De wedstrijdgeschiedenis van VFC (za) en HVC’10 is feitelijk maar kort. De beide clubs ontmoetten elkaar in het verleden slechts drie keer. De tussentijdse balans was wel in het voordeel van HVC’10, dat van de drie wedstrijden tweemaal won en één keer gelijk speelde. Ongeslagen dus tegen deze tegenstander.
Tekst: Cees van der Pol
Beide ploegen draaien in de tweede competitiehelft mooi mee in de subtop van 2D. Twee teams ook die een jonge en ambitieuze trainer hebben. Respectievelijk Sieme Zijm (VFC) en John de Ronde (foto). De laatste heeft zijn contract bij HVC’10 verlengd.
Vreemd tijdstip
De wedstrijd begon op een tijdstip, waarop de Hoekenaren normaal gesproken al aan de tap staan, wanneer ze thuis spelen. De ploeg kon nog steeds niet beschikken over de sinds december geblesseerde spelverdeler Michael van den Bos die wel op de bank zat, middenvelder Badr ben Mohammed moest een uitsluiting uitzitten na vijf voorgetoverde gele prenten. Daarentegen was rechterspits Dave Kram (die de wedstrijd tegen Binnenmaas miste) van zijn straf af. Topscorer Mitchell Bouwhuis zat een vakantiereisje in Dubai uit, Jasper van Veen en Wesley van Est waren geblesseerd. Dus een volledig HVC’10 was er niet op deze eerste maart.
Ook wat uitgedeelde gele kaarten ontliepen de ploegen elkaar nauwelijks: VFC 20, HVC’10 21. Direct rood was er voor beide teams nog niet bij.
Geen verandering
Na negentig minuten was er eigenlijk niets veranderd. VFC bleef thuis ongeslagen en HVC’10 bleef in deze uitwedstrijd goed overeind. Met de 1-1 konden de beide trainers wel leven, ook al hadden de voorhoedespelers net zo goed de winnende treffer kunnen binnenschieten. Dat gold bij de thuisclub vooral lastpost Coen Bokx en bij de gasten invaller-spits Jury Dijkman. IJver kon je beide spitsen niet ontzeggen, maar doeltreffendheid des te meer. Bij HVC’10 viel Kevin Boogaards op. De ex-speler van sv Honselersdijk speelt bij zijn broer Dylan in het vierde van HVC’10, maar bleek een heel bruikbare hulpkracht in deze wedstrijd. Glimlachend leek het alsof hij naar meer smachtte.
Eerste helft saai
Van de twee helften was de eerste helft wel de saaiste. VFC kwam goed uit de startblokken en creëerde binnen tien minuten drie mooie kansen. De basis werd vaak gelegd door Olivier Harent, die met scherpe voorzetten gevaar stichtte, maar Joep Pranger en Coen Bokx misten in kansrijke positie. Gaandeweg kwam de Hoekse ploeg beter in de wedstrijd en had een tijdlang het beste van het spel, vooral door snelle combinaties op het kunstgras.. Heel de wedstrijd bleek Jorno Reurink er zin in te hebben met frivole trucs en hakjes Centrale verdediger Daan Smith zocht hem daarom vaak op (ze kennen elkaar van andere clubs), maar Reurink bleef ongrijpbaar. Hij mocht in totaal drie keer een vrije trap net buiten de zestien nemen, maar hij scoorde niet. Hoeks gevaar kwam ook van dribbelaar Ethem Arslam: hij raakte slechts half de bal na een mooie pass van Dave Kram. Doelman Slagboom kon de bal daardoor gemakkelijk oprapen. In het laatste deel van de eerste helft werd de partij rommelig. Na een half uur moest Joep Pranger zich geblesseerd laten vervangen door Owen Jasper. Dat maakte qua spelverhouding niet heel erg veel uit. In de rust zag het ernaar uit dat de wedstrijd in een bloedeloze 0-0 zou eindigen. Maar….
Tweede helft enerverend
Maar er was blijkbaar genoeg gesproken in de kleedkamers. Er gebeurde ineens veel meer. In de 46e minuut kreeg Jury Dijkman een grote kans, maar hij schoot van dichtbij over en twee minuten later kopte aanvoerder Pim Mudde van de thuisclub een scherpe corner net naast.
HVC’10 had een verrassing in petto. Michael van den Bos (lang geblesseerd) werd door John de Ronde na 52 minuten ingebracht voor verdediger Len van Ooijen en dat was merkbaar, zowel voor als achter met zijn kopkracht.
Buitenspelgoal
Dat voordeel van de onverwachte inbreng leek ineens weg, toen een goed genomen corner door de thuisclub via een doorkopbal door de voeten van de een meter buitenspel staande Coen Bokx werd binnengetikt. Scheidsrechter Joost Hoogerbrugge (Woerden) liep voor de schijn naar de assistent, maar keurde het doelpunt wel goed: 1-0. Vriend en vijand moest erom lachen, bij HVC’10 was dat met kiespijn. Het leverde nog meer reuring binnen de lijnen en scheidsrechter Hoogerbrugge begon aan het bekende kaartenspel. In totaal werden acht gele kaarten uitgedeeld, de meeste wegens opmerkingen. Zo mocht trainer De Ronde zelfs na twee keer geel achter de omheining (en eigenlijk nog verder weg) plaatsnemen.
‘Compensatiestrafschop’
In de 62e minuut moest Olivier Harent na een stevige overtreding geblesseerd het veld uit en voor hem kwam de ervaren Nordin van Mil in het veld. Sieme Zijm zette de goed spelende middenvelder Thijs Hoogstrate op de plaats van Harent en werkelijk zijn eerste verdedigende actie leverde een strafschop voor HVC’10 op, toen hij Ethem Arslam op weg naar het doel ten val bracht. Op de tribune leek het een compensatiestrafschop, maar trainer Zijm vond het na afloop wel een elfmeter. Michael van den Bos kende zijn plicht en schoot de bal hard door het midden, waar Slagboom een voortijdige hoek koos: 1-1.
KNVB-kassa rinkelt
Daarna gebeurde er van alles op het veld: stevige en soms stiekeme overtredingen, opmerkingen en de kassa van de KNVB hoorde je vanuit Zeist verre rinkelen. Toch mogen spelers best wel eens een mondje roeren, als het maar binnen de perken bleef. Zo kreeg Jorn Groothuizen een gele kaart, terwijl twee andere spelers iets riepen. “Jammer dan”, reageerde Hoogerbrugge, toen de speler zei dat het zijn vijfde kaart was en dus niet mee kan doen in de volgende partij.
Blessuretijd te kort
Coen Bokx bleef de hele wedstrijd sjorrend gevaarlijk en Zijm gooide tien minuten voor tijd ook Bart van Rij in de spits voor Nick Ruigrok. Van Rij is ook al een stoere stormram, maar dat deerde de Hoekse club niet. Het kreeg zelf nog één fraaie kans via Jury Dijkman na een verre ingooi van Groothuizen, maar Dijkman miste kort voor de doellijn. Er was nogal wat tijd gebruikt voor de behandeling van blessures (Olivier Harent) en in de slotminuten liep de sober maar goed spelende Boy de Soomer (HVC’10) bij een corner een flinke bloedneus op. Beide blessures werden langdurig behandeld en iedereen verwachtte dat er een flinke ‘Nachspielzeit’ zou worden toegekend. Maar wellicht wilde Hoogerbrugge “Wie is de mol” nog in Woerden op de buis zien, want na drie minuten bleek de koek al op. Bram van Rij had dus maar tien minuten kunnen beuken en hij maakte na afloop daarover een opmerking tegen de scheids daarover: de beloning was een gele kaart. Op naar het carnaval.
Beide trainers zagen na afloop winstkansen. Sieme Zijm zei: “Als je kampioen wilt worden, (en dat willen we) moet je deze wedstrijden winnen. We hadden alle spelsituaties doorgenomen en toch wist HVC’10 er doorheen te voetballen. Dat mag eigenlijk niet.”
Ook De Ronde kon wel met de uitslag tevreden zijn, maar zag toch ook winstkansen.
