Het was dan wel in Heinenoord, maar eigenlijk speelde HVC’10 gewoon weer een thuiswedstrijd. Er waren veel meer Hoekse supporters in de Hoeksche Waard aanwezig dan autochtone dorpelingen en ze maakten ook duidelijk meer lawaai. De Hoekse penningmeester kan misschien een KNVB-boete tegemoetzien, vanwege het vooraf afgestoken vuurwerk. Maar helpen deed het zeker.
Tekst: Cees van der Pol | Foto’s: Johan Sepers
Dat was wel nodig ook, want Heinenoord (dat ook zaterdag een verlenging nodig had om te winnen van Spirit) vloog uit de startblokken. In de derde minuut benutte Donny Navajas Sanchez de vrije ruimte, toen hij na een lange pass vanuit achteren alleen op Rowdy Jansen kon afgaan, maar hij schoot hopeloos over. Maar vier minuten later lag de bal wel achter Janssen, toen de aalvlugge Djim Kammerman de lange bal prima aannam en nu wel de Hoekse doelman kon passeren: 1-0. Terwijl het middenveld van Heinenoord maar bleef aanstormen (vooral Donny Navajas Sanchez en Larbi el Harouchi) moest HVC’10 zich eerst hergroeperen. In de eerste twintig minuten leek het melkzuur van afgelopen zaterdag nog niet door het lichaam opgenomen te zijn. Maar aan de andere kant kon je na twintig minuten ook al zien dat de beide diepgaande middenvelders dit tempo niet konden volhouden. Vooral Navajas Sanchez smeet met zijn krachten, had zich over de kop gelopen en moest al in de rust vervangen worden door Arto Dielhof.
HVC’10 komt terug
Toen het ijzersterke centrale duo Glenn Boon en Kay van den Bos meer grip kreeg op de aanvallers van Heinenoord, werd de strijd op het warme kunstgras evenwichtiger. Ook de snelle buitenspeler Ramy Salem moest zich al in de eerste helft wegens een opgelopen blessure laten vervangen. Op het middenveld konden Storm en Groothuizen zich daarna ook laten gelden. Het was alsof nu pas de hersteltraining van twintig minuten zijn vruchten afwierp.
Wake up-call
Maar de echte wake-up call voor HVC’10 was het snoeiharde schot van Daniël Storm in de 38e minuut. Hij knalde van ver en buiten bereik van doelman Nick Vervoort op de paal. Heinenoord begon zich zichtbaar achter de oren te krabbelen. Dat hadden ze niet verwacht van dat clubje uit Hoek van Holland. Het mocht van geluk spreken dat arbiter Bram van den Boogaard (Amersfoort) een intikker van Jorno Reurink na een teruggetrokken pass van Kirill Slutskyy ten onrechte afkeurde op advies van zijn assistent Serwan Gajadien, die de interpretatie van de buitenspelregel verkeerd hanteerde. Zo kwam de thuisploeg vlak voor rust goed weg. HVC’10 beklaagde zich toch al over het arbitrale trio, dat voor rust de kant van de thuisclub bij twijfelachtige overtredingen leek te kiezen.
Sil van Ooijen raketstart
Wie de kantine net na rust niet op tijd verlaten had, heeft het doelpunt van Sil van Ooijen niet gezien. Uit de eerste de beste aanval zette Mitchell Bouwhuis de bal van rechts zuiver en strak voor en de Hoekse spits gleed de bal vol overtuiging langs Vervoort: 1-1. Er waren slechts zestien seconden gespeeld en de thuisclub schrok zich wezenloos. HVC’10 kwam zo sterk uit de startblokken dat het gemakkelijk binnen het eerste kwartier naar 1-3 had moeten uitlopen. Reurink, Van Ooijen en Slutskyy kregen namelijk mooie mogelijkheden. Maar als je die niet benut, geeft dat de tegenstander weer moed, hoewel Heinenoord met steeds meer vermoeide en geblesseerde spelers te maken had.
Onverantwoorde programmering
In dat opzicht was het vaststellen van de wedstrijd op dinsdag na de verlengingen op zaterdag volstrekt onverantwoord. In eerste instantie probeerde de thuisclub het met verre schoten, maar daarmee kond het de opnieuw in blakende vorm stekende Janssen niet erg lastig maken. In de lange ballen-tactiek van Heinenoord lieten Glenn Boon en Kay van den Bos zich niet meer foppen. Het spel werd wel wat grimmiger en dat resulteerde in gele kaarten voor Arto Dielhof, Garrick Naarden en Anthal van den Berg (allen van de thuisclub). De overtreding van Naarden op de doorgebroken Slutskyy kwam dermate hard aan, dat hij niet verder kon. Badr ben Mohammed viel voor hem in.
Waardevol
Sil van Ooijen bleek weer hoe waardevol hij voor HVC’10 is, nu hij weer fit is. Na een werkelijk schitterende aanval met een paar tussenstations legde Jorno Reurink de bal terug op zijn aanvalsleider en die poeierde van twintig meter de bal weer achter Vervoort: 1-2. Gezien het spelbeeld in de tweede helft verdiend. Toch haalde het trainersduo Piet en Henk Boon de doelpuntenmaker daarna naar de kant en ook Bouwhuis had zijn werk meer dan gedaan. Thomas van der Bogt en Leroy Smits namen hun plaatsen in en hun belangrijkste taak was het spel te ontregelen. De thuisclub ging alles of niets spelen, kwam nog enkele keren dicht bij een treffer, maar op de beslissende momenten redde Rowdy Janssen zijn ploeg. Vooral de duik naar de kopbal van de traag ogende, maar sterk spelende Mitch Fransen was schitterend.
Counterend HVC’10
Vlak voor tijd kon Daniël Storm in een counter helemaal alleen op de doelman afgaan. Hij koos voor zelf schieten in plaats van breedleggen op de meegelopen Badr ben Mohammed. Nick Vervoort hield zo zijn ploeg nog vijf minuten in de wedstrijd.
Goed, er waren nogal wat krampgevallen, maar acht minuten naspeeltijd is toch een heleboel. Thomas van der Bogt en Jorno Reurink kregen om pietluttigheden (een balletje wegtrappen en tijdrekken) een gele kaart. Eigenlijk had de thuisclub zich bij de degradatie neergelegd.
En binnen drie dagen kon HVC’10 aan een tweede rondedansje, een sloot bier en een vreugdevol terugreisje beginnen. DSO wordt aanstaande zaterdag op een neutraal terrein de laatste barrière naar de eerste klas. Het waren afgelopen seizoen ook de twee beste ploegen in klas 2C na de onvolprezen kampioen UVS. ‘PietPeriodePrins Boon’, zijn neef, assistent-trainer en naamgenoot Henk Boon en zijn soms freewheelende spelers hebben het toch maar mooi geflikt.
© Haaglanden Voetbal
