Het was een dag die zelfs de meest doorgewinterde voetballers aan het twijfelen bracht: dikke sneeuwvlokken dwarrelden neer, het veld leek meer op een winterse ijsbaan dan op een grasmat, en de kou sneed door merg en been.
Toch stonden de mannen van WIK 1 en WIK Voorheen (oude garde) vol goede moed klaar voor hun traditionele nieuwjaarswedstrijd. Wat volgde, was een hilarische chaos waarin balvaardigheid het moest afleggen tegen de wetten van de natuur.
Overleven
Al vanaf de aftrap werd duidelijk dat het hier niet ging om techniek, maar om overleven. Spelers bewogen zich voorzichtig, als pinguïns op glad ijs, maar zelfs dat kon niet voorkomen dat sommigen vaker in de sneeuw lagen dan op hun voeten stonden. Slidings die normaal gevaarlijk zouden zijn, werden nu gebruikt als tactisch wapen: waarom lopen als je tien meter kunt glijden? De scheidsrechter had het niet makkelijk. De lijnen waren verdwenen onder een dikke laag sneeuw en wat leek op een overtreding bleek vaak gewoon een ongelukkig geglibber. Toch bleef de sfeer sportief, met spelers die elkaar regelmatig overeind hielpen nadat ze samen in een sneeuwhoop waren beland.
‘Curling’
In de tweede helft werden de omstandigheden alleen maar zwaarder. De bal had meer weg van een sneeuwbal, en de spelers speelden niet alleen tegen elkaar, maar ook tegen de elementen. Eén speler waagde zelfs een omhaal, maar belandde daarbij spectaculair met zijn gezicht in de sneeuw – tot groot vermaak van het publiek. Aan de zijlijn schudde een fan zijn hoofd: “Het lijkt wel curling in plaats van voetbal.” En hij had een punt, want menig pass gleed onbedoeld tientallen meters verder door, geholpen door de glibberige ondergrond en een stevige bries. Ondertussen hield de scheidsrechter zich met moeite staande; zijn fluit was door de kou bijna vastgevroren aan zijn lippen.
Opluchting
Toen de wedstrijd eindelijk ten einde kwam, was er vooral opluchting bij de spelers. Niet omdat ze moe waren, maar omdat niemand iets gebroken had. De supporters, ingepakt in dikke jassen, bedankten de teams met een warm applaus – of misschien gewoon om hun bevroren handen te ontdooien. WIK 1 ging er uiteindelijk met de winst vandoor, maar dat leek nauwelijks van belang. Iedereen wist dat deze wedstrijd niet ging om de score, maar om de verhalen die je de rest van het jaar kunt vertellen. En laten we eerlijk zijn: hoe vaak krijg je de kans om een sneeuwengel te maken tijdens een sliding?
Graag houdt de selectie van WIK zich vast aan haar trainingskamp komende week met zo’n 27 graden op Gran Canaria.
