Bert Kouer is op 3 april rustig ingeslapen in bijzijn van zijn gezin en bereikte de leeftijd van 73 jaar. Hij was – met zijn tweelingbroer Omer – speler van het hoogste amateurteam van ADO, dat in 1974 landskampioen van het zondag-reservevoetbal werd.
Op verzoek van de PensionADO’s schreef Frans Leermakers een necrologie.
Vijf jaar nadat bij hem de hersenziekte Alzheimer was vastgesteld en na een periode – sinds december- van afnemende gezondheid is Bert Kouer overleden .
Bert en zijn tweelingbroer Omer Kouer zijn voorbeelden van voetballers, die nooit in de hoogste jeugdselecties speelden, maar op basis van een sterke mentale instelling en een puike conditie, vanuit de lagere elftallen toch konden doordringen in de hoogste selecties en daarin een rol van betekenis vervulden.
Zoals bij ADO in de jaren zestig en zeventig gebruikelijk was speelden niet-selectiespelers in het voorseizoen onderlinge wedstrijden met driftig rapporterende officials langs de kant. Bert en Omer staken er op dit niveau bovenuit en werden prompt eruit gepikt om naar de hogere amateurselecties te worden overgeheveld. Dit was goed gezien door de interne scouts, want beiden ontpopten zich tot waardevolle krachten. Zij waren geen sterren, maar zeer zeker nuttige krachten door hun inzet en enorme gedreven instelling. Zij waren – Bert op rechts en Omer op links – fanatieke mandekkers en dankzij hun ijzersterke conditie en snelheid ook fel jagende opkomende verdedigers.
In het seizoen 1973-1974 maakten Bert en Omer Kouer deel uit van het zeer succesvolle hoogste amateurteam van ADO (ADO 3), dat eerst afdelingskampioen en vervolgens landskampioen werd in het zondag-reservevoetbal onder trainer Huub Scherpenisse en met spelers als Arie Bakker, Hans Suiker, Wim van Laar, Ton Lensink, Chris Willemsen, Piet Gelauf, Philip Tienhoven en Hans Verhagen. Velen waren van mening, dat dit team ook in het standaardvoetbal hoge ogen zou hebben gegooid in de strijd om de landstitel. In hun voetballoopbaan scheidden de wegen van Bert en Omer na hun ADO-tijd. Omer ging naar VIOS en Bert zocht zijn heil bij Groeneweg in Zevenhuizen.
Het probleem voor velen, zeker voor toeschouwers langs de lijn, was te weten wie Bert en wie Omer was. De tweeling leek als twee druppels op elkaar. Ook de speelwijze en instelling van de twee waren identiek. En qua karakter, fel en fanatiek in het veld, zacht en sympathiek daarbuiten.
Berts zoon Barry laat weten: ,,Mijn vader heeft verschillende bijeenkomsten van de PensionADO’s mee mogen maken en vertelde daar altijd met veel plezier over. Hij was trots op zijn tijd als ADO-speler en heeft altijd veel respect gehad voor zijn voormalige ploeggenoten”.
De uitvaartplechtigheid vindt plaats op zaterdag 8 april a.s. om 15.30 uur in Crematorium Hofwijk aan de Delftweg 230 in Rotterdam.
