Zaterdag 2E: HVC’10 weet ook in Vlaardingen bij VFC te winnen

Een beter begin van de thuiswedstrijd tegen HVC’10 kon trainer Bas van Loenen zich eigenlijk niet wensen. De matig leidende arbiter Bas Persoon had zijn fluit nog maar net beroerd of de bal lag al achter de Hoekse doelman Khalid el Menkouzi. Het was een schitterende kopbal uit een fraaie corner, maar de maker van het doelpunt was helemaal niet blij: Len van Ooijen kopte de bal namelijk steenhard langs zijn eigen doelman. Coen Bokx deed net of hij de bal had aangeraakt, maar dat was niet het geval.

Tekst: Cees van der Pol

Het leek alsof HVC’10 dat niet had verwacht, want de eerste twintig minuten waren toch vooral in het voordeel van de Vlaardingers, die met stevig voetbal, maar ook fraaie combinaties het spel beheersten. Vooral Coen Bokx bleef voortdurend aandacht opeisen, vaak in positieve zin (een kansrijk lobje over Khalid el Menkouzi mislukte net) als in negatieve zin (het uitlokken van een strafschop en een lelijke overtreding op Glenn Boon). De laconiek leidende Persoon liet in die fase veel toe, wat overigens het tempo van het potje voetbal ten goede kwam. HVC’10 speelde in die fase slordig, kwam nauwelijks aan goede aanvallen toe en mocht van geluk spreken dat Len van Ooijen ook defensief goed kan koppen, want in de 26e minuut kopte hij de bal van de lijn na weer een scherpe corner. De 2-0 zou waarschijnlijk al beslissend zijn geweest.

Onterecht

Twee minuten later zag de wereld er anders uit, toen Mitchell Bouwhuis een steekpass prachtig benutte en de bal langs Ruben Schuit binnentikte. Tot verbazing en woede van de Hoekenaren vlagde de assistent-grensrechter van VFC voor buitenspel. Bas Persoon trapte er met boter en suiker in. Hij had het zelf kunnen en moeten beoordelen: het was geen kwestie van decimeters. Dit was het zoveelste geval van “punten pikken” in deze competitie, waarmee de Hoekse ploeg te kampen heeft. Ook supporters van de thuisploeg en zelfs trainer Bas van Loenen beaamden dat het geen buitenspel was. De kustploegspelers waren furieus. Misschien was het de noodzakelijke impuls om wakker te worden en zich terug te knokken in de wedstrijd. Vanaf dat moment speelde HVC’10 namelijk aanmerkelijk beter. Misschien was alles gewoon een flauwe 1 april grap, waar de scheidsrechter intrapte.

Gelijkmaker uit de lucht

De combinaties op het middenveld lukten beter, eindelijk werd Kirill Slutskyy bij het spel betrokken. En een paar minuten na het incidentje kwam de gelijkmaker echt uit de lucht vallen. Jorn Groothuizen (weer als gelegenheidsback) gaf vanuit links hoog voor, de bal werd verlengd door een centrale verdediger, waardoor doelman Ruben Schuit uit positie was en rechtsachter Kay van den Bos (foto), die altijd opkomt, de bal in het doel kon schuiven. Het was ook al zijn vijfde seizoenstreffer: 1-1.

Dronken

VFC is een eerbiedwaardige club en wat een stelletje dronken jongeren vanaf de tribune naar beneden riep, getuigde niet echt van normen en waarden. Het was op zijn minst grensoverschrijdend gedrag. Sommigen noemen het goedkeurend “kwekkergeluiden.” Maar als er een keer iets van ellende door komt, moet men bij de club de hand in eigen boezem steken.

Medicijn

Bij HVC’10- spelers, die na afloop zeiden er gemotiveerd door te raken om ze ‘een poepie te laten ruiken’ had men direct na rust het medicijn gevonden om de toeschouwers stil te krijgen. Het was weer de eerste minuut en het gebeurde weer uit een corner. Dave Kram legde de bal panklaar op het hoofd van middenvelder Badr ben Mohammed, die niet erg groot is, maar alle gelegenheid kreeg om de tweede treffer binnen te knikken. Doelman Schuit bleef staan en zag de bal naast hem in het doel komen: 1-2. Het was de bekroning voor een puike wedstrijd van de Marokkaanse middenvelder. Maar VFC had twee minuten later echt pech toen weer een kopbal uit een corner door Coen Bakx op de lat werd gemikt.

HVC’10 uitgekiend naar het eind

HVC’10 heeft in die situatie genoeg ervaren en lepe spelers (Van den Bos, Reurink, Boon) om zo’n wedstrijd naar zich toe te trekken. Slutskyy werd op links de plaaggeest voor Wouter Brouwer. Na een lange solo schoot hij net voorlangs het Vlaardingse doel. Trainer Bas van Loenen probeerde de bakens te veranderen: hij bracht Joep Pranger (voor Sven Groeneveld) en Dimitri van der Meer (voor Aaron de Bruin) in het veld. ,,Ja we wilden deze wedstrijd minstens gelijk spelen om HVC’10 niet dichter bij ons te laten komen en een overwinning zou veel kunnen betekenen in  deze groep. HVC’10 hoort natuurlijk niet bij de degradanten.”

Onnodig

De beslissende bal van de wedstrijd kwam op naam van invaller Olivier Harent die een vrije bal geheel onnodig in de breedte speelde. Een fijnere assist op maat kun je niet aan Dave Kram geven die in één beweging de 1-3 achter Schuit schoot. De wedstrijd leek daarmee beslist, maar eén minuut later had invaller Dimitri van der Meer (even losgelaten door Kay van den Bos) de bal aan de andere kant weer achter Khalid el Menkouzi geknikt. De Hoekse doelman speelde overigens een moedige en puike wedstrijd.

Counterspecialist

Nog ruim een kwartier te spelen. Piet Boon wisselde Jorno Reurink nog in voor counterspecialist Rico Sterrenberg en die maakte in de slotfase bijna zijn faam waar toen hij door de ongrijpbare Kirill Slutskyy vrij voor de Vlaardingse doelman werd gezet en absoluut had moeten scoren, maar Schuit redde bekwaam. VFC kon geen kansen meer creëren. Bas van Loenen: ,,In de eerste helft  waren we, vond ik,  beter. Maar wat in de tweede helft gebeurde, kon natuurlijk niet. We speelden met veel te weinig lef. Voor de bovenste ploegen zijn we niet bang en van de groep daaronder verliezen we.” VFC leed in de dying seconds bovendien nog een gevoelig verlies. Wouter Brouwer blesseerde zich op het oog lelijk aan de enkel en verliet hinkend het veld.

Hoekse stemming opperbest

Nadat de drie Hoekse doelpuntenmakers zich na het laatste fluitje van Bas Persoon (die geen enkele kaart uitdeelde, wat op zich ook wel prima was) zich enigszins uitdagend aan de VFC-F-side hadden laten zien, was de stemming in de kleedkamer bijna gelijk aan die tijdens de nacompetitie van vorig seizoen. Maar om de degradatienacompetitie naar de derde klasse toch te ontlopen, moeten er nog meer overwinningen volgen. Maar vriend en vijand is het intussen er wel over eens dat HVC’10 niet op plaats negen moet terechtkomen. Omdat HVC’10 niet op paaszaterdag hoeft te spelen, gaf Piet Boon zijn team meteen maar vrij voor de dinsdagavondtraining. Een oefenwedstrijd volgende week staat ook niet gepland. ,,Dit gevoel willen we eigenlijk  graag even vasthouden.”

Lees verder