Het was eindelijk zover, de dag van De Haegsche Derby, die na enkele jaren afwezigheid weer gespeeld mocht worden in competitieverband. Al de hele week is de omgeving in rep en roer geweest en beide sfeerteams hadden zich ook goed voorbereid. Onder prima weersomstandigheden waren er ook ongeveer 3500 toeschouwers op het duel afgekomen. De heerlijke ouderwetse derbysfeer, waarbij alle toeschouwers lekker dwars door elkaar konden genieten van de wedstrijd. Ze zagen een wedstrijd waarin Quick de beste kansen kreeg, maar niemand wist te scoren.
Tekst: Marcel de Kler | Foto’s: Alex Pronk
Al bij de opkomst was het duidelijk dat het niet zomaar een wedstrijd was. De beide sfeerteams lieten zich duidelijk gelden achter de doelen en er werd meteen een heerlijke sfeer gecreëerd. Het was de vraag welk team de zenuwen het best onder controle had, want de meesten hadden nog nooit voor zoveel toeschouwers gevoetbald. De Haantjes hadden in het eerste kwartier duidelijk de overhand en de eerste kansen waren ook al snel te noteren. Met name Badr Akhrif was een flinke plaag voor de HBS-defensie en na twee minuten spelen moest HBS-doelman Jurrian Jouvenaar al zijn kunsten tonen om de bal uit de kruising te halen. Enkele minuten later ontplofte de Quick-aanhang na een doelpunt van Gregorie Barnie, maar de neutrale assistent had al terecht voor buitenspel gevlagd en zodoende bleef de brilstand staan op het bord.
Quick bleef duidelijk doordrukken en het wachten was op een doelpunt, spelend richting de talrijke HBS-aanhangers. Na een fraaie steekbal kwam Alexander Verhagen de la Fuente alleen richting het HBS-doel, maar vond de uitblinkende doelman Jouvenaar op zijn pad en hiermee ging een reuzenkans verloren. Kort hierop verdraaide Akhrif zijn enkel en moest hij het veld geblesseerd verlaten en dit bleek een belangrijk moment. Na zijn wissel verdween wat dreiging en konden de Kraaien beter in hun spel komen. De wedstrijd kwam iets meer in evenwicht en in deze fase waren momenten voor de beide doelen erg spaarzaam, mede ook omdat enkele veelbelovende aanvallen van Quick terecht afgevlagd werden voor buitenspel. Pas na ruim een half uur spelen kwam HBS in de buurt van het Quick-doel en werd het dreigend. Quick doelman Dylan Oosterveer wist enkele hoekschoppen echter goed uit zijn doel te houden. Op enkele minuten voor de rust kwam Noah Saridjojo sterk door, maar was andermaal doelman Oosterveer de baas over de situatie.
Hierna viel het bomvolle Nieuw Hanenburg even helemaal stil. Bij een kopduel kwamen twee hoofden tegen elkaar en het was duidelijk dat het er voor HBS-er Thomas van Waesberge niet goed uitzag. Al snel werd een groot spandoek rondom hem geplaatst en gingen de spelers vroegtijdig naar binnen. De schrik zat er bij iedereen goed in, maar gelukkig kwam hij goed bij en kon hij zelf na ruim vijf minuten opstaan en onder begeleiding van het veld lopen. Vervolgens in hij met de ambulance voor onderzoek meegegaan en nu blijkt dat het goed met hem gaat, buiten een flinke hersenschudding. Na een kleine tien minuten werd het spel hervat tot de rust en ook nu viel een grote kans voor Quick te noteren. Gregory Barnie draaide zich knap vrij en leek alleen richting het HBS-doel te kunnen versnellen. Hierbij begon hij al snel te hinken en greep meteen naar de hamstring. Hiermee ging de kans verloren en was er weer een geblesseerde Quick-speler die het veld moest verlaten.
Na de rust leken beide ploegen toch een beetje onder de indruk te zijn geweest van het incident voor rust. De wedstrijd werd iets tammer en ook langs de lijn was de sfeer nog niet meteen optimaal. Pas na een uur spelen kwam de wedstrijd weer wat losser en zag Roy Kruis namens de Haantjes een inzet nog net geblokt worden na een prima aanval. Hierna waren de bezoekers gevaarlijk in een scrimmage voor het doel, maar geen Kraai kon de voet tegen de bal krijgen en zodoende kon de defensie van de Haantjes de bal wegwerken. Quick wilde hierna nadrukkelijk op zoek naar het zo enorm gewenste doelpunt richting de eigen aanhang, maar het was te gehaast met de acties zodat het niet leidde tot kansen. Sterker nog, met nog ongeveer een kwartier te spelen kreeg HBS de grootste kans van de tweede helft. Stan van Dijk kon vrij uithalen, maar zag zijn inzet over het Quick-doel vliegen.
In het laatste kwartier zetten de Haantjes nog aan in de hoop op een beter resultaat. De kansen kwamen er ook, want na een hoekschop kon doelman Jouvenaar met moeite een kopbal van Kjell van Heusden keren en in de rebound schoot Leandro Havinga van dichtbij tegen een HBS-been aan, tot ongeloof van de enorme Quick-aanhang achter het doel. De HBS-doelman ontpopte zich met afstand tot de beste HBS-speler en zijn standbeeld leek al in de maak op Craeyenhout. Zeker toen hij in de slotfase nog een tweetal enorme kansen van Quick onschadelijk wist te maken. Bij de tweede redding leek Leandro Havinga kort voor tijd de bal voor het intikken te hebben, maar raakte de bal helemaal verkeerd en zag zijn inzet naast het lege doel verdwijnen. Niet lang hierna floot de meer dan uitstekend fluitende arbiter Thom Winkel voor de laatste keer en ging deze editie van de Haegsche Derby met de brilstand de boeken in: 0-0.
Met name bij Quick waren de druiven zuur, want het besef was er duidelijk dat deze wedstrijd gewonnen had kunnen worden, maar het draait uiteindelijk niet om het aantal kansen, maar het aantal gemaakte doelpunten. Bij HBS vonden ze het een prima gelijkspel, waarbij zij in deze derby de punten natuurlijk graag mee hadden willen pikken naar sportpark Craeyenhout. Geen winnaar, behalve alle aanwezigen. Na afloop verbroederde iedereen en barste er een flink feestje los op sportpark Nieuw Hanenburg. Zondag 22 maart 2026 staat bij iedereen al omcirkeld in de agenda, want dan is de return bij HBS. Komend weekend een vrij weekend, maar voor de districtsbeker komen beide teams donderdag al in actie en beide op eigen veld. Quick speelt tegen competitiegenoot Jodan Boys en HBS eveneens tegen competitiegenoot VOC.
