De subtopper tussen HVC’10 en DSO begon op een emotionele en aangrijpende manier. Spelers brachten een tribute aan de deze week overleden oud-eerste-elftalspeler en ex-bestuurslid Steef Gaspers (55). Met rookpluimen, een spandoek en ‘You Never Walk Alone’ namen de spelers op de middenstip afscheid.
Tekst: Cees van der Pol | Foto’s: Eric de Wit
De avond ervoor waren er honderden mensen van HVC’10, uit Hoek van Holland en het Westland in de kantine aanwezig geweest bij de condoleance van de uiterst sympathieke voetbalman. ,,Het was het gesprek van de week, ook op de training”, zei HVC’10-trainer Piet Boon na afloop.
Aan inzet ontbrak het de thuisploeg dan ook zeker niet. DSO-trainer Bert de Best had HVC’10 recent zien spelen in de oefenwedstrijd tegen Die Haghe. Hoewel er nu zeker vijf andere spelers in het veld stonden, vond hij toch dat de Hoekse speelwijze hetzelfde was. ,,Ik had mijn ploeg nog zo gewaarschuwd. HVC’10 heeft een tomeloze inzet en legt graag de bal achter de verdediging neer. Daar hebben ze snelle spitsen die wel gemakkelijk kunnen scoren. Dat is een groot compliment waard. Het is een goede ploeg, nee, het is een goed team. Er lopen ook jongens met een zuurstoftank op hun rug: Bouwhuis, Van Ooijen. Dat meeverdedigen missen wij.”
Kantelpunt
Zowel Piet Boon als Bert de Best snapten dat het kantelpunt één minuut voor rust lag. Van twintig meter loste zwoeger Mitchell Bouwhuis eigenlijk een soort wanhoopschot, waar doelman Wesley Teeuwisse finaal overheen dook. ,,En dan duik je anders de kleedkamer in”, zei De Best, die zelf in het verleden HVC’10 naar de eerste klas bracht. ,,Ik vond ons voor rust toch de betere ploeg. Hoewel het een rommelige helft was. Veel overtredingen, veel lichte blessures, veel balverlies, weinig uitgespeelde aanvallen. En dan krijg je zo’n domper. Ik kan het Wesley niet kwalijk nemen, want ik was al blij dat ik een keeper had vandaag.”
Vanaf de eerste minuut probeerde DSO het spel van HVC’10 te ontregelen. Het zette meteen druk, want de HVC’10-defensie laat nog wel eens een steekje vallen. Het was een subtopper met ploegen waarvan de één makkelijk scoort, maar makkelijk doelpunten tegen krijgt en de ander weinig scoort maar weinig doelpunten tegen krijgt. Het spel lag vele keren stil, met aan beide kanten lichte blessures. Die krabbelden dan weer op. Toch moest DSO-schaduwspits Tim Lamboo al na een half uur eraf wegens een bovenbeenkwetsuur. Maar zijn vervanger Junior Bassilio kon geen potten breken. Het DSO-gevaar kwam vooral uit hoekschoppen en vrije trappen, waarbij Rowdy Janssen nog wel eens werd getest op balvastheid.
De 1-0 van Bouwhuis was eigenlijk beslissend in deze subtopper. HVC’10 kwam met duidelijk meer zelfvertrouwen uit de rust. Al na twee minuten testte Kyrill Slutskyy van links doelman Teeuwisse opnieuw. Deze keer bleef de kleine keeper knap overeind. De thuisploeg combineerde nu beter op het hobbelige veld en incasseerde de beloning na een uur spelen. Een heerlijke steekpas van Jorno Reurink (even daarvoor door scheids van der Perk getrakteerd op geel) op linksback Bram Leerdam, die ouderwets naar de achterlijn ging en een strakke voorzet gaf die door Kyrill Slutskyy schitterend werd ingegleden. Een 2-0 uit een trainingsboekje en voor liefhebbers.
Vol erop
En nauwelijks vijf minuten later kwam de Hoekse mokerslag al. Rechtsback Dylan Bogards veroverde bal en gaf een schitterende lange pass op de op tijd gestarte Sil van Ooijen. Die liet centrale verdediger Jeffrey Aarts zijn hielen zien en gaf ook Teeuwisse voor de derde keer het nakijken. Ook een heel fraai doelpunt en meteen bogen de spelers uit Zoetermeer het hoofd. Ook de invallers Tim Ceder, Nicky Kos en Diosmell Heijgen kwamen niet meer in de buurt van Janssen. De Hoekse invallers Badr ben Mohammed en Dave Kram deden het aanzienlijk beter. Kram scoorde zelfs nog, maar dat was nadat Van der Perk al gefloten had en dat leverde hem een wel heel lichtgele kaart op. Jammer, al zal dat ook wel ergens in een spelregelboekje staan.
Ondanks de rommelige partij voor rust, de vele maar lichte overtredingen en de talrijke blessures was het een uiterst sportieve wedstrijd, die misschien wel zonder kaarten had afgekund. Ook na de stevige, maar ongelukkige botsing tussen Glenn Boon en Junior Bassilip kwam er geen irritatie op het veld. Boon moest er vlak voor tijd uit, Bassilio kon blijven. Beide ploegen toonden respect voor elkaar. Wat ook te benadrukken viel, was dat beide assistenten Kram (HVC’10) en Grundeken (DSO) scheidsrechter Ernstjan van der Perk ontzettend hielpen met hun eerlijke manier van ‘vlaggen’ . Geen enkele keer staken ze hun vlaggenstok uit bij een onterecht buitenspelsituatie. De scheids was het daar na afloop volmondig mee eens. ,,Dat was echt heerlijk.” Het was trouwens een onverwachte invalbeurt van de man uit Leiden, die gek genoeg volgende week opnieuw een wedstrijd van HVC’10 (uit tegen Kagia) krijgt. Hij zou mogen tekenen voor twee zulke assistenten. Een unicum in 2C.
HVC’10 bleef in de stand vijfde, maar kan als het de avond-inhaalwedstrijd tegen DoCoS wint zelfs op de tweede plaats komen, weliswaar dan op vier punten van de weggevluchte koploper UVS.
© Haaglanden Voetbal
