Sinds vorig seizoen beschikt ADO Den Haag over een ‘ADO Legends Lounge’, waar oud-spelers tijdens wedstrijddagen worden ontvangen. Iedere wedstrijddag worden oud-spelers uitgenodigd van alle jaren uit de roemruchte geschiedenis van de Haagse profclub.
Tekst: Glenn Duijzer
Voor de wedstrijd tegen Jong PSV was Fokke Zwart één van de gasten. Haaglanden Voetbal sprak na afloop met de aanvaller, die in het seizoen 1983-1984 in 21 competitiewedstrijden in actie kwam. Zwart scoorde hierin drie treffers.
Je hebt slechts één seizoen bij FC Den Haag gespeeld, hoe kijk je terug op die tijd?
,,Het was een heel leuke tijd, maar ook een moeilijke tijd op financieel gebied. We hadden destijds een leuk team.’’
Zie of spreek je nog spelers uit die periode?
,,Nee, eigenlijk niet meer. Voordat ik naar deze wedstrijd kwam, had ik nog wel mijn plakboek opgezocht om alles weer eens terug te zien. Dan is het wel leuk om Edwin Purvis tegen te komen.’’
Je kwam van AZ’67 naar FC Den Haag, maar je voornaam verraad toch iets Fries?
,,Dat klopt, ik kom oorspronkelijk uit Dokkum. Ik ben op mijn vijftiende naar Alkmaar gekomen. Ik speelde in het Nederlands UEFA-jeugdteam. Ik had de keuze uit meerdere clubs, maar mijn keuze viel op AZ’67. Ik heb toen vier jaar bij een gastgezin gewoond en daarna mijn eerste contract getekend. Ik speelde ook in het eerste. In die tijd studeerde ik nog aan het CIOS en dat was overdag. In die tijd waren de AZ-spelers al fullprof, maar dat lukte voor mij niet met mijn studie. In het Nederlands UEFA-team had ik te maken met Rob Baan. Hij ging het jaar erop naar FC Den Haag en vroeg of ik op huurbasis bij hem wilde voetballen. Zodoende ben ik bij FC Den Haag beland. Na dat seizoen ben ik nog een seizoen naar HFC Haarlem geweest, waarna ik bij de amateurs ben gaan voetballen. Een jaar of zes of zeven later ben ik nog naar RBC Roosendaal gegaan om daar nog een paar jaar te voetballen. Uiteindelijk ben ik in België bij Schoten geëindigd. Ik heb daar mijn been gebroken. Ik heb nog wel een lange tijd op het hoogste niveau in de zaal gevoetbald en uiteindelijk ben ik beroepsmilitair geworden. Ik heb daar ook nog jaren in het militaire zaalvoetbalteam gespeeld, ook op het veld trouwens. Ik heb nog een toernooi gespeeld met de broertjes De Nooijer en Twan Scheepers. Dat was een militair toernooi met Engeland, België, Frankrijk en Nederland. Dat was de Kentish Cup. Ik heb best nog wel leuke dingen gedaan als ik zo terugkijk. Na mijn militaire tijd ben ik in het onderwijs beland en daar werk ik nu als gymdocent en remedial-teacher. Ook coach ik alle nieuwe docenten op school.’’
Je bent dus wel altijd in de sport blijven hangen?
,,Ik doe nog alles met sport. Ik heb nog heel lang aan tennis gedaan. Daarna ben ik gaan golfen. Ik ben een beetje een fanatieke golfer geworden. Het balletje is nog altijd heel belangrijk en het spelletje natuurlijk ook.’’
Ben je ooit nog eens terug geweest om een wedstrijd van FC/ADO Den Haag te bezoeken?
,,Nee, nooit meer. Ik ben nog wel een keer of drie terug geweest bij AZ voor een reünie. Ik kreeg van John van Zweden een berichtje of ik naar de wedstijd tegen Jong AZ wilde komen en dat leek mij superleuk. Helaas kwam er een lockdown. Daarna ging de wedstrijd vanwege het kapotte dak niet door en om het helemaal compleet te maken is bij deze wedstrijd (tegen Jong PSV -red.) het licht uitgeslagen. Echt geluk met de keuze voor de wedstrijd heb ik niet, maar ik vind het wel onwijs leuk om er een keer bij te zijn.’’
Je hebt ook bij Haarlem en RBC gespeeld, zijn daar geen reünies gehouden?
,,Nee, bij AZ wel. Ik krijg van AZ nog wel steeds een maandelijkse nieuwsbrief en uitnodigingen voor de nieuwjaarsreceptie, golftoernooien en ook wedstijden. Daar ga ik de laatste tijd niet meer naar toe. Ik heb de laatste tijd nog wel contact met Hans de Koning. Die was toen trainer bij FC Volendam en een maat van mij was daar trainer in de jeugd. Ik werd toen vijftig jaar en kreeg op mijn verjaardag de groeten van Hans. Ik mocht niet de groeten terug doen. Ik moest maar gewoon een keer naar FC Volendam komen. Dat heb ik toen wel gedaan.’’
Geboren in Dokkum, dan Alkmaar, Den Haag, Haarlem, Halsteren, Roosendaal. Je bent bijna heel Nederland doorgereisd voor het voetbal?
,,Ja, dat klopt en ik ben eigenlijk door mijn dienstplicht in Woensdrecht blijven hangen op de vliegbasis als beroeps voor bijna achttien jaar en nu alweer acht jaar in het onderwijs. We stonden in 1985-1986 volop in het nieuws, vanwege de mogelijke aanwezigheid van kernwapens op de basis. Er waren toen allemaal demonstraties rondom de vliegbasis, dat was echt bizar. Ze gingen voor je auto lopen en dat soort dingen.’’
Je hebt in het Zuiderpark gespeeld zonder hoofdtribune en nu ben je in het Cars Jeans Stadion. Wat vind je van het stadion, even de stroomuitval daargelaten?
,,Ik vind het een schitterend stadion, heel mooi. Ik ben voor het eerst met mijn zoon naar een betaald voetbalwedstrijd en die is helemaal onder de indruk van het stadion. Ik vind het initiatief ook geweldig. Zeker dat ze oud-spelers uitnodigen, die bij de club hebben gespeeld.’’
Wat is voor jou de beste wedstrijd, die je namens FC Den Haag hebt gespeeld, was dat Telstar uit?
,,Alleen omdat ik tweemaal heb gescoord? Nee, ik denk dat ik wel betere wedstrijden heb gespeeld. Dat was zeker in het begin van het seizoen zo, maar ik zou niet kunnen zeggen welke de beste was. Telstar uit was wel speciaal, want ik scoorde in die wedstrijd tweemaal en kreeg ook nog eens mijn derde gele kaart. De wedstrijd daarna verloren we gelijk weer bij RBC Roosendaal. Dat was natuurlijk niet fijn. Maar het was niet mijn beste wedstrijd voor FC Den Haag.’’
Hoe kijk je terug op je tijd in Den Haag?
,,Dat was een heel goede tijd, maar ook wel een moeilijke tijd. Ik was toen nog jong en woonde in Hoorn en studeerde in Haarlem en voetbalde in Den Haag. Ik reed in de ochtend naar het CIOS in Haarlem en daarna gelijk door naar Den Haag voor de training en daarna pas weer naar huis. Ik heb dat seizoen 80.000 kilometer gereden en drie auto-ongelukken gehad. Dus op dat gebied was het niet ideaal. Dat gereis was er wel de oorzaak van dat ik minder ging presteren naarmate het seizoen vorderde.’’
Heb je nog een speciaal moment, waaraan je terugdenkt als je het over je periode in Den Haag hebt?
,,Wat ik heel mooi vond bij FC Den Haag in die periode was de vriendschap onderling. Ik kom nu Edwin Purvis weer tegen en dan lijkt het net of het weer zoals vroeger is. Ik had gehoopt dat ik ook Karel Bouwens zou zien. Dat was mijn maatje toen. Die momenten dat we gezamenlijk in de avond een drankje deden of de stad in gingen. Wat ik ook heel mooi vond in die tijd, was dat waar we in Den Haag of Scheveningen ook op stap gingen, we hoefden nooit te betalen door de supporters. Ik denk dat er geen betere supporters zijn dan die in Den Haag. Dat soort dingen staan mij nog wel heel goed bij. Ik kwam in mijn plakboek nog een Sinterklaas gedicht tegen van Rob Baan. Dát was ook FC Den Haag.’’
© Haaglanden Voetbal
