Zondag Hoofdklasse: TAC’90, de herrijzenis van Phoenix

|

In deze fase van de competitie is het voor trainers altijd puzzelen om de juiste elf op de mat te zetten gelet op schorsingen, blessures en andere oorzaken. Zondag telde de uitgedunde zeventienkoppige selectie van TAC’90-trainer Mario Koswal maar liefst zes spelers die ook voor het Onder 23-team uitkomen.

Tekst: Eugène Hercules

Twee daarvan startten ook in de basiself. De Zouaven-trainer René Appelman herkende de problemen van TAC’90 aangezien ook hij zes spelers in zijn selectie had opgenomen die ook nog in het Onder 23-team, maar dan van De Zouaven mogen uitkomen.

Efficiënt

Toch was het TAC’90 dat zich ogenschijnlijk het snelst had aangepast. Een vlammend schot van Mo el Ousrouti toonde aan, dat De Zouaven-doelman Patrick Schooneman niet echt zijn dag had. Schooneman had het geluk dat zijn verdediger Alex Wagenaar dicht genoeg in de buurt stond om de losgelaten bal weg te werken. Een minuut later keek de sluitpost slechts toe bij een vrij trap van Randell Labordus, die echter alleen het houtwerk teisterde. De Haagse stormloop kwam even tot stilstand en daar profiteerde De Zouaven gretig en efficiënt van.

Pech

Jurre Duijn kreeg vanaf de rechterkant opkomend namens de bezoekers alle gelegenheid om de volledig vrijstaande Jerry Olivier te bedienen: 0-1. De gastheren pakten het goed op, maar waren – zoals vaker dit seizoen – nog niet gelukkig in de afwerking. Bovendien had de thuisploeg dan ook nog eens de pech dat de wederom goed spelende buitenspeler Geryon Alberto met een hard schot wel doelman Schooneman omverschoot, maar daarmee niet de gelijkmaker kon laten aantekenen. En dat kwam de Haagse ploeg bijna duur te staan. Een vrij trap van De Zouaven-middenvelder Wietse van Diepen bereikte Jordy de Wit, die op het moment van spelen geen Haagse verdedigers voor zich wist. Buitenspel zou je dan denken, maar assistent-scheidsrechter Theo Beemsterboer liet doorspelen. Van Diepen scoorde beheerst en samen met scheidsrechter Arthur Midden keek hij naar de eerdergenoemde linesman, die verder geen kik gaf: 0-2 dus. TAC’90 kreeg de volgende tik te verwerken toen Jurre Duijn een bekeken voorzet gaf op Yunus Bacakisz die de 0-3 op het scorebord liet aantekenen. Dat was tevens de ruststand.

Wissels

In de pauze wees trainer Mario Koswal ten overvloede op wat de gevolgen zijn als afspraken niet worden nagekomen. Dat moest echt beter gaan. Tevens wisselde hij aanvallend door het inbrengen van Djameiro Rigters (foto) en Amer Abdella. Achterin moest Petit Jagbandhan de touwtjes in handen nemen, een taak die hij met verve zou gaan uitvoeren. Jagbandhan zou zelfs uitgroeien tot de Man of the Match.

Gouden greep

Het inbrengen van de wissels bleek een gouden greep te zijn. De enigszins getergde Rigters (het is natuurlijk nooit leuk om als wissel te beginnen) ontwikkelde zich tot een ware plaag op de vleugel. Binnen twee minuten na het beginsignaal bereikte hij de opgestoomde Mo el Ousrouti, die geroutineerd de 1-3 binnenschoot. Abdella schoot vervolgens een opgelegde kans over het De Zouaven-doel, maar dat zou slechts uitstel van executie blijken te zijn. Labordus krulde een vrije trap over de muur en wat doelman Schooneman daarna van plan was met de bal zal wel altijd alleen voor hem een weet of toch een raadsel blijven. In ieder geval kreeg TAC’90 waar het recht op had met deze aansluitingstreffer: 2-3. TAC’90 ging weer ouderwets voetballen zoals de ploeg al een tijdje niet meer heeft laten zien en het kwam tot snel en verzorgd ogend samenspel. De ploeg uit Grootenbroek kon hier niet tegen opboksen en werd steeds meer achteruitgeduwd door de blauw/rode formatie. In tegenstelling tot de vorige wedstrijden resulteerde het Haagse overwicht nu wel in doelpunten. Eerst schoot Alberto met een geweldige poeier de bal in het net (3-3) en na een schot van El Ousrouti kreeg Rensy Baradas in de rebound een niet te missen kans: 4-3.

Prooi

De Zouaven-trainer Appelman besloot daarop om achterin één tegen één te gaan spelen, maar dit resulteerde niet in een echte mogelijkheid. Bij een corner voor De Zouaven spurtte zelfs keeper Schooneman naar voren om de gelijkmaker te forceren, maar de slecht genomen corner werd een prooi voor TAC’90-keeper Jhudamier Marchena. Die bedacht zich geen seconde en hij wierp de bal met een machtige worp direct naar de razendsnelle Rigters. Nadat Rigters zijn back zijn hielen had laten zien, constateerde Rigters dat Schooneman nog niet op zijn post terug was. Met een bekeken schot plaatste hij de bal in het lege doel en gooide hij de deur dus in het bekende slot: 5-3. De Haagse vreugdetaferelen richtten zich daarna en masse op TAC’90-trainer Mario Koswal, die door deze blijk van waardering en steun van zijn spelersgroep dankbaar de feestvreugde aanschouwde. Scheidsrechter Midden deed er daarom goed aan om meteen voor het eindsignaal te fluiten na deze vijfde treffer.

Na afloop was het natuurlijk een vrolijke boel in de TAC’90-kleedkamer, waar men ook opgelucht ademhaalde. De niet al te best verlopen eerste helft was weggepoetst door een soms bij vlagen magnifieke tweede helft, waar alles inzat. Deze tweede helft smaakt naar meer. Uren na de wedstrijd zaten spelersgroep, staf en supporters nog te proosten op het behaalde succes van deze dag. De sluitingstijden zijn helaas aan strikte bepalingen onderworpen, anders hadden er nu ongetwijfeld nog TAC’90-leden in het clubgebouw gezeten…..

© Haaglanden Voetbal

Lees verder