In de afgelopen twee weken was DHC in relatief goede doen. Twee weken geleden leek de ploeg uit bij Wippolder lange tijd op weg naar een gelijkspel, maar werd in de slotfase alsnog een 6-3 nederlaag geleden. Vorige week zaterdag leken de groen-zwarten thuis tegen sv Nootdorp lang op weg naar een overwinning, maar moest genoegen worden genomen met een 1-1 gelijkspel. Dit betekende dan eindelijk toch het eerste punt in deze competitie. Nu ging de reis naar Leiden om te proberen bij UVS deze goede serie voor te zetten.
Tekst: Wicher Schreuders
DHC kwam heel goed uit de startblokken. Al na twee minuten kwam de ploeg van trainer John de Letter op een 0-1 voorsprong. Een door Fatih Ozbilek genomen hoekschop werd door Laughter Oti-Bonsu onhoudbaar ingekopt achter doelman Wesley Kerkvliet. Dit gaf DHC extra kracht om in de aanval te blijven gaan. Na tien minuten spelen bracht Oti-Bonsu de bal vanaf de rechterkant voor het doel, waar de inzet van Enoch Anomgbor (foto) ternauwernood tot hoekschop kon worden verwerkt. Een hele serie hoekschoppen voor de groen-zwarten brachten wel gevaar voor het Leidse doel, maar niet meer dan dat.
Vrije trappen
Na twintig minuten spelen nam het Delftse offensief wat af en kon UVS ten aanval trekken. Na een voorzet vanaf rechts leidde dit tot een doelpoging van Sven Verlaan, waarna de bal via het been van een DHC-er in het doel verdween: 1-1. In de hierop volgende minuten waren er kansen voor beide doelen te noteren. Een aantal vrije trappen van DHC van net buiten het door UVS verdedigde strafschopgebied misten het doel, doordat ze net over of naast gingen. Zo bleven meer Delftse doelpunten uit, maar na 32 minuten spelen volgde er wel een tweede treffer aan de andere kant. Een doelpoging vanaf de rechterkant, kort voor het doel, stuitte in eerste instantie op DHC-doelman Marciano van Dam, maar de terugspringende bal belandde voor de voeten van Thom de Vries die vervolgens eenvoudig de 2-1 kon inschieten. In de extra tijd van de eerste helft werd het zelfs ook nog 3-1 door Jeffrey van Kempen, die een voorzet vanaf de linkerkant kon afronden.
Risico
Na de theepauze probeerde DHC met veel energie er alles aan te doen om de aansluitingstreffer te scoren. Met name Enoch Anomgbor, Uzeill Koempai en Laughter Oti-Bonsu waren dicht bij een treffer, maar met name de Leidse doelman Wesley Kerkvliet wist dit te voorkomen. Het aanvallende spel van DHC had uiteraard als risico de ruimte die werd geboden aan UVS om via snelle counters richting het Delftse doel te gaan. Na 53 minuten wist Loyd van der Wilden uit een dergelijke aanval de 4-1 aan te tekenen, waarbij scheidsrechter Marco van Grevenbroek het Delftse vlagsignaal voor buitenspel afwees. DHC bleef, ook na het inbrengen van een aantal wisselspelers, aanvallend spelen. Dit leidde tot goede scoringskansen voor zowel Uzeill Koempai en Brahim Karoumi, maar dit alles was niet doeltreffend. Hetzelfde gold voor opnieuw een hele serie vrije trappen net buiten het strafschopgebied van UVS. Net als in de eerste helft gingen ook nu al die Delftse pogingen net naast of over het doel. De Delftse spelers leken tegen het einde van de wedstrijd tamelijk leeg gestreden. Mede hierdoor kreeg Daan van der Zwaan een kleine tien minuten voor het einde nog de vrijheid om de 5-1 in te schieten.
Effectiever
Het was al met al een verdiende zege voor het Leidse team van trainer/coach Aart Jan van Boksel, die overigens in het verleden jeugdtrainer bij DHC was en volgend seizoen actief zal zijn bij Argon in Mijdrecht. Hekkensluiter DHC stond in deze wedstrijd voor en bleef ook lang in de race voor mogelijk weer een puntje. Pas halverwege de tweede helft werd duidelijk dat dit er niet in zat. Daarvoor was UVS te sterk en ook effectiever in de benutting van kansen. Hoewel UVS dan weer pech had toen een inzet van hun kant via de onderkant van de lat terug het veld in stuiterde.
