Ondanks de deze winterse omstandigheden was het een dag om het warm van te krijgen. Na lange tijd stond er bij Wippolder weer een ouderwets gezellig samenzijn op het programma met oude bekenden.
Zo’n 35 spelers, die in het verleden langere tijd in Wippolder 1 hebben gespeeld, kwamen bij elkaar om het op te nemen tegen het huidige eerste elftal van de blauw-witten uit Delft. Een vijftiental spelers die minder fit zijn kwam de grote groep spelers aanmoedigen in de kleedkamer en zo was er een leuk weerzien van oude coryfeeën van weleer.
Scorend vermogen
Bekende namen als Stoelinga, Nootenboom, Mesker, De Letter, Seisling, Kunz en natuurlijk Makkus konden hun kunsten weer een keer vertonen tegen de huidig uitverkorenen bij het eerste team. Flink wat aanwezige kwaliteit, vaak een dagje ouder en een paar kilootjes zwaarder, dus zeker een groep om rekening mee te houden. Met liefst negen spitsen in de gelederen leek er genoeg scorend vermogen te zitten bij de oudjes. Sintniklaas, Van Trier, Zwarts, Paternot en Dijksman om er maar een paar te noemen brengen veel kwaliteit mee, maar moesten vaak het onderspit delven en zaten al met de gedachten bij de klaarstaande kratjes en hapjes.
Het huidige Wippolder 1 was nog niet volledig, maar wist er samen met de oude garde een leuke wedstrijd van te maken. De ‘jonkies’ lieten zien niet voor niks nog in het vlaggenschip te spelen en scoorden er lustig op los. Venema, Hellemons, Winkels, De Vree, Tettero, Twerda en Biemans scoorde namens Wippolder 1 en Paternot wist met een mooie lob de eer te redden namens de oudgedienden. De goed leidende Martin van der Zwan noteerde flink wat doelpunten en geen kaarten en kon terugkijken op een foutloze pot.
Druk
Het was dus gezellig druk op sportpark Pauwmolen, waar veel mensen waren afgekomen op het jeugdzaal(oliebollen)toernooi, de wedstrijd tussen trainers en de JO17 en het hoofdprogramma oud-Wippolder tegen Wippolder 1. Na afloop was het ouderwets gezellig in de kleedkamers en werd er tijdens de jaarlijkse nieuwjaarspeech geproost na de mooie woorden van voorzitter Ton Maas.
Kort daarna was het Yaya On Sax die de drukke kantine meenam met heerlijke sounds. Het bleef hierna nog lang gezellig in Delft en een ieder was het erover eens dat deze dag voor herhaling vatbaar is.
