Ere wie ere toekomt, wat een verademing zo’n piepjonge scheidsrechter uit het KNVB-beloftentraject. Dirk Meijvogel uit Katwijk (22) floot een prima partij in een cruciaal duel voor de nacompetitie tussen HVC’10 en CWO. Hij leidde de partij bekwaam, bleef in alle situaties rustig en had geen enkele kaart nodig om zijn gezag te handhaven. Hij loste moeilijke situaties gemoedelijk op.
Tekst: Cees van der Pol
Nu kon dat ook heel goed in het duel tussen deze twee Waterwegclubs. CWO heeft sowieso de minste kaarten opgelopen in de regenbui aan kaarten in klasse 2E. Maar ook pruimen de twee clubs elkaar prima. De linesmen zijn echte assistenten, de spelers toonden respect voor elkaar en naaiden elkaar eens geen gele kaarten aan. Sportief spelmoment was dat de lelijk neergekomen Laurens Cruz die daarbij zijn enkel blesseerde door tegenstander Jorno Reurink naar de zijlijn werd geholpen. Zo was het vroeger en zo kan het dus ook nog vandaag.
Te lief
,,Misschien zijn we wel iets te lief”, zei trainer Jeff Stans na afloop. ,,We hebben sowieso de doelpunten in de eerste helft weggegeven. Dan knakt er steeds iets bij ons team. In het eerste kwartier deelden we de lakens uit, kregen twee fraaie kansen die we misten en daarna leek het over.”
Na een kwartier kwam HVC’10 inderdaad eindelijk in de wedstrijd. Het moest zoals al de hele competitie het geval is opboksen tegen blessures en schorsingen. Nu was Kay van den Bos na zijn vijfde gele kaart van vorige week geschorst en moest Ralph Kramer hem vervangen, die dat overigens prima deed. Bouwhuis, ook één van de Hoekse sterkhouders, was nog niet hersteld van zijn tegen SVC’08 opgelopen enkelblessure.
Spitsenprobleem
CWO miste daarentegen haar topscorer Justin van Mullem, die deze week weer last had gekregen van zijn knie. In de rust verzuchtte hij dat hij wel klaar was met het voetbal en zijn blessures. ,,Ik stop er na dit seizoen helemaal mee, met voetbal. Misschien ga ik padellen of naar de sportschool.” In de spits werd hij vervangen door de boomlange Jurgylkio Limon, die normaal de spits van CWO2 is. Hij leek een handenbinder, maar verder was hij weinig effectief. In de tweede helft werd hij terecht vervangen door Rick van der Struis, die weer aan het terugkomen is van zijn kruisbandblessure.
Kansen CWO
In het eerste kwartier kreeg CWO inderdaad twee dotten van kansen. Eerst schoot Laurens Cruz in riante positie een paar centimeter naast en een paar minuten later kreeg Daniël Furtado Oliviera de mogelijkheid om de Hoekse doelman Khalid el Menkouzi te passeren, maar één op één is de sluitpost nu eenmaal sterk.
Na dat kwartier kwam HVC’10 beter in de wedstrijd. Maar het eerste schot kwam pas in de 22e minuut toen linksback Ralph Kramer na een vlotte combinatie Joost Ipenburg testte. Dat resultaat was goed, want de Vlaardingse keeper bokste de hard ingeschoten bal met flair weg.
Glenn Boon
Die flair ontbeerde hij een kwartier later. Centrale verdediger Glenn Boon is een vrijetrappenspecialist en dat kwam in de 37e minuut goed van pas. Net buiten het strafschopgebied kreeg HVC’10 een vrije trap te nemen. Glenn Boon scoorde zijn vijfde treffer in deze competitie, maar laten we zeggen dat hij alle medewerking kreeg van Joost Ipenburg. Die 1-0 was op dat moment net verdiend, omdat de middenvelders Michael van den Bos en Badr ben Mohammed steeds meer grip op het spel kregen. De verdediging met Len van Ooijen en Boon draaide al weken voortreffelijk. De corners die HVC’10 vlot achter elkaar kreeg, bleken ook bloedgevaarlijk. Uit één daarvan schoot Dave Kram van ver en nu was Ipenburg wel paraat.
‘Snoepje van de week’
Toch kwam HVC’10 een minuut voor rust op een gelukkige, maar fraaie voorsprong. Een verre pass van Michael van den Bos werd door Kirill Slutskyy (foto) op miraculeuze aangenomen en daarna tot een doelpunt omgetoverd. Misschien werd de bal onderweg aangeraakt, maar de bal vloog wel in het Vlaardingse doel. Dat was duidelijk het snoepje van de week voor de Hoekse ploeg: met 2-0 rusten waar het in het begin helemaal niet naar uitzag.
Donderspeech?
Of Jeff Stans onder het theedrinken een donderspeech hield, is niet bekend. Maar duidelijk was wel dat CWO direct na rust uit een ander vaatje tapte. Stans bracht dus spits Rick van der Struis in de ploeg en ook Jeroen van der Swaluw kwam in de ploeg voor Furtado Oliviera. Hij schoof de zaalvoetbalinternational Qualid Tarifit naar voren en dirigeerde Micha Lo-Kioeng -Shioe naar de defensie. Tarifit bracht veel meer druk naar voren dan voor de rust en de thuisclub kreeg het zwaar. Na een kwartier leidde een foutieve ingooi van HVC’10 indirect tot de aansluitingstreffer. Abdelkader Kadri was de maker, die met een fraaie schuiver El Menkouzi kansloos liet.
Pechduiveltje
De 2-1 bracht het geloof in de CWO-harten terug. Een resultaat halen was dus nog mogelijk. HVC’10 leunde daarna zwaar naar achteren. Piet Boon wisselde in die fase Ralph Kramer voor Rico Sterrenberg en probeerde met snelle counters CWO te verrassen. Dat lukte niet echt. Het pechduiveltje pestte CWO toen een scherp genomen corner van de binnenkant van de paal terug ketste.
De enige kans die HVC’10 in de tweede helft nog kreeg was een fraaie voorzet van Dave Kram waarna Jorno Reurink dicht bij de derde treffer kwam. Toen dat kopballetje geen doelpunt werd, was het parool bij de thuisclub “vrouwen en kinderen eerst.” Aan werklust zeker geen gebrek bij de thuisclub, aan stootkracht wel bij de gasten. De laatste minuten kropen (HVC’10) of vlogen (CWO) voorbij. Het eindsignaal was voor HVC’10 een verlossing en de drie punten zaten in de knip.
Jeff Stans
Stans na afloop: ,,Het was natuurlijk geen topwedstrijd, maar dat is in dit stadium van de competitiebelangen geen verrassing. Het is een idiote competitie, waarin straks twee goed voetballende ploegen zouden moeten degraderen via de nacompetitie. We begonnen sterk, maar maakten het jammer genoeg niet af. In de tweede helft waren we de bovenliggende partij en hield HVC’10 alleen maar tegen. Dat mag natuurlijk, maar 2-2 zou mijns inziens toch een normalere uitslag geweest kunnen zijn, niet? We raken nu wel erg ver achterop.”
Ook middenvelder en gatendichter Mike van der Meer (ooit HVC’10) baalde. ,,Het is steeds hetzelfde liedje de laatste weken. We spelen best goed o.a. vorige week tegen de koploper SVC’08 (3-0 winst), maar als we een doelpunt tegen krijgen, raken we te snel van de kook Daar baal ik geweldig van.”
Hoekse blijdschap
Uit de Hoekse kleedkamer klonken vrolijker geluiden. Assistent Henk Boon: ,,We begonnen moeizaam, kregen daarna controle over de wedstrijd. De 1-0 was gelukkig, de 2-0 vlak voor rust was heerlijk. Toen het na rust 2-1 werd, moesten we weer echt aan de bak. Met vechtlust hebben we de overwinning binnengehaald: we hebben toen alles gegeven en het lukte. Het doet er niet meer toe of het mooi is. Het gaat om de punten in deze fase.”
Soms is voetbalrealisme een beetje zoek. Uit de thuiskleedkamer kwamen ook stemmen van HVC’10-spelers die inhielden: ,,Nog zeven keer winnen en we pakken de derde periode voor promotie naar de eerste klas.” De trainers kiezen er voorlopig voor om zes ploegen onder zich te houden. Voor CWO is het intussen vijf voor twaalf. Het mag volgende week naar koploper FC Skilzz. HVC’10 wacht aanstaande zaterdag tijdens het avondeten de strijd tegen VFC.
