Glenn Boon en Mitchell Bouwhuis van HVC’10 werden voor de wedstrijd tegen HMSH gehuldigd voor het feit dat ze honderd wedstrijden (of misschien wel iets meer) in de hoofdmacht voor de Hoekse fusieclub hebben gespeeld. De daarbij behorende schaal werd overhandigd door hun beider opa’s die zelf een mooi maar ver voetbalverleden achter de rug hebben. Een prima openingsscenario voor een leuke wedstrijd tegen de rode lantaarndrager van klas 2E, HMSH.
Tekst: Cees van der Pol | Foto’s: Ron van Oosten
Bij afwezigheid van de geblesseerde spitsen Reurink en Sterrenberg had jubilaris Bouwhuis aan Piet Boon aangegeven wel in de spits te willen beginnen. HVC’10 schoot ook uit de startblokken en al na 55 seconden had Bouwhuis kunnen scoren, maar hij schoot te gehaast naast. In de vijf volgende minuten werden drie kansrijke aanvallen door assistent-scheids Ozdemir afgevlagd en scheidsrechter Ricardo Mulder trapte erin. Dat was eigenlijk ook het enige wat op zijn optreden aan te merken was. Er zijn middeltjes om dat vertegenwoordigers van het Groggysyndroom af te leren. De wedstrijd zelf was niet moeilijk. HMSH parkeerde niet de bus voor het doel en maakte er zeker geen schoppartij van.
Faizel Soekhai trots
De Haagse oefenmeester (die bovendien jeugdcoördinator bij HVC’10 is) was na afloop natuurlijk enigszins teleurgesteld, want na de pauze maakte HVC’10 korte metten met de aankomende degradant. ,,Maar de discipline is terug, we zijn aan het voetballen geslagen, de opkomst bij de trainingen is ook goed.” Statistische cijfers bewijzen zijn woorden: in de eerste competitiehelft liep HMSH tegen 32 kaarten aan (waarvan drie rood), in de tweede helft is het aantal kaarten tot nu toe 19 (waarvan één rood). ,,We hebben best goed gepresteerd vandaag. Ik had nu nogal wat geblesseerde spelers, waardoor de jonkies uit de O23 voor het eerst moesten meedoen. Keeper Lakhdar Guitoun speelde zijn eerste wedstrijd in het eerste.”
Slordig
Mitchell Bouwhuis (3x), Badr ben Mohammed, Jorn Groothuizen, Dave Kram kregen opgelegde kansen, maar waren te slordig: ze schoten naast en over en te gehaast. Pas in de 32e minuut bezorgde postbode Badr ben Mohammed de bal bij Kirill Slutskyy die vrij in het strafschopgebied meer ervaring heeft in dit soort situaties dan Guitoun: 1-0. Het was de achtste goal van het seizoen van Slutskyy, die ook nog een stevig aantal assists op zijn naam heeft staan. Na de openingstreffer kregen de kustbewoners nog een aantal grote kansen en werd een doelpunt van Bouwhuis wegens buitenspel (?) afgekeurd. Omdat HVC’10 weigerde de score op te voeren, sloop er vlak voor rust toch weer onrust in het spel. Zo moest Slutskyy een aanval van HMSH onderbreken, waarvoor hij geel kreeg, al was dat mede het gevolg van een ‘rollebollend slachtoffer’. De rust brak dus aan met een geflatteerde stand en dat had de thuisploeg geheel aan zichzelf te wijten.
Effectief
Na rust was de Boons team beter bij de les. Dave Kram maakte al na twee minuten de 2-0 na een mooie assist van Mitchell Bouwhuis en feitelijk was dat meteen al de beslissing. Nu de ban gebroken was, werd de score met enige regelmaat aangepast. Dave Kram werd keer op keer op snelheid gelanceerd, niet alle voortzettingen waren even goed, maar in de 53e minuut legde hij na een uitval over rechts een klassieke teruggetrokken bal bij Michael van den Bos neer. Die wachtte heel netjes en schoot met een bekeken schot de 3-0 binnen. Ja, nu was de strijd echt beslist.
HMSH dat bij een nederlaag en bij winst van bijvoorbeeld Concordia of Wilhelmus definitief gedegradeerd zou zijn, ging over op een soort 1-4-1-4 systeem, waarbij HVC’10 alle macht en ruimte op het middenveld kreeg. Alleen liep daar wel Moustafa Fadil, die met verrukkelijke soloacties toch voor Haags gevaar stichtte. Eigenlijk was Fadil de aantrekkelijkste speler op het veld. Hij dribbelde driftig en druistig iedereen voorbij, maar kon toch geen doelpunt binnenslepen. Op de vraag of hij bij de nu onafwendbare degradatie van HMSH naar een andere club zou verkassen, antwoordde hij ontkennend: ,,Nee, hoor, ik wil bij mijn vrienden blijven spelen. Bovendien ga ik volgend jaar een HBO-opleiding doen, social work of misschien criminologie. Bij een andere, hoger spelende club, moet je dan meer trainen en daar heb ik dan geen tijd voor.”
Hoofdtrainer
Faizel Soekhai was daar nog niet zo zeker van en ook niet of hij als hoofdtrainer van HMSH kan (en/of mag) doorgaan. Andere opvallende spelers bij HMSH waren Risa Aarab en Kcper Zych. En Serkan Kilic wilde nog wel eens de beuk erin gooien. Maar zoals eerder geschreven. HMSH ging nooit over de schreef, wat eerder deze competitie wel het geval was.
Geen Haags middenveld
Ondanks enkele spelerswisselingen bij HMSH had de ploeg geen middenveld meer. De aanvallers bleven vóór hangen en de verdedigers achterin. HVC’10 kreeg alle vrijheid om de score op te hogen. Eerst misten Kram en Groothuizen nog riante kansen door onbesuisde schoten. Maar toen Tom Plooij op het middenveld de plaats innam van de licht geblesseerde Slutskyy kwam er ineens meer vaart in de score. Eén van de eerste daden van Tom Plooij was een verre pass op Dave Kram, die weer zijn snelheid benutte en keurig terug kegde op Bouwhuis die de bal voor het intikken had: 4-0. Daarna vonden de Hoekse spelers dat ze het allemaal zelf moesten proberen. Plooij soleerde door de Haagse defensie en schoot de bal op de lat. Bouwhuis die door het lang verwachte doelpunt zijn schroom overwon, deed hetzelfde, maar hij schoof daarmee ook zijn tweede doelpunt langs Lakhdar Guitoun: 5-0. Het slotdoelpunt was voor invaller Plooij, die alweer een assist van Dave Kram omboog tot een prachtig doelpunt in de kruising. Dat was vijf minuten voor tijd de 6-0.
Doelsaldo
Met de zes gescoorde doelpunten en de ‘clean sheet’ van Khalid el Menkouzi bereikte HVC’10 voor het eerst deze competitie een positief doelsaldo: 49-47. Dat zijn natuurlijk te veel tegendoelpunten. Met een veel hogere score tegen HMSH (dubbele cijfers waren echt niet onmogelijk geweest) zou de achterstand op VFC en CION, wat doelsaldo betreft, kleiner gemaakt zijn. Bij gelijk eindigen op plaats acht bijvoorbeeld geeft het doelsaldo de doorslag. Die kans liet de thuisclub nu liggen. Trainer Soekhai legde zich natuurlijk neer bij de aanstaande degradatie. ,,Ik ben blij dat we weer aan het voetballen zijn gekomen. Ik heb ook nog de laatste weken met de ramadan te maken gehad. De meeste spelers hebben die moslimplicht trouw gedaan en dat maakt je conditie niet erg veel beter. Ik snap ook wel dat sommige spelers niet in de derde klas willen spelen. Dus we zijn aan het rondkijken of we andere spelers uit de buurt kunnen halen.”
HVC’10 blijft hopen
Met 33 punten kan HVC’10 niet meer direct degraderen, maar de veilige achtste plaats is ondanks de eindspurt zeker nog niet gehaald. Daarvoor moet in principe nog drie keer gewonnen worden van respectievelijk CION, Berkel en Concordia. En dan nog is het afwachten wat de concurrentie doet. Het blijft tot het bittere eind op 27 mei een idiote competitie.
