Wat Die Haghe in de competitie nog niet gelukt was, lukte interim-trainer Wim de Jong in twee achtereenvolgende oefenwedstrijden wel: winnen. Na de 4-0 zege op Berkel vorige week werd op Ockenburgh nu ook HVC’10 verslagen. De sfeer na afloop van het niet bijster hoogstaande duel was in de Haagse kleedkamer dan ook uitbundig. Volgende week staat de inhaalwedstrijd tegen ZOB op het programma en dan kan het pad naar omhoog misschien worden gevonden.
Tekst: Cees van der Pol | Foto’s: HMA-Fotografie
Beide ploegen konden niet over hun sterkste formatie beschikken. Door een groot aantal coronabesmettingen bij Die Haghe moest de wedstrijd tussen de reserveteams zelfs worden gecanceld. Ook de eerste elftallen kampten met vrij veel afwezigen. Bij de gasten uit Hoek van Holland waren dat onder meer Jorno Reurink, Michael van den Bos, Glenn Boon, Badr ben Mohammed. Daartegenover stond dat de langdurige afwezige Kyrill Slutskyy weer 45 minuten kon spelen.
Wim de Jong moest zelfs de zieke keeper Bas Drost onder lat zetten. Hoewel hij zienderogen niet fit was, maakte hij toch een aantal goede kansen voor HVC’10 onschadelijk. ,,Ik had gewoon niemand anders”, zei Wim de Jong die in de rust Drost uit zijn lijden verloste. Na de thee stond keeperstrainer Arno van der Hoeven onder lat. ,,Ik heb jaren niet gekeept.”
HVC’10 kreeg voor rust de beste mogelijkheden: de snelle voorwaartsen (Kram en Bouwhuis) zetten hoog druk en kwamen regelmatig langs de traag ogende defensie. Af en toe werden ze teruggefloten, waarbij scheidsrechter Moen Parmessar gretig inging op het vlagsignaal langs de lijn.
Dave Kram en Mitchell Bouwhuis kregen de beste mogelijkheden, maar steeds bleef Drost soms met hulp van zijn defensie (Jesse Bakker) overeind. Die Haghe kon daar in de eerste helft weinig tegen over stellen. Het kreeg één enorme kans die door aanvoerder Sander de Jong op de rand van het strafschopgebied over en naast werd geschoten.
Wim de Jong na afloop: ,,Sander is mijn zoon, maar ook het verlengstuk van de trainer in het veld.” Dat klopte, want in de eerste helft maakte de aanvoerder aan zijn medespelers in woord en gebaar duidelijk wat er in de afweer én in de opbouw misging.
Vlak voor rust kopte HVC’10-spits Sil van Ooijen op de lat na een gave voorzet van Dave Kram en even later knalde Bas Drost de bal tegen dezelfde spits aan, nadat die weer was doorgebroken. Samenvattend was de wedstrijd in de eerste helft rommelig, op een guur en hobbelig veld. De spelers probeerden er echter wel het beste van te maken.
Direct na rust brak bij HVC’10 meteen Bouwhuis door, maar de invaller-keeper hield hem van scoren af. In de volgende periode van een kwartier viel er bij HVC’10 niet veel te genieten. De verdediging zag er in die fase niet sterk uit. Die Haghe werd dan ook sterker en het was slechts aan de reflexen van doelman Rowdy Janssen te danken dat de thuisclub niet tot scoren kwam.
In de 62e minuut echter kon hij een doelpunt niet langer voorkomen, toen een toegekende vrije trap door de niet gedekte Erik Lever langs hem werd gekopt: 1-0. Die Haghe kreeg in die fase veel meer vat op het Hoekse spel. Tien minuten later besliste de op links geheel vrijgespeelde Sami Aloulad Said met een droge knal in de korte hoek de wedstrijd: 2-0. Daarna werden door Die Haghe nog enkele opgelegde kansen gemist, die meestal toch eindigden in de armen van keeper Janssen.
In alle wedstrijden dit seizoen had HVC’10 alleen tegen UVS niet gescoord en ook deze keer werd er nog een doelpunt gemaakt. Op rechts liep Dave Kram in de slotfase iedereen eruit en zijn snoeiharde knal stuitte via de onderkant van de lat terug. Mitchell Bouwhuis knalde hard binnen: 2-1. Op zo’n moment denkt een ploeg die onderaan staat vaak dat het onheil weer voor de deur staat. Zover liet de brigade van Wim de Jon het niet komen. Opgelucht haalden de withemden de buit binnen en ze vierden het als het bereiken van een periodetitel.
“Verliezen is makkelijk, omdat winnen zo moeilijk is”
Na afloop deed Wim de Jong een opmerkelijke uitspraak. Hij had zijn team de wei ingestuurd met de leuze die hierboven staat. “Om te winnen moet je er als ploeg iets voor doen, winnen komt nooit vanzelf. Dat heb ik vandaag teruggezien in de ploeg. Volgende week moeten we echt aan de bak. Ik wil dolgraag in de eerste klas blijven met dit team. Maar we komen van ver na acht competitiewedstrijden zonder winst.”
De beide Boon-trainers van HVC’10 hadden het over een nuttige oefenwedstrijd en dat ze weer een aantal spelers hadden kunnen testen als invallers voor de afwezigen. Maar de eerste nederlaag sinds begin oktober komt toch even onverwacht aan. Dat zal ook de spionerende DSO-trainer Bert de Best hebben geconstateerd. Hij snapte ook wel dat dit HVC’10 niet de te verwachte basis is over een paar weken als de topper HVC’10- DSO op het programma staat.
© Haaglanden Voetbal
