Aan de Delftse Brasserskade streden DHC en Dilettant (Krimpen aan de Lek) om een plaats in de finale van de nacompetitie om één plek in de derde klasse. DHC kwam na een indrukwekkende eindsprint onder de vervroegd aangetreden trainer Cor Lems (6 x winst, 1 x gelijk en 1x verlies, ofwel 19 punten in 8 wedstrijden) net tekort voor direct lijfsbehoud in de derde klasse.
Tekst: Wicher Schreuders | Foto’s: Franca Dobbe
Maar met veel in die reeks opgedaan zelfvertrouwen werd de nacompetitie positief tegemoet getreden. Dilettant was twee seizoenen terug uit de derde naar de vierde klasse gedegradeerd, speelde zich daarin een jaar geleden maar net veilig, maar deed het in het nu aflopende seizoen veel beter. Het stond lang op de tweede plaats in haar vierde klasse, maar op de laatste speeldag verloor Dilettant uit bij ONA, waardoor het als derde eindigde en nu in het DHC Stadion moest aantreden. De groen-zwarte thuisclub was daarmee de uitgesproken favoriet.
DHC kwam uitstekend uit de startblokken. Al direct vanaf de aftrap ging het in de aanval, waarbij direct Ferrani Florencia gevaarlijk op doel schoot. Dilettant-goalie Ian Hendriks bracht echter uitstekend redding, waarop Florencia de terugspringende bal nogmaals kon inschieten, maar ook hierop had Hendriks een prima reactie. Hiermee was, zo bleek later, het belangrijkste Delftse wapenfeit uit de eerste helft al geweest. In de navolgende circa vijftien beginminuten was DHC duidelijk de sterkste partij, maar daarna waren de gasten uit Krimpen aan de Lek voldoende in staat om tegenstand te bieden. Ook zij werden heel lang nooit gevaarlijk. Pas in de slotminuut voor de rust was Dilettant voor het eerst dicht bij een doelpunt, maar een kopbal van korte afstand werd door DHC-doelman Dimitrios Karousos op fabuleuze wijze gekeerd. De rust kwam dan ook met 0-0.
Blessures
Kort na de hervatting, na 48 minuten spelen, was de thuisclub voor de tweede maal dicht bij een doelpunt. Aan de rechterkant begon Junior Okorocha een soloactie, draaide het strafschopgebied in, kapte prachtig twee tegenspelers uit, waarna zijn krullende bal net niet in de bovenhoek achter doelman Hendriks verdween, maar hoog tegen de verste paal belandde. Daarna lieten beide teams een hele tijd niet veel bijzonders zien. Wel vielen aan beide kanten steeds meer spelers om, met kramp of andere blessures dan wel van vermoeidheid. Er moesten dan ook noodgedwongen de nodige wissels plaats vinden, wat het – toch al erg matige – spelbeeld er niet beter op maakte. Pas in de slotfase van de tweede helft konden er weer wat kansjes genoteerd worden. Eerst leidde slordig balverlies van DHC-keeper Karousos tot een kans voor Dilettant, maar dezelfde Karousos herstelde zijn eigen slordigheid keurig. In de slotminuut leidde een goede inzet van Dilettant via het been van een DHC-er tot niet meer dan een hoekschop. In de ruime extra tijd van de tweede helft werd een door Do Ahanhanzo goed genomen vrije trap van vlakbij door de ingevallen Emanuele Urbinati net over gekopt. Daarmee werd de reguliere tijd dubbelblank afgesloten en volgde een verlenging.
Na slechts vier minuten in de eerste verlenging schoot DHC-invaller Quincy Jones vanaf de rechterkant van dichtbij ternauwernood voorlangs het Dilettant-doel. Kort hierna schoot Dilettant aan de andere kant de bal bovenop de lat bij Karousos. Tien minuten in die eerste verlenging – na honderd minuten voetballen – werd dan toch de score geopend. Een door Do Ahanhanzo genomen hoekschop werd bij de tweede paal door Quinten van Zweden weer voor het doel gebracht, waarna de bal via doelman Hendriks bij DHC-aanvoerder Michael van der Ende kwam, die van dichtbij de 1-0 kon inschieten. Kort hierna leek de thuisclub op 2-0 te komen, maar de voorzet van Ferrani Florencia werd bij de tweede paal net gemist door de inkomende Quincy Jones. Na de doelwisseling aan het begin van de tweede verlenging een bijna identieke situatie toen een assist van Florencia nu wel bij de tweede paal Quincy Jones bereikte, maar zijn inzet ging net naast. Kort hierna, na 114 minuten spelen, kwam echter alsnog de onverwachte gelijkmaker van Dilettant. DHC was in de aanval, waarna werd afgefloten voor buitenspel en de bal vanuit de Dilettant-verdediging naar voren werd gespeeld. Ergens op het middenveld bereikte de bal Rutger Esmeijer, die met een soort volley van ver de bal over Dimitrios Karousos in het doel schoot: 1-1. Een beetje fortuinlijke, maar wel prachtige en eigenlijk ook verdiende gelijkmaker. Kort daarna nog een laatste kans voor de thuisclub, maar de inzet van Quincy Jones ging andermaal net naast het doel. Met 1-1 kwam het einde en daarmee de beslissende strafschoppenserie. De wedstrijd was overigens weliswaar van een heel matig gehalte, maar wel zeer sportief en in goede handen bij het arbitrale trio Patrick Borsboom, Neander Laros en Mohamed Moussaoui.
Strafschoppen
DHC mocht de penalty-reeks starten. De eerste vijf strafschoppen werden door zowel DHC als Dilettant feilloos ingeschoten; beide doelmannen waren steeds kansloos. De succesvolle DHC-ers waren Michael van der Ende, Do Ahanhanzo, Quinten van Zweden, Jelle Pearson en Gio Agostien. Aan Dilettant-kant waren het Rutger Esmeijer, Hasan Sakar, Robin Segers, Marouane Elkasimi en Jimmy Koning. De zesde DHC-strafschop werd door Ferrani Florencia over de lat geschoten, waarna Jay Paaimans het karwei voor Dilettant vakkundig afmaakte: 5-6 in de beslissende strafschoppenserie. Hiermee gaat Dilettant door naar de finale tegen Naaldwijk om één plek in de derde klasse. Voor DHC is het doek gevallen.
De groen-zwarte Stadionclub daalt hierdoor voor de derde maal op rij een klasse af, nu naar de vierde klasse. In 1966 splitste DHC in een prof- en een amateur-afdeling. De amateurtak moest vervolgens in het seizoen 1966-1967 in de vierde klasse beginnen, waar ternauwernood het kampioenschap werd gemist. In het daaropvolgende seizoen, 1967-1968, werd de vierde klasse verlaten middels het dan wel behaalde kampioenschap. Daarmee werd door DHC de lange mars omhoog ingezet, die de groen-zwarte hoofdmacht vele jaren in de hoogste regionen van het Nederlandse amateurvoetbal bracht, waarbij zowel in 1983 als in 1985 de landstitel bij de zondagamateurs werd behaald. Na een tijdelijke terugval aan het begin van deze eeuw, waarbij korte tijd werd afgedaald naar de tweede klasse, bereikte DHC in 2010 wederom de Hoofdklasse. In 2016 werd ternauwernood promotie naar de inmiddels gevormde Derde divisie gemist. In 2018 volgde degradatie uit de Hoofdklasse (thans: Vierde divisie) naar de eerste klasse. Na de Corona-seizoenen volgde in 2022 de horizontale overstap van de zondag naar de zaterdag, maar tegelijkertijd de uittocht van de nagenoeg complete selectie, met vrijwel allemaal ‘rasechte’ DHC-ers. Vervolgens was in 2023 degradatie uit de eerste klasse onontkoombaar, maar dat in 2024 uit de tweede klasse en nu in 2025 degradatie uit de derde klasse is gevolgd, dat was toch niet voorzien. Zoals al aangegeven: zeker na de uitstekende serie wedstrijden na het eind maart jl. vervroegd aantreden van trainer/coach Cor Lems was degradatie in het groen-zwarte kamp niet verwacht, zeker niet al voor men zelfs in de finale van de nacompetitie kan aantreden. DHC daalt hiermee af naar de vierde klasse, waar het voor het laatst in 1968 in heeft gespeeld. Na 57 jaar is de club weer terug bij af.
(Klik HIER voor meer foto’s van DHC-Dilettant)
