Sinds vorig seizoen beschikt ADO Den Haag over een ‘ADO Legends Lounge’, waar oud-spelers tijdens wedstrijddagen worden ontvangen. Iedere wedstrijddag worden oud-spelers uitgenodigd van alle jaren uit de roemruchte geschiedenis van de Haagse profclub.
Tekst: Glenn Duijzer
Voor de wedstrijd tegen FC Volendam was Edwin Post één van de gasten. Haaglanden Voetbal sprak na afloop met de aanvaller, die in totaal vier seizoenen in 46 competitiewedstrijden in actie kwam. Post scoorde hierin vier treffers.
Wat vind je van de ‘Legend Lounge’?
,,Die is helemaal top. Ik ben denk ik een jaar of vijftien helemaal niet meer naar het voetballen geweest. Ik heb wel altijd contact met Cor Lems gehouden. Ik zie nu in de Legend Lounge weer gasten, die ik dik 25 jaar niet meer heb gezien. Dat is hartstikke leuk om 25 jaar bij te praten.’’
Dit is niet jouw eerste wedstrijd, maar ik ben toch benieuwd wat je van het nieuwe stadion vindt?
,,Tsja, het heeft niet de sfeer, zoals die er in het Zuiderpark wel was. Maar daar ben ik niet de enige in. Ik snap het ook wel, ADO Den Haag is nu een bedrijf dat geld moet verdienen. De eerste keer dat ik kwam, was door de hoofdingang en daar stond ik in een grote hal. Verder kwam ik niet, want ik mocht nergens naar binnen. Ik had namelijk geen bandje om. Dat was ik totaal niet gewend in het Zuiderpark.’’
Volg je ADO Den Haag nog?
,,Ik volg de club nog zeker wel. Ik blijf niet voor het voetbal thuis, maar ik volg de club nog wel. Ik heb ook heel veel supporters op Facebook.’’
Vind jij het zelf niet raar als je de club goed kent. Je bent een Amsterdammer, je praat Amsterdams en toch ben je enorm populair in Den Haag bij de Haagse aanhang. Daar zijn er maar weinig van.
,,Dat zal wel, maar ik denk dat het wordt gewaardeerd, als je alles geeft. Of het nu draait of niet, je moet altijd je best doen. Ik weet van mijzelf dat ik nooit een topvoetballer ben geweest. Maar ik weet wel dat ik altijd meer dan 100% heb gegeven. Ik denk dat dit gezien en gewaardeerd wordt en door sommigen ook weer niet. Maar dat is inherent aan het leven. Ik kwam voor de wedstrijd buiten het stadion een supporter tegen, die met mij op de foto wilde. Het verbaast mij wel dat ik nog zolang populair blijf, maar het is wel leuk.’’
Je had natuurlijk ook een eigen bijnaam; Pitbull.
,,Die heb ik nog steeds. Ik zie soms een discussie op Facebook voorbijkomen over het feit dat er na mij nog iemand is geweest, die zo werd genoemd. En dan zeggen ze dat Edwin de enige echte Pitbull was.’’
Dat kwam mede door je huisdier, de pitbull.
,,Zeker, maar dat kwam ook door mijn manier van spelen, denk ik.’’
Wat heb je na je periode bij FC Den Haag gedaan?
,,Ik ben toen naar AZ gegaan voor één seizoen. Ik had daarna wat opties, onder andere in het buitenland, maar dan moet je ook geluk hebben. Ik kon toen naar Hongarije toe, maar dat land was net een beetje los van Rusland. Die oudere Hongaren hadden zoiets van, we hoeven geen buitenlanders. We doen het zelf wel. En ik moet eerlijk zijn. Ik was niet de geweldige topspeler, die de clubs voor het uitzoeken hadden. Toen was het betaalde voetbal voor mij wel afgelopen.’’
Nu ben je machinist bij de NS?
,,Dat klopt, dat is heel wat anders. Ik heb eerst zestien jaar aan de deur gestaan als portier, beveiliging. Door een Europese Aanbesteding raakte mijn werkgever de job kwijt. Ik had wel een vast contract, maar ik wilde wel wat anders. Ik ben toen naar de NS gegaan. Ze hadden toen echter geen vacature voor machinist en ben ik controleur geworden. Toen er een vacature voor machinist kwam, heb ik daarvoor gesolliciteerd.’’
Als je nu terugkijkt naar je periode bij FC Den Haag, wat is jou dan het meeste bijgebleven?
,,De betrokkenheid van zowel de supporters als ook de spelers. Toen kwamen de supporters ook in het spelershome en wij in het supportershome. Dat is mij het meeste bijgebleven. Ik heb zelf in die periode een akkevietje gehad, dat ik werd bedreigd. Omdat ik een Amsterdammer in Den Haag was. Er kwamen toen veel supporters naar mij toe met de vraag of ze die brief even mochten zien. Dan zoeken wij het verder wel even voor je uit. Die hele betrokkenheid zie je nog steeds terug. Ik zie nog steeds dezelfde supporters rondlopen als toen. Dat vind ik wel mooi.’’
Wat is de wedstrijd geweest bij FC Den Haag, die het meeste is bijgebleven?
,,Dat is de thuiswedstrijd tegen Heracles Almelo, waarin we promoveerden. We speelden Heracles helemaal van de mat en wonnen met 6-0. Als je zo’n wedstrijd mag spelen, waarin alles klopt, dat blijft je voor altijd bij.”
Doe jij überhaupt nog aan sport?
,,Ik denk dat ik een jaar of tien helemaal niets heb gedaan, maar sinds een paar weken zit ik weer in de sportschool. Dat is meer omdat mijn vader recentelijk is overleden. Ik zat daardoor alleen maar een beetje op de bank in een dip. Ik vond dat ik weer een beetje regelmaat moest vinden. Die regelmaat heb ik gevonden in de sportschool en ik heb mijn voeding ook weer een beetje opgepakt. Ik wilde mijzelf niet verdrinken in het verdriet.’’
Wat vond je van de wedstrijd tussen ADO Den Haag en FC Volendam?
,,Ik denk dat ADO Den Haag de mogelijkheid had om te winnen en misschien zelfs had moeten winnen. Ik vond ADO ook iets beter. Er had wel iets meer strijd in gemogen in de persoonlijke duels. Daarbij moet je ook geluk hebben. Er gaan twee ballen op de paal. Bij de tweede keer krijg je binnen een minuut de gelijkmaker om je oren. Dat mag niet gebeuren, daar ben je als geheel team verantwoordelijk voor.’’
© Haaglanden Voetbal
