Op een zonnige paaszaterdag was Quick de gastheer voor het Brabantse Gemert. Waar de bezoekers in de subtop meedoen en bovenaan de derde periode staan, zouden de Haantjes echter degraderen als het niet zou winnen. De aanwezigen zagen een aardige wedstrijd die geen winnaar verdiende. Een schitterende vrije trap zorgde er echter voor dat de Haantjes officieel degradeerden en volgend seizoen in de Vierde Divisie uit gaan komen.
Tekst: Marcel de Kler | Foto’s: Aad van der Knaap
De beginfase was voor Gemert, dat sterk aan de wedstrijd begon. Het kreeg enkele kleine kansen, maar alle inzetten vlogen over het Haagse doel. Aan de andere kant was Quick ook wel dichtbij geweest, maar zag een inzet van de lijn gehaald worden en daarmee een voorsprong ontnomen worden. Uit een vrije trap waren de bezoekers halverwege het eerste bedrijf dichtbij, maar de bal kon net niet genoeg van richting worden veranderd om doelman Zunderdorp te verrassen. Aan de andere kant vloog een vrije trap van Erben Lemmers maar nipt naast het Brabantse doel.
Quick had inmiddels steeds beter grip op het spel gekregen en de wedstrijd was in evenwicht. Beide teams kregen weinig echte kansen, waardoor het lang bij speldenprikjes bleef over en weer. Zo kabbelde de wedstrijd tot de rust voort en konden beide teams zich niet over een dood punt heenbrengen. De brilstand leek dan ook logisch bij de rust, maar de bezoekers kregen eerst nog een vrije trap te nemen op een mooie plek. Lex van Wijk krulde de bal schitterend over de muur in de korte kruising en tekende zo voor de 0-1. Seconden voordat het rustsignaal klonk en mocht trainer Paul van der Zwaan toch weer scherven rapen in de rust.
Na de rust bleken de Haantjes over voldoende lijm te hebben beschikt, want de ploeg kwam scherp voor de dag. Al snel was de gelijkmaker bijna een feit, maar de Gemert-doelman kon een vrije trap nog nipt keren en in de rebound kwam de bal tegen de onwetende Elijah Nava, waarna deze net naast ging. De bekende pech waar de Haantjes al het hele seizoen last van hebben. Dat bleek enkele minuten later weer, want toen werd een voorzet knap tegendraads ingekopt, maar ging via de paal naast het Brabantse doel. Werklust was er voldoende bij de thuisploeg en ook het voetbal was weer prima op orde aan de bal. Toch bleek het slechten van de muur te lastig en bleven grote kansen uit.
Gaandeweg de tweede helft werd Gemert steeds verder naar achteren gedwongen en werd de druk steeds verder opgevoerd. Toch bleef het te lang bij slechts dreiging en bleven de grote kansen uit. Aan de andere kant kregen de bezoekers steeds meer ruimte voor counters, maar die bleven ook vooral dreigend en niet echt gevaarlijk. Spannend bleef het dus wel duidelijk en eigenlijk was het wachten op de gelijkmaker. Hoe hard Quick het ook probeerde, de bal wilde steeds maar niet goed vallen voor het doel. Positief was dat het ook geen echte kansen had weggegeven de hele wedstrijd, maar als je zelf niet tot scoren komt, is winnen niet mogelijk. Een enorm cliché, maar al te vaak van toepassing op Quick dit seizoen. Dat de wedstrijd dus uiteindelijk met de kleinst mogelijke nederlaag werd afgesloten, paste dus in dit seizoen van de Haantjes.
De nederlaag betekende ook de degradatie, die natuurlijk niet uit het niets kwam. Met haar eigen beleid om spelers niets te betalen heeft Quick het zeven seizoenen goed kunnen uithouden op het één na hoogste amateurniveau van Nederland. Maar dit seizoen zijn de Haantjes te licht bevonden voor dit niveau, mede door de vele blessures van de sterkhouders gedurende het hele seizoen. Met wekelijks een piepjonge ploeg is wel gebleken dat de werklust en mentale weerbaarheid uitstekend waren en zodoende heeft het publiek genoeg kunnen genieten. Zij hoopt dan ook dat de ploeg voor het grootste deel blijft en volgend seizoen meer geluk zal hebben. En dan laten zien hoeveel er dit seizoen is geleerd. Volgende week is Quick vrij en de week erna mogen ze op bezoek bij koploper Hoek, dat thuis knap op een 2-2 gelijkspel werd gehouden.
