Op een zonovergoten Nieuw Hanenburg waren de Haantjes de gastheer voor titelkandidaat Blauw Geel’38 uit Veghel. Het was ook duidelijk te merken dat op de zondagen de mensen de weg naar Quick weten te vinden, waardoor het gezellig druk was. Zij zagen de Brabantse runner-up er uiteindelijk met de punten vandoor gaan, maar ook dat Quick niet de mindere was geweest op het eerste kwartier na.
Tekst: Marcel de Kler | Foto’s: Aad van der Knaap
De start was duidelijk voor de bezoekers en dit leverde ook enkele grote kansen op. Doelman Patrick Zunderdorp stond op de juiste plek bij een schot en ging een vrije intikker naast het Quick-doel. Na een dik kwartier vloog een gevaarlijk schot net over het Quick-doel, maar dit was ook meteen een kantelpunt. Hierna begon Quick meer grip op de wedstrijd te krijgen en kwam het enkele malen dreigend over de flanken door. Halverwege het eerste bedrijf was het wel prijs voor de Haantjes na een lange aanval. De bal werd breed gelegd op Enzo Huntink, die van ver de bal heerlijk op de pantoffel nam. De bal draaide steeds verder weg van de Brabantse doelman en knalde in de winkelhaak binnen voor de 1-0.
Na de treffer bleef Quick dreigender en hadden de bezoekers meer moeite om het goede spel uit de openingsfase op de mat te krijgen. Ook nu was het vooral over de flanken gevaarlijk en dacht Quick ook nog aan een strafschop na een vermeende kleine overtreding nipt binnen de beruchte lijnen. Arbiter Khalifa zag er echter niets in. Het spel golfde wel lekker op en neer en voor de neutrale kijker was het een erg leuke pot om te kijken. Jaap Fischer kreeg bij een afgeslagen aanval de bal opeens voor de voeten en zag de Blauw Geel’38-doelman ver voor zijn doel staan. Zijn bekeken inzet van erg ver ging weliswaar over de kansloze doelman, maar viel echter rakelings naast het doel. De bezoekers leken nog wel te scoren uit een vrije trap, maar aangezien dit duidelijk in buitenspel positie was, ging de treffer niet door. Bij het ingaan van de rust was eigenlijk niet te zien, dat bijna de uitersten van de ranglijst tegen elkaar speelden. Het goede gevoel werd de kleedkamer ingenomen en de trainers konden de spelers weer van een verse set instructies voorzien.
Na de rust kwamen de bezoekers weer wat feller uit de kleedkamer, maar kon de defensie nog prima standhouden. Na tien minuten spelen volgde een beslissend en tegelijk kolderiek moment vanuit de arbitrage. Quick had een wissel gemeld en beide assistenten gaven dit middels een vlagsignaal aan. De eerste assistent was al op weg naar de middenlijn, maar Blauw Geel’38 besloot haar vrije trap te nemen. Een fractie later volgde een strakke voorzet, die snoeihard werd binnen gekopt van dichtbij. Bij Quick was men woedend, want de wissel werd al voorbereid en zo stond men achterin niet goed. De scheidsrechter had de vrije trap terug moeten fluiten, maar deed dit niet en kende de gelijkmaker toe: 1-1. Wellicht dat deze tik harder was aangekomen dan gedacht, want vijf minuten later kwamen de bezoekers op voorsprong. Wederom begon het met een voorzet, maar ditmaal eindigde het in een scrimmage bij de tweede paal. Uiteindelijk viel de bal toch nog binnen voor de 1-2.
Pas hierna kon Quick de draad weer oppakken en ging het de wedstrijd weer controleren. Sterker nog, de bezoekers werden naar achteren gedwongen en voerden de druk op. Het leverde een grote kans op voor Boris van der Wiel, die bij de tweede paal uit een voorzet net naast kopte. De defensie van Blauw Geel’38 deed echter niet aan cadeautjes en hield de rijen kort gesloten. Het lukte de Haantjes dan wel om met goed voetbal tot het strafschopgebied te komen, maar echte kansen bleven uit. Het bleef bij wat schoten van afstand en dribbels waarin Quickers zich vastliepen. De hoeveelheid passie die de Haantjes in het spel legden, was wel bewonderingswaardig en zorgde ervoor dat het publiek meeleefde. Zo gunde iedereen de Haantjes de gelijkmaker, maar die zou niet vallen. In de slotseconde viel uit een counter dan ook nog de 1-3 voor wat meer zout in de wonden.
Zo liet Quick weer zien goed te kunnen voetballen en een hoogvlieger het meer dan lastig te kunnen maken. Maar weer bleef het bij complimenten en konden de punten niet bijgeschreven worden. Het geeft echter wel aan dat het in de koppies van de Haagse ploeg nog wel goed zit. Met een vrij weekend voor de boeg is er ook tijd om wat pijntjes weg te laten zakken. Om vervolgens bij FC Lisse te laten zien dat er nog steeds muziek in de ploeg zit, ondanks de laatste plek op de ranglijst.
