De wedstrijd van HVC’10 tegen streekgenoot Verburch heeft niet de verwachte leuke jubileumwedstrijd voor aanvoerder Michael van den Bos (250 wedstrijden) opgeleverd. Van den Bos, die na dit seizoen met selectievoetbal stopt, had een betere prestatie van zijn team mogen verwachten dan dat het in de derde opeenvolgende wedstrijd liet zien. Drie wedstrijden terug was de Hoekse ploeg nog koploper in 2D en daarna verspeelde het in deze vreemde afdeling maar liefst acht punten. De ploeg is de weg een beetje kwijt.
Tekst: Cees van der Pol
Toch zag het er in het eerste kwartier niet naar uit dat HVC’10 een vrijwel kansloze nederlaag zou lijden. Het combineerde beter dan de Poeldijkers, die in die fase alleen met lange ballen de gevaarlijke voorhoede wilde bereiken. Dat werd ook een slordige bedoening. Na precies een kwartier was het dan ook niet zo gek dat na een vrije trap van Jorno Reurink en een doorgekopte bal van de jubilaris Michael van den Bos middenvelder Jorn Groothuizen koppend de bal met een slimme boog over doelman Tony Zuyderwijk mikte. Die 1-0 was een doelpunt na tweehonderd minuten vruchteloos aanvallen. Drie minuten later kopte de Hoekse aanvoerder Van den Bos bij een corner nog tegen de dwarslat. Je weet het natuurlijk nooit hoe een wedstrijd later was verlopen, maar een 2-0 voorsprong zou iets anders hebben kunnen opleveren. De Hoekse ploeg ging niet door, liet zich aftroeven door de veel fellere Poeldijkers.
Verburch komt terug
Onder leiding van de in de regio bekende scheidsrechter Ed Pieterman kwam Poeldijk daardoor terug in de wedstrijd. In de twintigste minuut kwam er een prima aanval van Verburch: topscorer Vince van der Knaap stapte over de bal heen en Leroy Klootwijk kreeg een geweldige kans om de gelijkmaker te scoren. Hij knalde net over het doel van Kenny Lipman. Op de armzalige knollentuin, dat het huidige veld momenteel in de Hoek is, veroorloofde HVC’10 zich veel te veel balverlies, waardoor Verburch meer en meer kansen kreeg. Centrale verdediger Riley Hees schoof vanachter uit steeds door op het middenveld en de Hoekenaren hadden daar geen antwoord op. Verburch oogde ook veel fitter en wist de Hoekse angels goed aan banden te leggen. Na rust verhinderde de Hoekse trainer dat met een wissel.
Veel voordeel
Daar scheidsrechter Pieterman zoveel mogelijk voordeel gaf, werd het geen saai kijkspel. Maar de Poeldijkse ploeg werd steeds sterker en sterker. En HVC’10 kon gewoon wachten op de gelijkmaker. Vooralsnog kwamen de eerste afstandsschoten niet op zijn plaats. Die viel ook net vlak voor rust, zo’n vervelend moment. Een voorzet van rechts werd door Leroy Klootwijk binnengekopt, maar misschien gaf verdediger Kay van den Bos nog even het laatste zetje. Hij keek tegen de zon in, net als doelman Lipman. Klootwijk vond trouwens van niet: hij eiste in de rust de treffer glimlachend op. Die gelijkmaker was gewoon verdiend.
De Ronde grijpt in
Trainer John de Ronde zag in de rust dat het niet liep aan Hoekse kant. Hij wisselde linksachter Kevin Bogaards in voor Jasper van Veen en positioneerde Michael van den Bos op het middenveld in de hoop dat die Ethem Arslan beter kon bedienen. De laatste zal blij zijn dat met het veranderen van de winter naar zomertijd ook de ramadan voorbij is. In de rust voelde hij zich al niet fit genoeg. Het is geen toeval dat de beste Hoekse aanvaller in de afgelopen drie wedstrijden geen doelpunt maakte.
Zeldzame fout
In de 55e minuut kreeg de thuisploeg nog een vrije trap wegens hands op de rand van het strafschopgebied. Boy de Soomer schoot net als voor rust ook deze vrije trap in de muur. Vijf minuten later kwam Verburch zelfs op voorsprong. Met een snoekduik probeerde Kenny Lipman een niet te hard schot van linksachter Shane Bruinen te stoppen, maar hij dook over de bal heen. Een zeldzame fout van de Hoekse doelman, die al heel veel punten voor HVC’10 heeft gepakt. De 1-2 was een kolfje naar de hand van de Poeldijkers. Hun 5-3-2 formatie bleek de juiste tactiek om HVC’10 mat te zetten. En met scherpe aanvallen, waar vaak het middenveld braak lag, was het billenknijpen voor de gastheren.
Sportief
De wedstrijd van Poeldijkse was hard en stevig, maar nergens onsportief. Toch greep Pieterman in toen Danny Diego de Wit en Ethel Arslam elkaar na een charge vastgrepen op een plek waar je dat liever niet ziet. De Haagse arbiter gaf beiden terecht geel. Het was meteen het einde aan de ongelukkige wedstrijd van Arslan, die vervangen werd door Yuri Dijkman. Maar het kwaad was al geschied. Het balverlies aan Hoekse kan werd steeds erger, waardoor de gasten lekker konden counteren. Michael van den Bos wilde nog wel een doelpunt versieren en ging steeds meer in de spits spelen.
Versieren
Aan de andere kant wist Verburch-topscorer Vince van der Knaap wel raad met het versieren van een strafschop. Na dom balverlies stond Van der Knaap alleen voor Kay van den Bos. Die greep hem vast en kon eerst naar een gele prent kijken en daarna toezien dat Van der Knaap zelf de strafschop middendoor schoot en Lipman een hoek koos. Die 1-3 score was meteen voor ieder duidelijk dat in de zeventigste minuut de wedstrijd gespeeld was. Een week ervoor had Verburch ook al met 3-1 gewonnen van VFC, toch ook geen misselijke ploeg. De ploeg pakt nu toch weer punten om de nacompetitie te ontlopen, maar het zal tot de laatste wedstrijden spannend zijn. De laatste twee wissels aan Hoekse kant: Wessel Vijverberg en Marlon van Minnen konden het tij echter niet keren.
Pieterman mist strafschop
Na afloop uitte de prima leidende scheidsrechter Pieterman dat hij het erg naar zijn zin had gehad op het veld. ”Geen wanklank gehoord van de spelers. Heerlijk.” Nu had Verburch natuurlijk geen enkele reden om te klagen en HVC’10 was goedmoedig naar de slachtbank geleid. Zelfs dat Pieterman in blessuretijd een overtreding van doelman Tony Zuyderwijk (hij duwde na een voorzet met twee handen Michael van den Bos tegen de grond) miste, maakte maar weinig reacties los
Trainers John en John
John de Ronde (foto) was na afloop natuurlijk bitter teleurgesteld: “Verburch speelde om niet te degraderen. Dat was hun drive. We deden vandaag gewoon te weinig. We creëerden eigenlijk niks, in andere wedstrijden deden we dat nog wel. En in feite geven we wel heel simpel drie doelpunten cadeau. De eerste was een onbenullige goal, de tweede een keepersfout en de derde een goed versierde strafschop. Acht verliespunten in drie wedstrijden is gewoon niet best, maar ik baal ervan. Niet vanwege de daling op de ranglijst, maar vooral vanwege het slechte spel. Dat was vorige week niet zo. Toen kregen we nog volop kansen. Soms verlies je dan, maar nu…”
Daartegenover stond de brede glimlach van Verburch-trainer John Zuijderwijk. Hij gunde alle eer aan zijn spelers, maar gaf in een interview toch aan hoe Verburch de Hoekse ploeg lam legde. “Allereerst hebben we de opnamen van de thuiswedstrijd nog een paar keer afgekeken en daarop onze tactiek aangepast. Op het hobbelige veld probeerden we het in de eerste helft met lange ballen. Na twintig minuten kregen we ook een overwicht. Natuurlijk waren de goals een mazzeltje, maar we waren toch de enige ploeg die recht had op een overwinning? Dat was inderdaad het geval.” Zuijderwijk vond het wel jammer dat concurrent CION ook gewonnen had.
“Het zijn spannende weken.”
