk was in zijn arbeidzame leven een ijverig medewerker bij Sport en Recreatie, ook daar al vaak belast met het prepareren van de velden. Die hadden in die tijd verreweg de beste kwaliteit in de hele omtrek. Menig profclub kwam in de winter naar Hoek van Holland om te trainen of oefenwedstrijden te spelen. In de jaren tachtig kwam Henk Sterrenberg met een idee om de Hoekse Boys velden negentig graden te draaien, waardoor er met wat gekapte bomen een extra veld kon ontstaan. De Hoekse politiek en de twee verenigingen waren nog niet zo ver. Pas enkele jaren geleden werd zijn idee min of meer werkelijkheid. Rugbyclub The Hookers en HVC’10 delen nu een vierde (kunstgras) veld.
Henk als vrijwilliger
Na zijn pensionering ging Sterrenberg niet bij de pakken of de geraniums neerzitten. Naast zijn grote hobby van het wedstrijdvliegen met zijn duiven was hij dag en nacht te vinden op de velden aan de Rondgang. Ook met de fusiegedachte van de beide Hoekse clubs kon hij prima overweg. Met zijn ervaring van veldmedewerker bij De Kuip wist hij wel hoe hij velden moest prepareren. Liters water heeft hij in die jaren op de velden gespoten, met liters kalk jaar in jaar uit de lijnen op het veld getrokken. En als de later ingehuurde Rotterdamse onderhoudsmedewerkers ’de velden in de zomervakantie in zijn ogen verprutsten’, las hij ze de les. Op zijn Sterrenbergs, dat wel. Een taal die iedereen snel begreep.
Henk als familieman
Het laatste jaar kwam de ziekte waaraan hij al enige jaren leed weer in heftige mate terug. Maar hij bleef tot enkele maanden geleden als vrijwilliger bij zijn club aan de slag. Steeds bleef hij optimistisch gesteld. Ook op zijn ziekbed dacht hij meer aan de kwaliteit van het natuurgrasveld dan aan zichzelf. Zijn naaste familieleden verzorgden hem zo lang het kon. Hij werd de laatste tijd in een hospice in ’s-Gravenzande verzorgd. Op zaterdagmorgen 9 november jl. kwam de app van zijn dochter Tessa met het bericht dat Henk ‘op de avond ervoor er rustig en stiekem tussenuit gepiept was’.
De rust die Henk Sterrenberg nu gekregen heeft, heeft hij volledig verdiend. HVC’10 zal de markante Hoekenees en de oude voetbalrot nog heel lang gaan missen.
De crematieplechtigheid is vrijdag 15 november om 13.00 uur op Ockenburgh.
HVC’10 houdt zaterdag voor de wedstrijd tegen vv Brielle twee minuten stilte en de spelers zullen rouwbanden dragen.
