Hoewel ADO Den Haag alweer voor het tweede seizoen in de Keuken Kampioen Divisie speelt, zit de club wel op één onderdeel in de Champions League. En dat is natuurlijk de spelersbus, het groene monster met heel duidelijk de Haagse ooievaar en skyline erop, natuurlijk voorzien van geelgroene zwaailichten.
Tekst: Glenn Duijzer
Er zijn weinig spelersbussen die ook maar een klein beetje in de buurt komen van die van ADO Den Haag. De vaste chauffeur van de Haagse spelersbus is de 24-jarige Pawan Bahadoer. Een jonge buschauffeur in een wereldje waarin ervaring goed te pas komt. Net zoals de doelstellingen van de club om met eigen jeugd hoger op te komen, geldt dit ook voor Bahadoer.
Als klein ventje was hij al gefascineerd door bussen, met name de dubbeldekkers. In zijn tienerjaren bezocht hij ADO Den Haag ook als supporter. Kwam hij als supporter niet verder dan het Bingoal Stadion, als buschauffeur heeft hij de meeste stadions al wel gezien. ,,Ik ben nu drie jaar de buschauffeur van ADO Den Haag, waarvan één jaar in de Eredivisie en nu het tweede seizoen in de Keuken Kampioen Divisie. Ik kan wel zeggen dat ik alle stadions in het betaalde voetbal heb gezien. Sinds het afgelopen seizoen ben ik ook de chauffeur van het vrouwenteam van ADO Den Haag. Als het met mijn rusttijden goed uitkomt, rij ik af en toe ook een team van de Haagse ADO-jeugd. ADO Den Haag O21 heeft een eigen vaste chauffeur, die rij ik dus niet.’’
Vakantie
Het was een vakantie naar Spanje, die ervoor zorgde dat de keuze voor buschauffeur werd genomen: ,,Ik ging als kleine jongen met de familie naar Spanje met de bus en toen er een dubbeldekker kwam voorrijden, dacht ik alleen maar Wauw. Die vakantie in Spanje boeide mij totaal niet. Ik wilde alleen maar weer in die bus zitten. Ik ben nu 24 jaar en ben begonnen met het rijden van bussen op mijn achttiende. Het was altijd al een droom om chauffeur te worden en dan helemaal op een dubbeldekker. Je moet echt van het beroep touringcarchauffeur houden om het te worden.’’
Londen
Voor de ultieme dubbeldekker moet je naar London. De bolhoed, rode telefooncel, zwarte taxi en de rode dubbeldekker zijn de typische toeristische beelden van de Engelse hoofdstad. ,,Dat vind ik dan weer net iets teveel openbaar vervoer. Daarbij rijdt Van Heugten ook een lijndienst tussen Haarlem en Amsterdam met dubbeldekkers. Die is ook rood en daar rij ik af en toe wel eens op. Dus dat Londen-gevoel krijg ik daar wel.’’
Een nieuwe busmaatschappij bij ADO Den Haag is net zoals je zelf een nieuwe auto rijdt. Ineens zie je die overal rijden. Dat is met Van Heugten net zo. ,,Van Heugten is de laatste jaren flink gegroeid. Ik werk sinds december 2015 bij Van Heugten en in die tijd hadden ze maar zeven grote bussen en drie kleinere versies. Nu is het wagenpark vele malen groter geworden. Er zijn alleen al meer dan twintig grote bussen. Aan het einde van het seizoen waren wij druk bezig met schoolreisjes. Die zijn ieder jaar tussen maart en juli, dan ben je hele dagen onderweg.’’
Ondanks dat Bahadoer pas zes jaar buschauffeur is, waarvan drie jaar als vaste chauffeur bij ADO Den Haag, heeft hij al genoeg ervaring. ,,Ik heb van alles gereden, van schoolreisjes tot schoolvervoer. Je mag pas naar het buitenland rijden als je 21 jaar bent, dus de eerste drie jaar heb ik alleen in Nederland gereden. Voordat ik chauffeur van de ADO-bus werd, reed ik op de dubbeldekker bij Van Heugten. Die bus is begonnen bij ADO Den Haag als de spelersbus, vanwege de coronacrisis. Dat was mijn vaste bus.’’ Toen bekend werd dat Van Heugten de nieuwe vervoerspartner van ADO werd, leek het mij enorm leuk om daarvan chauffeur te worden. Dat is een ‘Once in a lifetime’ kans die zich voordoet. Ik was niet de enige die interesse in deze job had. De keuze lag uiteindelijk bij de club. Degene met de beste klik zou de job krijgen en die klik bleek met mij te zijn. En goed kunnen sturen is ook een pré.’’
Voor ADO Den Haag was de leeftijd van Bahadoer geen probleem. Zelf ziet hij alleen maar voordelen: ,,De selectie van ADO Den Haag bestaat voor een groot gedeelte uit jonge jongens en die vinden het wel leuk als de chauffeur met hun mee kan praten. Dan is die klik er snel. Ik heb overigens met alle spelers een goede klik.”
Stiller?
In welke bus is het stiller? Die met de mannen of die met de vrouwen? ,,Op de heenweg is het in de bus met de mannen wel iets stiller. Ik wil niet zeggen dat de vrouwen minder gefocust zijn, maar er is iets meer muziek. Op de terugweg ligt het natuurlijk aan het resultaat of het wel of niet stil is.’’
De basis voor de ADO Den Haag spelersbus is die van een normale touringcar. ,,Oorspronkelijk zitten er 63 zitplaatsen in dit type bus, maar dit is teruggebracht naar 44. De bus is 14 meter lang. De meeste spelers hebben wel een vaste plek in de bus. Achterin zitten de meer ervaren spelers. Joël Zwarts zit altijd helemaal achterin. Een groepje zit altijd bij een tafel om te kaarten. Ik heb ook altijd een vaste bijrijder. Dat is Silvinho Esajas, die heeft namelijk snel last van wagenziekte. Dick Advocaat zat op de eerste rij achter Esajas en Saïd Bakkati zat op de eerste rij achter mij. De vrouwen hebben niet echt een vaste plek. Alleen Sjaak Polak, die zat op de plek van Dick Advocaat. ’’
‘Camper’
In het gesprek met Bahadoer is één ding duidelijk en dat is de liefde voor ‘zijn’ bus. Ondanks dat hij in loondienst is bij Van Heugten, spreekt Bahadoer constant over ‘mijn’ bus. ,,Ik rij alleen maar op deze bus, ook schoolreisjes e.d. Maar ik kan dan heel streng zijn. Ik let wat meer op dan als ik op een normale ‘witte’ bus rijd. Ik let op of mensen geen stickers plakken of met pennen ergens opschrijven. Ik ben wel blij dat ik een vaste bus heb. Al mijn spullen liggen in deze bus en ik heb een mooi keukentje met koffieapparaat. Het lijkt net of ik iedere dag met een camper op stap ben. Er is ook een slaapcabine. We kunnen lange reizen maken als het nodig is. Zo zijn we voor ADO Den Haag naar Polen geweest en hebben we Oekraïense vluchtelingen opgehaald. Tijdens die trip zijn we wel met twee chauffeurs geweest. Dat was voor ons wel heel onwerkelijk. Het was iets compleet anders, want je weet ook niet hoe je moet omgaan met zo’n situatie. Dan besef je wel hoe goed wij het hier in Nederland hebben.’’
Asocialer
De maatschappij wordt harder, maar het gedrag op de weg wordt ook harder en asocialer. Daar merkt Bahadoer de laatste tijd wel minder van. ,,Toen ik net op de nieuwe bus mocht rijden, lette ik veel op reacties. Ik vond het mooi als mensen naar de bus keken en lachten. Dan zie je ook wel eens een middenvinger. Je had ook mensen die voor de bus ineens gingen remmen. Nu ik wat langer op de bus rijd, let ik daar gewoon niet meer op. Ik ben druk met het verkeer bezig. Als ik na een uitwedstrijd terugkom, loop ik altijd een rondje rondom de bus om te kijken of er geen beschadigingen zijn. Het is wel een puntje van irritatie bij uitwedstrijden, dat onze spelersbus zo slecht wordt beveiligd. Dit seizoen mochten er geen supporters mee naar NAC Breda. Ik liet de spelers voor het stadion uitstappen en kreeg van een steward te horen dat ik maar ergens een parkeerplaats moest zoeken voor mijn bus. Ik moest dus ergens in Breda een plaats voor de bus zoeken. Dat was voor mij de eerste keer dat ik dat meemaakte. Ik werd door een verkeersregelaar teruggebracht naar het stadion. Hij gaf aan dat de bus veilig geparkeerd was, terwijl ik van andere mensen iets heel anders te horen kreeg. Wat dat betreft is het bij sommige stadions heel slecht geregeld.”
Politiebegeleiding
Daarbij ziet de Haagse buschauffeur geen verschil tussen de Eredivisie en de Keuken Kampioen Divisie. ,,Daar was ook heel weinig politiebegeleiding, alleen naar Ajax. Vanuit Den Haag was die begeleiding vanaf het stadion tot aan het brugrestaurant en bij Schiphol sloot de begeleiding weer aan tot bij het stadion. Daar stop je op een parkeerdek waar weinig supporters toegang tot hebben. Ik vind het wel kicken. Maar mijn moeder is wel heel bezorgd als we een uitwedstrijd hebben met een hoger risico. Maar daarin verschilt ze denk ik niet van andere moeders.”
Maar hoe is de ontvangst bij het Bingoal stadion? ,,Daar kunnen heel veel clubs nog iets van leren. Ik heb het zelf meegemaakt. Onder Dirk Kuyt moesten we op Sportpark Irene verzamelen en gingen we met de bus naar het stadion. Ik had daar op papier slechts vijftien minuten voor, maar dat lukte op vrijdagavond in de spits van Rijswijk naar het stadion niet. Op een gegeven moment waren er ook spelers die niet meer in Rijswijk wilden verzamelen.’’
Eigen route
Omdat er weinig tot geen politiebegeleiding is, is er van een vooraf gegeven route ook weinig sprake. ,,Ik bepaal mijn eigen route. Van ADO Den Haag of de tegenstander krijg ik geen route die ik moet rijden. We krijgen ook bijna nergens politiebegeleiding als we een snelweg afkomen. Daar verbaas ik mij bij sommige wedstrijden wel over. Bijvoorbeeld vorig seizoen bij FC Den Bosch. Daar reden we tussen de supporters door naar het stadion. Bij die rotonde voor het stadion kwamen allemaal supporters met houten planken op ons aflopen. Dat kan natuurlijk veel beter georganiseerd worden.’’
Omdat Bahadoer zelf de route vooraf bepaalt, is het onmogelijk om voor verrassingen komen te staan. ,,Nou, vooruit, ik zal het toch vertellen. In de Eredivisie speelden we bij VVV-Venlo uit. Het was tijdens de coronacrisis en ik reed in de dubbeldekker. Vooraf zocht ik uit wat de beste en meest geschikte route was. We zijn bijna bij het stadion toen we bij een rotonde aankwamen. Daar staat een bord met een vrachtwagenverbod. Aangezien ik geen vrachtwagen heb, ben ik doorgereden. Bleek dat er verderop een tijdelijke brug was gebouwd voor diverse kabels en deze was maar 3,80 meter hoog. Toen moest ik daar op een smalle weg omkeren. Ik kan je vertellen, dat was wel even spannend. Aleksandar Rankovic was toen de trainer en die is er nooit op teruggekomen. De wedstrijd werd met 1-2 gewonnen!’’
Supporter
Zoals al eerder aangegeven was Bahadoer in zijn jongere jaren al supporter van ADO Den Haag. ,,Dat is best wel een lange tijd geleden, toen speelde de club nog in de Europa League. Nu bekijk ik ook alle wedstrijden, ook al vriest het. Ik zal niet in de bus blijven zitten. De thuiswedstrijden van ADO Den Haag bezoek ik trouwens ook als ik niet voor de ADO Den Haag vrouwen hoef te rijden. Bij de uitwedstrijden van de vrouwen kijk ik ook altijd de wedstrijd vanaf de tribune.’’
Als het aan de 24-jarige chauffeur ligt, blijft Van Heugten voorlopig nog wel de bus leveren. ,,Volgens mij zijn de gespreken over een contractverlening gaande. Ik heb het reuze naar mijn zin en van mij mag het contract nog wel enkele jaren verlengd worden.”
Poetsen
Op de vraag of Pawan Bahadoer de juiste man is op de juiste plaats, dan vind hij zelf wel. ,,Jazeker, bij uitwedstrijden ben ik helemaal in mijn sas. Dan sta ik ook altijd vrolijk en fris op. Ik ben dan anderhalf uur eerder op de zaak om de bus schoon te maken en de velgen te poetsen. Maar dat poetsen doe ik ook op andere dagen. Ik hou er niet van om met een vieze bus rond te rijden. Als de bus vies is, dan is dat onderweg gebeurt.’’
(Kopfoto: Twitter)
