Berkel draait een wisselvallig seizoen, wat resulteert in een plaats in de middenmoot met zeven punten uit zes wedstrijden, maar wel met een wedstrijdje minder gespeeld dan Vitesse Delft. In september 2020 verloor Vitesse Delft haar thuiswedstrijd tegen Berkel met 0-1.
Tekst: Arjen van der Heijden | Foto’s: Moshe Amsalem
Vitesse bezet de tweede plaats na zeer fraaie resultaten in de eerste wedstrijden. Er werd goed gevoetbald en er was veel strijd. De laatste twee wedstrijden gingen moeizamer, maar de ambities zijn groot, dus vooraf was de verwachting dat de punten mee naar Delft zouden gaan. Helaas moest ook deze wedstrijd noodgedwongen zonder publiek worden gespeeld. De spelers deden alsof er honderden toeschouwers waren, door bij opkomst keurig te zwaaien naar de – denkbeeldige – supporters.
Op de eerste minuten na had Vitesse Delft de eerste helft in handen. De twee spitsen René de Graaff en Koen de Vries, ondersteund door Duncan Sjerp, kwamen veel in balbezit, vooral door het vroegtijdig ingrijpen van de middenvelders. Berkel kwam er niet aan te pas en de drie doelpunten waren dan ook zeer verdiend.
Berkel ging furieus van start met zeer hoge druk op de verdediging van de bezoekers. Het leek of hierop niet was gerekend. Berkel speelde met drie verdedigers tegen de twee aanvallers van Vitesse. Langs de zijlijn trokken Berkel-spelers, zeker in het begin, veelvuldig ten aanval. Toch was deze storm snel geluwd. Doelman Scott Dijkxhoorn stopte rustig een inzet van Berkel.
De middenvelders pakten de tegenspelers goed aan. Ze zaten er bovenop en Berkel kwam er niet meer aan te pas. Lars Fransen en Sjoerd van der Kolk heersten als centrale verdedigers zowel over de grond als in de lucht. In de tiende minuut was er het verdiende doelpunt: op aangeven van Koen de Vries schoof Patrick dos Reis Tavares de 0-1 binnen. Vitesse Delft combineerde er lustig op los en door de stevige aanpak op het middenveld kwam Berkel niet meer aan aanvallen toe. Een kopbal tegen de paal van Duncan Sjerp was de aankondiging voor méér.
Door het vastzetten van de tegenspeler door Daan Burgering werd René de Graaff in de gelegenheid gebracht te scoren: 0-2. Verder dan een schot dat ver over ging en een schuiver voor het doel langs kwam Berkel niet. Op het middenveld werd de bal veroverd en in de diepte aangespeeld schoof Koen de Vries netjes in. Met 0-3 werd er gerust en leek de overwinning eigenlijk al binnen.
Hoe anders was de tweede helft. Berkel kwam weer furieus uit de startblokken, met veel druk op de middenvelders en verdediging van Vitesse. De Berkelse flankspelers werden vrij gelaten, zodat Berkel rustig kon opbouwen. Een vrije trap op zo’n achttien meter eindigde in het Delftse doel: 1-3. Niets aan de hand, maar Berkel bleef druk zetten, in het zadel geholpen door Vitesse Delft-spelers die te snel instapten of juist op te grote afstand verdedigden. Het middenveld kwam volledig in Berkelse handen en er was weinig dreiging meer van de Delftenaren.
Er was te weinig aanvallende mankracht: middenvelders en verdedigers bleven bij uitvallen te veel hangen, wat een heel groot speelveld veroorzaakte. Het fanatisme van Berkel stuwde Vitesse Delft in de verdediging, zonder dat er heel veel grote kansen werden weggegeven. De 2-3 kwam verdiend, maar toch wel onverwacht: een voorzet werd niet snel genoeg weggewerkt. Een vrije trap op een paar meter van de doellijn werd door het voltallige Berkel-team geblokt. Met de wissels kreeg Vitesse Delft toch weer meer vat op het spel. Nasreddinne Harrass kwam in het veld en hij heeft wel vaker als invaller gescoord. Zou hij dat nu weer doen? In de 88e minuut werd hij goed vrijgespeeld en schoof hij de bal keurig langs de doelman 2-4. De resterende tijd werd door Vitesse Delft zelfbewust uitgespeeld en daarmee was de zesde overwinning dit seizoen een feit.
© Haaglanden Voetbal
