Een zonnige Moederdag was het decor voor de één na laatste thuiswedstrijd van de Haantjes. Vanuit Zuid-Limburg kwam sv Meerssen op bezoek, al was duidelijk te merken dat deze dag, het strand en wellicht ook voetbal op televisie grote concurrenten waren.
Tekst: Marcel de Kler | Foto’s: Aad van der Knaap
Het was iets minder druk dan normaal, waarbij de wel aanwezigen een typische wedstrijd voor dit seizoen zagen. Quick speelde niet slecht, maar het zat de Haantjes niet mee, die weer kopje onder gingen hierdoor.
Al snel was het duidelijk te zien dat het warme weer invloed zou hebben op het spel. In combinatie met een kurkdroge en hobbelige kunstgrasmat was het ook zeker geen hoogstaande wedstrijd te noemen. Hierbij was de eerste kans binnen een kwartier spelen voor de gasten, maar was doelman Patrick Zunderdorp de situatie meester met een knappe redding. Het was ook lange tijd de enige echte dreiging, want het bleef zeer lang bij enkele speldenprikjes van beide teams. Ook bij de drinkpauze konden beide coaches de geest niet in de ploeg brengen.
Het bleek toch weer een typerende wedstrijd te worden, want op tien minuten voor het rustsignaal moest de Haagse ploeg weer een domper incasseren. Er werd onnodig en klungelig ingegrepen door een verdediger, die daarbij de ongevaarlijke Meerssen-aanvaller onderuit haalde. De terecht toegekende strafschop ging nipt langs de vingertoppen van doelman Zunderdorp in het zijnet binnen voor de 0-1. Tot aan het rustsignaal toonden de Haantjes dat het niet ontdaan was door de tegentreffer en zocht het naar de gelijkmaker. De Meerssen-doelman keepte echter scherp ver buiten zijn eigen zone en Steyn Wijsman had pech dat zijn bekeken schot over de doelman vanaf de middenlijn door de tegenwind net teveel geremd werd en zodoende nog net onschadelijk gemaakt kon worden door de Limburgse doelman. Op slag van de rust hadden de bezoekers nog een vrije trap te nemen op een mooie plek. Doelman Zunderdorp had echter nog een knappe redding in huis en hield zijn ploeg nog in de wedstrijd.
Na de rust kwamen de Haantjes nog energieker uit de kleedkamer. De trots om voor de eigen trouwe aanhang een nieuwe nederlaag te voorkomen was duidelijk zichtbaar. Dit leidde al snel tot enkele kleine kansjes, maar het vizier stond nog niet scherp afgesteld. In het vrijwel eenrichtingsverkeer was het wachten op de gelijkmaker en werden de Limburgers terug gedrongen in de defensieve stellingen. In de vele knappe aanvallen was Quick zeer dichtbij de terecht gelijkmaker, maar een tweetal kansrijke kopballen verdwenen rakelings naast het Limburgse doel. Het dichtste bij een treffer was een inzet van de zijkant, die de Meerssen-doelman alleen maar kon nakijken en op de lat uiteen zag spatten. Het zat dus duidelijk weer eens niet mee voor Quick.
Dit bleek zelfs nog een understatement, want met ruim een kwartier op de klok leek de gelijkmaker dan eindelijk binnen te vallen. Vanuit een scherpe aanval en dito voorzet, was Roy Kruis er knap bij om vlak voor de verdediger de bal van dichtbij binnen te tikken. De blijdschap duurde echter maar kort, want de neutrale assistent vlagde voor buitenspel. Onterecht in de ogen van de Quickers, die op de beelden het gelijk aan hun zijde leken te hebben. Al kopen de Haantjes daar natuurlijk niets voor. Zeker niet omdat enkele minuten later een spaarzame uitval van de bezoekers wel vlijmscherp bleek te zijn. Uit een snelle counter werd de bal voorgegeven en knap tegendraads binnengekopt voor de 0-2.
Zo was het weer een wedstrijd waar Vrouwe Fortuna ver te zoeken was op Nieuw Hanenburg en hoe zeer de Haantjes het ook probeerden, echte kansen waren er niet meer in de resterende tien minuten. Ook deze wedstrijd was er weer niets aan te merken op de werklust, maar ontbeerde het toch aan kwaliteit om het verschil te maken. Doelpunten vielen er niet meer en echt grote kansen waren er ook niet meer te noteren. Zo eindigde ook deze wedstrijd weer in een deceptie en heeft het al gedegradeerde Quick nog twee wedstrijden op dit niveau voor de boeg, waar het volgende week op bezoek in Goes mag. Voor Quick is daar slechts de eer te behalen, waar de Zeelandse ploeg nog tegen nacompetitie om degradatie knokt.
